xTesske schreef:dus het 'spelen' is meer een dominant gedrag van het paard? en de reactie van mijn paard is meer onderdanig? ik weet niet zeker of ik het helemaal begrijp
dat hangt ervan af. elk spel is verschillend. een paard dat zijn gat of schouder zo ongeveer in je parkeert of je aflikt is niet bepaald respectvol bezig. aan de andere kant, als jij je lomp gedraagt vráág je je paard zo ongeveer dat ook te zijn, je geeft immers zelf het slechte voorbeeld.
spelen in de natuur is onder andere oefenen voor het 'gevecht', het paard gebruikt het om zijn dominantie te testen en te kijken hoe een ander daarop reageert. daarom alleen al is het als mens zaak dat je leert zien wat je paard doet/ wilt, dat je ook de kleine signalen leert oppikken, en ALTIJD reageert! laat je paard merken dat je hem ziet, zijn lichaamstaal begrijpt. En zorg dat je je zo gedraagt dat hij jou ook kan begrijpen.
het normale gedrag van een mens is voor een paard niet te bevatten, de mens heeft de natuur van een roofdier en gedraagt zich als zodanig. denk bijvoorbeeld aan het aankijken. een mens vindt het doodnormaal om een gesprek 'face to face' te voeren, en dus de gesprekspartner in de ogen te kijken. voor een paard is dit bedreigend gedrag, net als het op hoofden afduiken wat mensen graag doen, om het paard te aaien of knuffelen, of veel te lomp het halster aan te doen.
ja, de meeste paarden leren wel dat mensen stiekum niks bedoelen met dit gedrag. hun instinct zal echter in de weg blijven zitten en het paard zal hoe dan ook altijd naar zijn natuur handelen. het met je meedraaien wat jouw paard doet is zijn manier om zijn onderdanigheid te laten zien, hij geeft je zijn gezicht (en als beleefde leidfiguur loop je dan NOOIT recht op dat gezicht af, maar altijd naar schoft of verder naar achter) en zet niet zijn kont in jouw uitzicht.
het toedraaien van het hoofd geeft aan dat jouw paard enorm zijn best staat te doen om zijn bereidheid je te volgen en samen te werken te laten zien. jij MOET daarop reageren, op een kalme, ontspannen manier. in ieder geval zeker niet door rond te springen, dit ziet het paard als demonstratie van jouw dominantie en komt bedreigend over.
een mens die een goede leider wil zijn, maar daarnaast ook zijn paard's beste vriendje, dan moet je je nét zo dominant opstellen dat je paard je als leider ziet en wil zien, maar niet méér. je ziet wel relaties van mensen met paarden waarbij dat wél zo is, en die paarden zijn vaak bangig in de omgeving van hun eigenaar. een hoop van die dieren worden ook slaafs, en zéker niet speelser.
zorg dus dat je een balans vindt in de verhouding van dominantie en vertrouwen/ vriendschap. kijk eens goed naar je paard, vraag info bij specialisten en lees bijvoorbeeld wat boeken over paardengedrag.
om antwoord te geven op je vraag: ja, jouw paard reageert onderdanig op jouw gedrag. zou hij wel spelen, dan wil dat niet automatisch zeggen dat hij dominant wil doen. ik heb zelf een vrij onderdanige pony die in een stoere bui nog weleens stiekum haar bips in mijn richting wil draaien bij het langsrennen. dat is uitdaaggedrag, wat ik in háár geval prima kan toelaten, omdat zij laag in rang is van nature en het ook niet in haar hoofd zal halen van zo'n bokje meer te maken dan het bokje zoals het is. (ik laat haar wel weten dat ik het gezien heb, maar ook dat ze niet over de grens is en dus met mij door mag spelen op die manier)
Mijn Welsh daarentegen, werkt op de millimeter. als hij dit doet is het gelijk richten op de achterhand en duidelijk laten zien dat ik het gezien heb, bijv. met een ferme stap in de richting van zijn achterhand (waarmee ik zeg 'weg met die onbeleefde kont of ik zet er mijn tanden in!'), of een tikje op de grond met de zweep (waarmee ik zeg 'Dát zag ik!'). in ieder geval EEN reactie om hem te laten zien dat ik het gezien heb en ik het ook drommels goed begrijp. doe ik dat bij een dergelijke pony niet, dan zal hij de dag (of seconde) erna iets anders proberen om te kijken of ik dat misschien óók niet zie. en elke keer dat ik iets niet zie is als het ware een punt voor hem, en eerlijk, zo ziet een paard dat ook!!!
natuurlijk denkt een paard niet in puntjes, maar hij merkt wél keer op keer de tekortkoming van de mens op. een dergelijke situatie met een paardje zoals mijn Welsh wordt op een zeker moment levensgevaarlijk. ik heb een paar weken terug nog moeten ingrijpen omdat er iemand in de wei kwam die bij zijn benadering een stap achteruit deed om hem ruimte te geven. in paardentaal betekent dat dat de mens die achteruit loopt de pony ziet als zijn meerdere. voor mijn pony was dat iets geheel nieuws maar ook geheel duidelijks, en zijn volgende manoeuvre was dan ook om met de oren in de nek deze persoon aan te willen vliegen. nu scheelt het dat ik het aan kon zien komen en er dus tussen stond voor hij te ver kon gaan.
dit gedrag is voor een paard 100% normaal, een paard hoort dit te doen bij nieuwe 'personen' die hij ontmoet. mijn pony is gewend dat mensen zijn (lichaams)taal begrijpen en handelt dus ook als zodanig. had het een nieuwe pony betroffen ipv een mens dan zou zijn reactie 100% hetzelfde zijn geweest.
Laatst bijgewerkt door merrieveulen op 15-02-12 18:54, in het totaal 1 keer bewerkt