Vraag aan de mensen met ervaring hiermee. Ik zie ze wel eens, paarden die staan te maaien met hun benen, omhoog vliegen omdat ze er zo'n zin in hebben om te werken.
Hier dus hetzelfde probleem, mijn paard werkt graag, gaat graag mee naar buiten. En heeft daar ook plezier in. Nu heb ik haar afgelopen februari laten beleren voor de wagen. Het ging top, de ervaren menner had haar de tweede keer voor de wagen, top! Alleen misschien naar mijn idee ging het iets te snel, overdonderden haar zeg maar. Ik vind dat ze ook tijd moeten hebben tussen de oren om het te beseffen. Maar misschien ben ik dan een muts dat kan. Maar goed, virusje is voorbij, madam voelt zich weer prima en zit lekker in haar vel. En dan komt het, het tuig opleggen gaat super, ze werkt goed mee. Aan de lange lijnen werken, vind ze zelfs leuk. Maar zodra ze die kar ziet, pfff dan zie ik het gelijk. Ze bouwt spanning op. Het inspannen moet ook vlug vlug, want ze vertrekt desnoods alleen. Gelukkig heb ik nog twee mensen die helpen met inspannen maar ik wil graag de ontspanning erin houden. En dat ze wacht tot we klaar zijn. Nu hebben we een iets andere aanpak gedaan omdat ik dat graag wil. Leren stilstaan, geduldig en zodra ze spanning opbouwt even rustig afwachten desnoods even stoppen en daarna als ze weer rustig is weer verder gaan. Maar ik vraag me af of dit zo blijft. Overigens heb ik het hier niet over een shetlander maar over een volwassen, flink uitgezwaard trekpaard. Dus die duw je ook niet even zo op dr plek, want ze duwt rustig aan terug. Wie heeft de gouden tip of ben ik zo wel goed bezig???
Rustig doorgaan met inspannen en desnoods een uur laten wachten totdat de rust terug keert. Zelf niet gaan haasten of opzij gaan omdat zij de leiding neemt . Is het echt spanning of gewoon druk zijn , controleverlies enz . Daar doet het mij eerder aan denken . Echte angst /spanning krijg je vaak als er iets gebeurd is waardoor ze bang zijn , Maar als daarvoor een periode heeft gezeten dat alles wel goed ging dan is dat vaak ook zo weer bij het oude en o.k. Maar als ze bezig stukje bij beetje de leiding over te nemen is er heel wat anders aan de hand Dus elke keer terugzetten op de plek totdat ze weet dat ze stil moet staan met inspannen. Ze moet zover komen dat je alleen maar wat hoeft te zeggen en dat ze al door heeft dat ze grenzen over gaat. Er zijn ook menners die een halster onder het hoofdstel laten en dan het paard vast zetten tijdens het inspannen en pas los zetten als ze weg willen mennen . Maar ook dan zal ze moeten wachten totdat ze van jou weg mag. Als ze de leiding overneemt van jou en dus gaat beslissen wanneer ze wel of niet stil staat of weg gaat of niet weg gaat dan kom je verder van huis. Misschien ook tijdelijk even elke dag gaan mennen zodat we weer helemaal in het ritme komt . Consequent blijven ! ! Ze kan ook best een behoorlijke opkikker hebben gehad van het voorjaarsgras en daardoor kan ze ook een beetje drukker worden natuurlijk of misschien voer je veel krachtvoer ?
De spanning bouwt ze dus op zodra ze de kar ziet. Laat haar ook altijd de kar zien, lopen er even overheen en dat helpt wel wat. Op dit moment laten we het halster er dus ook onder en laten we haar vast staan. En is het herhalen, herhalen enz enz. Maar ik vind het heel belangrijk dat de rust er in zit. Dat ze blijft luisteren naar mij ondanks alles wat er gebeurt. Met het werken aan de lange lijnen is de nadruk ook op de rust en blijven wachten. Nu hebben de kinderen vakantie en zij zelf dus ook. Maar zodra de vakantie voorbij is gaan we het weer oppakken. Haar longen zijn ook nog niet helemaal top dus daar doen we ook rustig aan mee. Helemaal met dit droge weer, dan prikkelt het nog meer.
