Geplaatst 2012
Ik ben besmet met het menvirus door mijn vader, die na 30 jaar ohz besloot opnieuw met een tuiger (Absoluut) te gaan mennen. Na 1,5 jaar groomen wilde ik zelf wel eens de leidsels in handen nemen. Ik hoor het mezelf nog zo zeggen: "Ik wil weer zo'n leuke kleine Welsh pony net zoals mijn eerste pony van vroeger. Maar ik wil géén schimmel." Drie keer raden voor welk paar puppy-ogen ik viel... die van zo'n wit boefje
Begin augustus 2012 kwam Sam bij ons op stal. 
In september is er altijd de Welsh Sport en Familiedag. Een supergezellige wedstrijd en ik trok de stoute schoenen aan om mee te doen. Ik had Sam nog maar 8 keer voor de wagen gehad en gaan met die banaan. Tjah, of je er nu op of achter zit, die volte en gebroken lijn blijven hetzelfde en door mijn groomwerk wist ik ook al wat mij te wachten stond en de basisknoppen stonden er al wel op bij Sam.
Dus pony in bad en hup wat vlechtjes erin. Zijn het er 13
Ik had echt geen zin om de boel er weer uit te halen, dus dan maar met een ongeluksgetal op stap. De eerste proef was prut, maar de tweede 189 punten en een eerste prijs! Grapje? Nee echt niet dus! Ik moest het uitslagen papiertje ook 2x lezen voordat ik het geloofde, hoor. Waren die 13 vlechtjes toch zo slecht nog niet... Stiekem ben ik dan ook weer zo bijgelovig om elke wedstrijd weer precies 13 vlechtjes erin te gooien...
Het bewijs!
2013
De B waren we na 3 wedstrijdjes door en het groene seizoen 2013 begonnen we in de L. Aangezien Sam dol is op oranje poortjes met gele balletjes erop begonnen we ook met de vaardigheid. Hoogtepuntje: Op Sam's tiende verjaardag 6 winstpunten gehaald! 2x foutloos rond in de vaardigheid en beide dressuurproefjes 191 punten. Voor foto's zie: [AR-ITP] Welsh Mountain Sam de pionnenvreter
Het seizoen van 2013 met 13 vlechtjes liep wel heel lekker. Het vaardigheid spelletje hadden we samen na 2 wedstrijden door en in de dressuur begon het ook langzaam te lopen zoals het moest. Dus bye bye Lowlands ticket, hello Districtkampioenschap West (wat in hetzelfde weekend viel)!
We gingen voor het eerst met 2 spannen op stap, dus ik vond eerlijk gezegd de reis van de twee haantjes voor de eerste keer samen in de vrachtwagen spannender dan de wedstrijd zelf (daarvoor was ik toch kansloos met mijn paar maandjes ervaring). Absoluut en Sam gedroegen zich keurig, maar toen zijn vriendje al weg mocht en Sam niet was het even herrie in de tent. Helemaal omdat er zulk heerlijk gras buiten de wagen stond...
Het was een raar kampioenschap (zie hier: [AR-ITP] Sam in actie op het districtkampioenschap West), maar de vaardigheid ging top! Foutloos rond, barrage ook foutloos maar door alle gebeurtenissen die dag op safe gereden. Dus een mooie 6e plek en een ticket naar de Hippiade!
Voordat we naar de Hippiade gingen eerst nog de finale van de Noord-Hollandse Pin&Ga Cup. In de dressuur stond ik er slecht voor, maar in de vaardigheid waren er mogelijkheden. Blijken de puzzelstukjes in de dressuur ook opeens te kloppen: 204 punten in de tweede proef! Weer 6 winstpunten op 1 wedstrijd, alleen nu 3 om 3. Mijn vaardigheid eindstand werd daardoor L+13! Door deze megascore werd ik reservekampioen vaardigheid (pony's) en reservekampioen dressuur klasse L (pa/po).
Dat had ik niet zien aankomen!
Tijd voor de Hippiade. Ik ging heen voor de ervaring en het is ook een mooie ervaring geworden (ondanks de plensbuien). Sam was heet en besloot dat in de krappe bocht van 2 naar 3 te uiten. BAM platte pion (eens moet de eerste keer zijn dat je er dwars overheen rijdt) en even later door mijn stomme stuurfout (net iets te snel naar binnen laten duiken) plop nog een balletje op 14. Ugh, en die domme fout staat ook nog op film ook (en is nu de grap in de familie 'denk je om 14, Marjola
' 
). 2 ballen zorgde voor een 20e plek van de 28. Volgende keer beter Wel twee mooie foto's trouwens:
Omdat de vaardigheid zo goed ging (sinds het district al M startgerechtigd), leek het ons leuk om aan de minimarathon competitie in NH mee te gaan doen. De eerste stop: Hoofddorp. Obstakel van de dag: de brug. Aan het eind van de rit had ik geen armen meer over, Sam vond het ontzettend leuk en wilde HARD (en dat gaat niet als we de bochten moeten houden). Maar ik heb 'm wel 4 keer over de brug gekregen
(zonder ook maar enige oefening)
Marathons zijn verslavend, dus eind oktober gingen we ook naar de minimarathon in Middenbeemster tussen de Beemsterkaas koeien. Denk je naar Ermelo genoeg gezwommen te hebben voor een jaar, nou niet dus. Obstakel no. 2: de waterbak. Tjah, die hadden we ook nog nooit gezien. Gelukkig was bijna alles drijfnat, dus er langs duiken was er niet bij. En je zal het niet geloven, maar alle deelnemers zijn van start gegaan!
Tijdens mijn eerste indoor vaardigheid registreerde ik ook mijn eerste winstpunten in de M en eind november kwamen er nog 4 winstpunten bij in de L dressuur. Eindstand L+13 (ja, alweer die 13
). Op naar de M! Sam poseert nog even voor de fotograaf na zijn winnende proeven (2x eerste prijs met 196 punten in beide proeven).
Het seizoen 2013, met de dubbel L+13 (of eigenlijk triple als we de L+13 van groompaard Absoluut meetellen
), sloten wij af met een indoor minimarathon. Weer een stukje sneller en langzamerhand krijgen we de binnenbochten ook onder de knie.Dit was gelijk onze laatste rit met deze wagen. Na het waterballet in Middenbeemster kwamen we er toch wel achter dat de boel iets te zwaar was als ik echt een stap wil gaan maken in 2014. Tijd voor een sportieve lichtere uitvoering... en dat is een gloednieuwe staalblauwe Ergonomic geworden!
5 januari maakten we ons eerste ritje met de nieuwe wagen en hij zit heerlijk. Hopelijk wordt het weer een prachtig paardenjaar. De plannen zijn er in ieder geval al 
En die 13 vlechtjes houden we erin
leuk overzicht Marjola 
. 
