
Vandaag gingen we een heel stuk wandelen. Eerste tijd ging super, liep netjes naast/achter me en stopte goed voor de schouder lijn met zijn eigen schouder. We gingen naar een gedeelte dat ie nog niet kent, en dat was te merken. Dan word ie wat meer wakker. Hij begint dan te drammen, en loopt me telkens NET een beetje voorbij, of als we stoppen loopt ie net het piep kleine stukje voorbij. Achter me is achter me en niet dat kleine stukje voorbij me en ik ken 'm langer van vandaag, laat het 1 keer toe en de volgende keer rent ie me hard voorbij bij wijze van spreken (wat ie vandaag ook zo nu en dan probeerde als ik hem in zijn achteruit zette)
Uiteindelijk hebben we echt om de 2 meter gestopt en ongeveer 95 procent van het hele pad heeft ie me elke keer voorbij gelopen. Ik corrigeerde hem door het touw tegen zijn borst te tikken, te slaan, te meppen, door hem constant in zijn achteruit te zetten als ie me voorbij liep, hem constant bezig te houden door de hele tijd dingen te vragen als doorstappen, langzaam, stop, achteruit, opzij, enz maar daar word ie alleen maar heter en drammeriger van. Ik heb vanalles geprobeerd maar ik werd er aan het einde ook schijtziek van...
Het punt is vooral op zo'n moment, ik weet dat ie het kan, ik weet dat hij het weet, maar niks lijkt te helpen! Overigens is het wel een heel dominant ventje dat het vooral niet leuk vind als iemand hem verteld wat ie moet doen, iets waar we de laatste tijd veel mee bezig zijn en wat voor de nodige spanning en shagerijnige hoofden bij ons beide opleverd.
Iemand tips hoe dit het beste aangepakt kan worden? Iemand die dit ook herkent en mij hoop geeft dat het goed komt?