Ik blijf ook het gevoel houden dat het haar misschien toch te snel is gegaan. Ze zeker overrompeld is. Want ik hoor vaak genoeg, die belgen die doen dat wel gewoon, die zijn zo rustig en saai. Dus vooral de oude mannetjes die zetten gewoon door.
Maar zoals ik dus nu bezig ben, ben ik dus goed bezig.
@rizette, krachtvoer krijgt ze nu niet, ze staat in de weide en krijgt daar een beetje ruwvoer bij. Krachtvoer heeft ze nu zeker niet nodig want heel veel werkt ze niet. Maar dat ze in het voorjaarsgras kwam te staan kon ik zeker wel merken. Heb een paar weken een bommetje gehad. Maar nu gaat het alweer een heel stuk beter. Vandaag even aan de lange lijnen gewerkt, en dat ging ook prima, het wachten gaat ook beter. Ik werk met haar heel veel met stemcommando's..
Ik denk dat je zo wel op de goede weg bent, niet te snel willen en pas weer een stap verder wanneer ze ontspannen is. Misschien is het haar allemaal te snel gegaan en moet alles even op de plek vallen
leentje1975
Berichten: 700
Geregistreerd: 03-06-09
Woonplaats: noordwolde
Geplaatst door de TopicStarter: 25-07-13 14:05
@tallechie
Ben blij dat ik zo toch goed bezig ben. Krijg uit heel veel hoeken wel advies, maar het meeste is van mannetjes 60+ die dat niet zo zien. En vinden dat ze het zomaar moet doen... ik denk logisch na en denk dus hetzelfde als jij. Ze is een gewoontedier die wel graag leert, maar toch zeker wel de tijd nodig heeft om alles goed onder de knie te krijgen.. En tegenwoordig heeft bijna niemand meer tijd geloof ik. Maar ik wel Dus we doen lekker kalm aan..
Syllke_x
Berichten: 136
Geregistreerd: 18-02-13
Woonplaats: Limburg
Geplaatst: 25-07-13 14:17
Proef uit je topic ook een beetje dat je zelf twijfelt of je het goed doet; probeer dat niet over te brengen op je paard wanneer je met haar bezig bent. Geduld en rustig aan is goed, maar zeker bij jonge paarden niet aarzelend of nerveus zijn. Uitstralen dat je weet waar je mee bezig bent en dat het goed komt. Verder heb ik ook een nare ervaring met een 'oude mannetje (boer)' die wel even wist hoe mijn groene pony mak werd, nl door hem op stal met 1 been omhoog te binden. Nog nooit zo boos geweest
Ja een beetje twijfel heb ik wel ja. Tuurlijk en het is geen shetlander die je even aan de kant drukt.Ik ben me er zeer zeker van bewust wat ze allemaal uit kan richten als het echt niet goed gaat. Ik wil het gewoon goed doen, ook voor haar maar ook voor mezelf, dat het in ieder geval heel veilig is. Maar wat oude mannetjes betreft ben ik daar ook voorzichtig mee geworden. Volg nu mijn eigen gevoel, en sta open voor tips.
senna21
Berichten: 13345
Geregistreerd: 17-03-09
Geplaatst: 25-07-13 20:56
Wat soms even helpt, is om iets te eten te geven (plukjes hooi of een paar brokjes). Dat leidt even af en door de kaakbewegingen gaat ze zich weer wat gemakkelijker ontspannen. Dit is natuurlijk een 'truckje' wat de training niet overbodig maakt, maar het kan dat zetje geven om in de ontspanning te komen/blijven. Je doorbreekt de spanningsboog die ze aan het opbouwen is.
