Geplaatst Al een tijdje wilde ik er mee beginnen. Gewoon kleine dingetjes, basis. Meelopen en aanpassen op mijn tempo gaat al goed. Een vriendin kwam langs die met haar paard ook al wat kleine dingetjes VD doet. Dus toch maar een begin gemaakt.
Verwacht nog maar niet te veel, want we zijn net met een paar kleine dingetjes bezig. Je moet toch ergens beginnen
BullForce | New Forest Pony | Hengst | 2 jaar | Kantje's Bolivia (v. Linde's Rob) x Oosterbroek François
Amigo | Shetland Pony | Ruin | 13 jaar | Onbekend stamboom
Eerst de vriendin die kwam helpen met het beginnen, woensdagavond.
Amigo voer weigeren (dus wegkijken voor hij worteltje mag nemen, ipv gelijk te grijpen)
En Boelie kusje geven met die vriendin. Had hij snel in de gaten
Sindsdien stopt hij niet meer gemakkelijk met kusjes geven 
Andere dagen, behalve zondag, jammer genoeg geen foto's gemaakt.
En toen.. zaterdagnacht, vlak voor slapen gaan, kreeg ik telefoon van de politie. Ze zeiden ook nog zo leuk 'niet schrikken'. Ja, als zo laat de politie belt schrik je toch wel
Maar goed.. of ik 2 of meerdere pony's in eigendom had. En of die vlakbij de gevonden plek zouden moeten staan. Bruine kleur, een kleine en een grotere. oliebol, ja, dat kunnen die van mij wel zijn. Waren ze betrokken bij een aanrijding. *hart klopte overuren* Amigo was geraakt, maar op het mank lopen na konden ze niks geks vinden bij hem. Dus of ik nog even langs wilde komen om gegevens uit te wisselen met degene die de auto bestuurde ivm schade. Langs geweest, weiland even snel bekeken en paardjes die ergens anders opgevangen waren even van een afstandje bekeken.
Volgende ochtend.. de wei lag half in puin. Verder niets kapot op de handvaten na. Had wel opeens 5 meter draad over? Ze hebben het goed extra strak aangetrokken voor mij denk ik.
Dus wat precies gebeurd is, geen idee. Ik gok dat een van de twee gras probeerde te eten tussen de draadjes door, schok voelde, touw om het hoofd en dan alles maar los getrokken. Dat leek mij het meest logische in ieder geval. Maar zeker weet ik het niet.
Paardjes de volgende ochtend opgehaald bij de vrouw die ze opgevangen had. Zij blij, want zij had net een hengstige Friese merrie buiten staan, naast de wei waar ze in opgevangen waren. Oeps! Niks gebeurd gelukkig, behalve een paaltje die door midden was. Maar was omheind met schrikdraad en 2 stroken goed strak rubber. Stroom stond ook goed hoog, dus dat dat paaltje kapot was, was verder geen ramp. Ze konden niet bij elkaar en zodra Boelie een schok had gekregen was hij gelijk weer wat rustiger ivm angst voor de draad. Had aangeboden het paaltje te vergoeden, maar dat hoefde voor die vrouw niet.
Maar goed.. vrouw meerdere keren bedankt en op weg terug naar de wei die we van te voren weer in goede staat opgebouwd hebben. Onderweg was meneer Boelie natuurlijk niet te genieten, want hij voelde zich weer helemaal de man door die hengstige merrie.
Maar goed.. godzijdank hebben de pony's alleen wat stijve spieren overgehouden aan hun nachtelijke avontuur. De benen nog eens goed bekeken en nagevoeld, lijkt alsof verder niks aan de hand is. Ook geen wondjes of andere verdikkingen ontdekt.
We hebben ze even wat rust gegeven, hun ontbijtje gegeven en daarna naar huis om toch de wortelstukjes en de clicker te halen. Toch een beetje oefenen nog. Donderdag, vrijdag en zaterdag hebben we ook nog geoefend.
Eerst verzorgstertje Evi met Amigo, kusje oefenen.
Achteruit lopen. Ging wat moeizamer natuurlijk, maar daar hielden we rekening mee. Als ze wilden en konden mochten ze meer achteruit gaan of sneller, maar was geen moeten. Een paar pasjes was al goed.
En voer weigeren.
En nu Boelie, eerst kusje geven.
En achteruit. Hele snelle en grote passen, dus Boelie had niet zo heel veel last van zijn spiertjes. Niet zoveel als Amigo tenminste.
Evi en Amigo vielen samen al bijna in slaap.
Flemen vindt Boelie ook helemaal geweldig. Zo geweldig dat hij af en toe zijn lipje vergeet op te tillen. Maar deze keer ging dat lipje ook mooi de lucht in.
Nog een kusje.. die stoppeltjes ook
Boelie wordt af en toe iets te enthousiast
Hij krijgt nu ook voer weigeren aangeleerd.
Voer weigeren van Boelie staat nog niet op foto, maar hij heeft het steeds sneller in de gaten en is rustiger met aannemen.
Boelie wordt eind zomer/begin herfst gecastreerd. Was eerder niet mogelijk ivm late indaling van de 2e bal. Of ja, wel mogelijk, maar lastiger. Momenteel ben ik bij die vriendin uit logeren en staan de paardjes nu in 'hun' oude wei die volledig met hout omheind is en waar betere controle is door betrouwbare mensen. Daar stonden ze eerder, maar ben een eigen plekje gaan zoeken ivm het hengst zijn van Boelie en de bijna altijd hengstige merrie van de staleigenaresse, toevallig ook een Fries. Eerder stonden ze ook 's nachts in stal, maar sinds enkele weken dus 24/7 buiten en nu blijven ze ook buiten in de 'oude' wei.
Het is lastig dat ze niet dichter bij huis kunnen staan en ik geen betere wei kan vinden om te huren, maar voor een half jaartje hoop ik dat het goed genoeg is. De omheining van 'mijn' wei gaan we verstevigen. Het was de eerste keer dat ze uitgebroken waren en ik hoop ook de laatste keer.
