sanne83 schreef:Om het jezelf makkelijker te maken, kan je het beste beginnen halverwege, dus waarbij je naast de zadelplek staat. Als je paard alleen achter je aan kan lopen, snapt hij nog niet het principe dat jij hem naar voren drijft.
Ben ik het niet mee eens, als je namelijk daar staat, sta je op de ''natuurlijke'' plek waar een veulen bij zijn moeder staat. Ik denk dat je dit wel kunt doen, maar dat je van voren naar achter zal moeten werken, loopt hij netjes naast je, dan kun je een stapje verder gaan.
Ik zelf loop naast mijn paard, hij mag mij niet voorbij(als begin). Hoe ik hem dan naar voren drijf is met mijn carrotstick werk ik fases op. Eerst ga ik met mijn ''binnenhand'' naar voren en zeg ik kom, als dat niet werkt, breng ik de carrotstick omhoog, en als hij dan nog niet gaat tik ik hem aan met carrotstick.
Mijn paard was ook van het achter mij aan sloffen, maar dan had hij af en toe ook zoiets dat hij wel stil wilde staan, eerst vond hij het dus ook wel moeilijk om naast mij te gaan lopen, inderdaad door onzekerheid, maar door de fases juist in te voeren(en veel gewoon rond in de bak lopen) werd het een gewoonte. Hij liep eerst ook nooit netjes mee los, maar door deze methode zo te gebruiken gaat dat super. Omdat hij de oefening 'vast' kent, is de overstap naar het losse heel klein. Ook kan je zo als hij te snel mocht gaan gemakkelijk terughalen(in draf). Dat doe ik als volgt: Ik adem uit(zuchten), ga langzamer lopen, en als hij dan niet langzamer gaat maak ik een klauwvorm met mijn hand en duw ik die langzaam(druk opbouwen) tegen de voorkant van zijn borst.
En dan zou je als het dan goed werkt jezelf naar achteren kunnen werken