Ik herken veel in je verhaal. Mijn pony bouwde ongemerkt ook veel spanning op tijdens het optuigen. Stond dan nog prima stil, ook wanneer de wagen erachter kwam. Maar op het moment dat ik op de koets klom en iemand voor (of, ook geprobeerd, naast) haar stond om de nekriem los te maken en haar vast te houden, dan begon het gedans en gedribbel al. Op het moment van loslaten was het alsof er een startschot klonk en was ze direct in draf weg, zo'n 20 - 30 meter, en daarna was ze weer rustig . Daarna geen problemen meer, ook niet wanneer je ergens moest oversteken of iemand tegenkwam waarmee je een praatje wilde maken.
In het begin hebben we gewoon "ho is ho, en je wacht maar op mij" gedaan, maar dit resulteerde in omhoog komen, om laten vallen tegen de inspan-palen, heftig schrapen, achteruit, zelfs bijna liggen van frustratie omdat ze niet vooruit mocht. Woest was ze, en groom moest uitkijken dat hij / zij de liverpoolstang niet in het gezicht kreeg.
Na wéken klooien over een andere boeg gegooid: op het moment dat ik op de bokstoel zat, liet de groom meteen los. Gewoon er geen punt meer van maken dat ze weg draaft. Uiteraard was ze meteen 20 meter weg, en was de spanning weg. Volgende keren inspannen hetzelfde, spanning na 10 meter weg. Later 3 passen draf en spanning weg.
Daarna groom wat losser laten vast houden, bijna ongemerkt, terwijl ik op de koets klom Vervolgens de groom er alleen voor laten staan, niet meer vasthoudend. En nog weer een tijdje later stápte ze ineens "per ongeluk" een keer weg ipv draven. De onrust ging er al langzaam uit en zo zijn we steeds een stapje verder gekomen, tot ze uiteindelijk zo ver was dat ik op de bokstoel kon gaan zitten en haar ongeveer 3 tot later 10 seconden kon laten wachten (soms wat pootjes verzettend op de plaats) voor ze wegstapte. Dat was wel de limit. Het hele gedoe heeft wel een paar maanden geduurd.
Overigens heeft de pony nooit een negatieve ervaring gehad tijdens het beleren. Het "druk maken" zit gewoon in haar.
Op wedstrijd was er uiteraard ook nog iets dat wedstrijdspanning heet, en moest ze gewoon direct wegstappen, dan hadden we geen problemen. Afgelopen januari heb ik haar verkocht, en met een duidelijke gebruikershandleiding heeft de nieuwe eigenaresse heeft ook geen problemen gehad (op één wedstrijd-steigertje na omdat groom de bijrijdersstoel niet loskreeg)
Uiteraard ken ik jouw paard niet, maar bij ons werkte de negeerknop en het de tijd geven het beste.
(Tijdens mijn eerste les van G. Leijten schaamde ik me dood dat ze de lucht in ging toen ik direct vanaf de trailer de rijbak in reed en stopte om hem op te laten stappen, maar hij reageerde heel nuchter dat zelfs het beste paard ter wereld nog wel een onhebbelijkheid heeft.)
Ik vind het heel fijn om te horen dat ze niet de enige is die dit wel eens doet. De mensen van de stalling waar ik nu sta, denken ook aardig hetzelfde als mij, gewoon rustig aan. Ze draaft ook gelijk weg als ze de kans krijg en dan na een meter of wat wordt ze al rustiger. Het is gewoon die spanning, onder het zadel doet ze het ook wel. Maar we blijven gewoon nu rustig doorgaan, en dan moet het wel goedkomen. Maar tips zijn nog steeds welkom
Diana29
Berichten: 177
Geregistreerd: 05-03-11
Geplaatst: 26-07-13 16:37
hier hetzelfde probleem, bij het inspannen bouwt meneer al spanning op, hij wordt vastgezet tussen 2 palen, zodat hij moet wachten, is dan ook aardig rustig, maar zodra we vertrekken, vertrekt hij ook heftig, maar na een aantal meters (die al steeds minder worden) wordt hij rustig en kunnen we stappen, het komt wel, blijft rustig, heb geduld, komt goed
Rust werkt echt. En consequent zijn. Zowel in het tuig als onder het zadel. Lana staat tegenwoordig gewoon te slapen op de dam met het in-/uitspannen en staat 100% stil (los) tijdens het opstijgen.
