Nu heb ik het niet over de "horsenalities" van Parelli. Ik heb het over de andere methoden, want het is altijd leuk om te horen hoe iemand anders erover denkt.
Ik ben dan ook geen afschuwelijke fan van Parelli, maar dat terzijde. Welke methodes hielpen bij jullie en hoe gingen jullie om met het besef dat je paard misschien toch een andere methode nodig heeft? Het is altijd leuk om te horen!

Zelf zoek ik een beetje achter nóg meer methoden om uit te leren. Hoe meer filosofieën, hoe beter! Ik werk met een haflinger (of een half trekpaard, ze is van het oude type) van tien waarmee ik momenteel vooral de methode van Warwick Schiller volg.
Ik heb een beetje creatief moeten wezen met het gebrek aan een piste of round pen, waardoor ik dus loswerk met haar doe op de weide. In het begin was het een uitputtende bedoening, maar nu cirkelt ze los en volgt ze netjes (zelfs in de sluisweiden naar de poetsplaats toe, wat was ik trots!). Laat het gebrek aan een deftige werkplaats je dus niet tegenhouden - improviseer!
