die van mij kan van het ene moment op het andere 'uitschakelen'.
zo doet ie nog leuk mee en zo kijkt ie ijskoud naar de horizon..
waar helemaal niets te zien is overigens..
door je heen kijken of over je heen kijken..
kan ik op mijn kop gaan staan en het hele wilhelmus afdreunen, hij gunt je geen blik meer waardig
..
gaat steeds ietsjes beter, omdat ik nu langzaamaan de plekjes vind om te kriebelen of hem even te 'poken'. zodat ik ineens weer 'daar' ben in zijn ogen..
vind het eigenlijk stiekem wel eens lachwekkend.
maar ik heb m dan ook nog niet zo lang.. we zijn echt nog bezig om een band te smeden..
of althans, ik ben er druk mee bezig en hij laat het zich leuk aanleunen