Maar dit heeft ook tijd gekost en bij Lana is voer juist niet goed (focust zich op het voer en vergeet de rest waardoor ze niets leert) en omdat ze daar heel vervelend van wordt.
Mijn Fries deed dit ook.. Ik heb eerst de oogkleppen eraf gehaald, dat hielp al heel erg want ze wil graag alles zien. Maar hiervoor moet je je paard goed kennen.. Met oogkleppen is beter... Op mijn oude stal ging ze altijd de lucht in, klaar voor de start en wegwezen.. Op mijn nieuwe stal en nieuwe meninstructeur moest ik hem met het hoofd tegen de bak rand zetten en vast.. Vervolgens in alle rust inspannen.. Praatje maken, laten staan.. Rust.. Met opstappen tegen de muur met hoofd, dus als ze wegstapt moet ze om... Zo zei de instructeur en nu ga je eerst maar een sigaretje draaien... Ik rook niet... Nou dan blijf je maar lekker staan. Dus daar gestaan in alle rust.. Het heeft 2 menlessen geduurd, toen deed ik als zelf en alleen.. Vooral mijn houding is verandert, van oe oe inspannen want Ojee paard staat te stuiteren... Naar we hebben alle tijd, rustig aan.. En dat voelt het paard, sta er met een stuk meer zelfvertrouwen naast..
Sandrina
Berichten: 4077
Geregistreerd: 04-12-06
Woonplaats: Houten
Geplaatst: 28-07-13 16:48
Hum eens zien of ik wat kan bijdragen..... Ze bouwt spanning op als ze de koets ziet? OK met tuig op over de bomen lopen en een rondje maken om een stal of wat. Dan weer naar de kar toekomen en om de koets lopen. en weer weg van de koets. Misschien aftuigen en de volgende dag dit herhalen? Inspannen en direct weer uitspannen? En haar de hemel inprijzen als ze het doet zoals jij wil?????? En als je dan wegrijdt, waar ga je dan heen? Direct naar buiten of oefenen in een bak? Rijdt eens zo dan ze met haar hoofd boven de bakrand of er bijna tegen aan staat. Dan tot 50 tellen en dan weer weg rijden. Dan evt verlengen bij een volgende gelegenheid. En prijzen als ze het goed doet. Die van mij had ook 'haast' nu na 4,5 jaar blijf ik na het op de bok klimmen soms 2 minuten staan tot ze weg mag; wil ze eerder dan wordt er weer een minuut aan toegevoegd. Zover kom je nog wel als je het langzaam tot haar laat doordringen wat er van haar gevraagd wordt.
P.s. Laatste zinnen van hennieB kloppen met mijn bevinding; als je zelf rustig bent en vertrouwen hebt in wat je doet (dat krijg je nu na zoveel advies zeker) dan verandert je houding en kan je veel consequenter zijn naar haar toe. Succes! PB gerust voor vragen.
Iedereen hardstikke bedankt voor alle tips via pb en hier. Ga er zeker wat mee doen en merk dus ook dat ik al goed bezig ben. In principe gaan we gelijk naar buiten toe, maar de tips van de bankrand en dergelijk zijn zeker goed. We gaan zo de goeie kant op dus...
Graag gedaan. Naar 'buiten' is voor mijn haf een beloning als ze in de bak braaf is geweest. Moet je wel een bak of oefenruimte hebben, natuurlijk. Doe ook eens net of er een verkeerslicht in je bak staat; doe of je daarvoor moet wachten!!!!! Stilstaan is ZO belangrijk. En lukt het om haar te laten stilstaan als je op de bok bent geklommen, ga eens aan je kar rommelen/schommelen. En prijs haar als ze stil blijft staan; bedenk zelf maar een aantal 'moeilijke' oefeningen. Dat vergroot je zelfvertrouwen en dat van haar. Laat je eens horen of en welke adviezen je hebben geholpen?
