

Het lijkt bij mij wel nooit genoeg... Pony doet het super, ik krabbel en aai als beloning, en ga dan door. Maar dan ziet mevrouw een grasspriet.. en die is interessanter dan dat ik ben


Hetzelfde heb ik als ze het niet snapt (lees: ik leg het blijkbaar niet duidelijk genoeg uit

Ik wéét dat het niet aan haar ligt maar aan mijn communicatie naar haar toe. Maar hoe verander ik dan mijn communicatie naar haar toe? Hoe zorg ik ervoor dat ik rustig blijf, geduldig, liefdevol, en bovenal ook TROTS op wat wél lukt? Waarom overheerst hetgeen wat niet lukt dan?
Even voor de duidelijkheid, ik doe niks met mijn frustratie hoor.. Ik sla haar niet, word niet boos, ga niet schreeuwen.. Maar het belemmerd het plezier, en ik wil juist zo graag verder komen (wil ik té graag??).