VanHuisUit
Berichten: 6697
Geregistreerd: 06-01-08
Woonplaats: Fiere Noarden
Geplaatst: 29-07-13 23:06
Bij mij maakt het enorm uit of ik pony (Forest x Arabiertje) alleen inspan of dat iemand wil 'helpen' (wat dus niet helpt ).
Als ik alles zelf doe (zet haar met halster om hoofdstel vast aan muur) gaat het prima, laat ik haar vasthouden door groom gaat ze drammen. Behalve als mijn instructeur vasthoudt, dan staat ze keurig stil (tja 't is een dametje). Wegrijden gaat als ik het alleen doe goed, met iemand erbij is het soms een gedoetje, maar ik weet dat als ik gewoon zo doorga, het vanzelf wel goedkomt.
Met mijn tuigpaardje Bente was het inspannen eerste maanden echte en hele strijd, door consequent stil te laten staan (bij haar met groom) nergens over op te winden, duidelijk te zijn, ho is ho, is het beter geworden en kon ik haar op het laatst alleen inspannen. Wegrijden ging vanuit steigerend voorwaarts naar soort van piaffe naar rustige wegstappen (duurde paar maanden maar dan heb je wat ).
Mijn pony Snuitje (Welsh A'tje) was gewend nadat hij los werd geklipt van het halster dat hij mocht vertrekken in vliegende vaart. Dat hebben we hem dus ook zo af kunnen leren door alles op dezelfde manier te doen en uiteindelijk is hij gewoon alleen in te spannen, blijft keurig stilstaan totdat je op de wagen zit en stapt normaal weg.
Nu weet ik dat dat dus geen trekpaarden zijn (wat een prachtig paard heb je trouwens) maar wel karaktertjes en rust bij jezelf, de omstanders en alles op bepaalde manier doen (dus vast ritueel) werkt bij ons goed.
Als ik inspan staat, groom voor hoofd; los! Ik zeg altijd: "het hoofd mag bewegen, maar de benen moet op hun plek blijven staan. Als ze naar voren komt, moet ze op haar plek terug worden gezet" Dat werkt feilloos. Na enig zoeken ben ik erachter gekomen dat ze het minste dramt als het hoofd los blijft en de groom er alleen voor staat.
Gem
Berichten: 17610
Geregistreerd: 12-05-07
Woonplaats: Brach
Geplaatst: 30-07-13 10:09
Tot je een keer een blauw jukbeen hebt opgelopen van de liverpool......
Sandrina
Berichten: 4077
Geregistreerd: 04-12-06
Woonplaats: Houten
Geplaatst: 30-07-13 10:21
Gem schreef:
Tot je een keer een blauw jukbeen hebt opgelopen van de liverpool......
Je moet wel blijven opletten. Dat kan in andere situaties ook gebeuren.
VanHuisUit
Berichten: 6697
Geregistreerd: 06-01-08
Woonplaats: Fiere Noarden
Geplaatst: 30-07-13 15:32
Het gaat hier om een paard dat pas beleerd is dat is toch aanleren in het begin. Dan laat ik groom altijd vasthouden al is het maar een los lijntje. Maar bij mijn huidige pony werkt vaststaan dus beter. Het is natuurlijk ideaal als ze gewoon stilstaan of je ze zo voor elkaar hebt dat ze dat doen maar hier gaat het erom hoe je juist zover komt. Overigens zal mijn paard pony altijd of vaststaan of vastgehouden worden met inspannen want tien meter verder kan ze het pad af provinciale weg op... Dat wil je niet.
VHU + Gem: dat deed ik in het begin ook niet toen ik Fralla pas had. Heb langzaam opgebouwd dat groom ervoor kon staan ipv vasthouden. Ze is nu 10. Je moet het wel een kans geven.