Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-06-11 13:05

Ben ik zelf te bang?

Geplaatst: 19-06-11 13:05

Gisteren weer een achter-de-oren-krab-moment gehad, dus nu zit ik hier weer na te denken :Y)

Ik heb geen simpele pony, hij is dominant en leeft nogal eens in z'n eigen wereld waardoor hij niks of niemand meer ziet of voelt. Ben al letterlijk door hem omver gelopen, al kan ik nu met 99% zekerheid zeggen dat hij dat niet meer zal doen (zeg nooit nooit

).
Ik ben de laatste tijd enkel op de grond met hem bezig, allerlei dingen, van gewoon longeren tot vrijspringen tot horse agility tot lange teugelen tot vrijheidsdressuur ... Alles doe ik zo goed mogelijk doordacht, zeker bij de dingen die gevaar inhouden. Dit is met name bij het vrijheidsdressuren, dingen als de jambette enzo ben ik pas recent mee begonnen .. en heb ik ook recent weer in de kast opgeborgen ...

Maar pony vind die stoere dingen wel leuk.
Gisteren heb ik les gehad van iemand die werkt aan dressuur in vrijheid en zij zei ook meteen dat ik moest gebruik maken van zijn ego (want dat heeft hij

) en dat ik daar erg goede resultaten mee zou kunnen bereiken, denkend in de toekomst richting piaffe enzo .. de dingen die een echte hengst doet zeg maar

Ik heb de jambette in de kast opgeborgen omdat hij op ongewenste momenten met z'n voeten begon te gooien. Nooit ongevraagd, wel als ik iets anders vroeg

Waarschijnlijk vond hij de jambette leuker/stoerder dan hetgeen ik op dat moment van hem wilde }:0

Om die reden, en omwille van het verleden, heb ik voor mezelf besloten zo'n dingen achterwege te laten, om zo weinig mogelijk risico's te hebben.

Maar gisteren was dus die instructrice erbij en op het einde van de les begon hij spontaan voetjes te geven .. Hij was al de hele les opgehemeld geweest dus hij voelde zich heel wat op dat moment en wilde gewoon laten zien wat hij nog kon :Y)

Ik reageerde er niet op, maar de lesgeefster zei van "wauw, wat moooi" etc. etc. Ik heb toen aangegeven dat ik dat liever niet had, omdat ik die dingen niet meer graag zie. Maar zij zei toen dat het helemaal geen kwaad kon, en juist goed was voor hem omdat hij zo'n dingen wel graag deed & liet zien (en ja, als je een pony hebt die liever niks doet dan wel moet je eigenlijk alles aannemen wat hij aanbiedt hé ..). Ze zei uiteraard ook wel dat ik het wel in goede banen moest leiden, als het echt een slecht moment was mocht ik dat wel kenbaar maken bv. Maar verder zag ze er geen probleem in, en zij is niet de eerste .. Blijkbaar ziet niemand er een probleem in, behalve ik :')

Nu moet ik wel toegeven dat hij het heel voorzichtig doet .. hij doet het nooit als je vlak voor hem staat, want ik was de hele tijd voor hem bezig geweest en toen ging ik opzij en stonden we nog wat te praten over de les en toen ging hij stoer doen, maar dus op ruime afstand zodat hij geen van beide zou raken ... Dus ja, dan denk ik nu: is er eigenlijk wel een probleem?
Ben ik niet gewoon degene die, door het verleden, allerlei doemscenario's ziet & ga bedenken, terwijl het allemaal zo erg niet is? Want anderen hebben dus duidelijk niet dezelfde reactie als mij, die zouden het eerder aanmoedigen ... Moet ik het mij misschien niet meer zo aantrekken en gewoon werken met wat hij leuk vindt om te doen (natuurlijk wel blijven letten op bepaalde grenzen) en zien wat het geeft?

Bij het dressuur in vrijheid-gedeelte komt bv. op termijn ook de spaanse pas enzo kijken, omdat dit een erg goede gymnastische oefening is en paarden zoals die van mij dat erg leuk (en stoer) vinden om te doen .. Is dus 2 vliegen in 1 klap .. Dus misschien hoort het er allemaal wel gewoon bij en moet ik me niet zo'n zorgen maken? Problemen aanpakken als ze zich voordoen en niet krampachtig alles willen proberen te voorkomen? Ik ben denkende ...

Wat denken jullie?
(met bovenstaande bedoel ik niet dat ik hem morgen het steigeren ga aanleren omdat dit zo stoer is enzo, maar dat snappen jullie denk ik wel

).

**Geplaatst**: 19-06-11 18:14

Re: Ben ik zelf te bang?

Geplaatst: 19-06-11 18:14

Het idee wat erachter zit vind ik heel goed en ik denk dat als je duidelijke afspraken maakt, er niet snel iets verkeerd zal gaan. Ik vraag me wel in de praktijk af hoe je aan je pony duidelijk maakt dat de enthousiaste jambette nu even niet gewenst is terwijl je het anders meestal verwelkomt.
Af en toe denk ik er ook over na. Wat ik tot nu toe doe, is soms meegaan met mijn pony's ideeën. Buiten de momenten om dat we vrijheidsdressuur doen, beloon ik hem niet met voer. Dat gebeurd alleen als ik een bepaalde zweep bij me heb en hij los loopt zonder iets om zijn hoofd. Omdat we altijd in een vrij specifieke situatie oefenen, ben ik niet echt bang dat hij dingen op andere momenten gaat gebruiken, maar als hij het doet tijdens vrijheidsdressuur zelf, speel ik er dus soms wel op in.
Wat ik wel merk is dat mijn pony best voorzichtig met me is, maar als hij een snoepje uit m'n hand pakt, pakt hij best eens per ongeluk een vinger beet en hij heeft ook niet altijd door dat een jambette die tegen mijn been aankomt pijn doet. Dus inderdaad belangrijk op tijd aan te kunnen geven wat je niet wil. Mijn pony is in elk geval zo enthousiast dat hij niet altijd erop let dat ik er nog voor sta. Dat zie ik verder niet als gebrek aan respect ofzo, meer als het niet realiseren dat ik geen paard ben en wat onoplettendheid.

In elk geval weet ik wel, dat als je kijkt wat je pony bedenkt, je wel eens heel verassende resultaten kunt bereiken!

**Geplaatst**: 19-06-11 19:55

Re: Ben ik zelf te bang?

Geplaatst: 19-06-11 19:55

Wij werken ook altijd op een specifieke plaats en met specifieke hulpmiddelen enzo

Ook gaat hij pas dingen doen & uitvinden als hij opgewarmd is en ik al een aantal dingen aan hem gevraagd heb ... Dus als ik gewoon met hem in de piste ga en ik ga hem longeren en stop er daarna mee, dan zal hij ook geen VD-kunstjes eruit gaan gooien. Ga ik na het longeren een aantal VD-dingen vragen en heeft hij er nog zin in dan komt er wel eens wat uit

Gisteren deed hij het puur uit stoerheid zeg maar, omdat er publiek bij was .. dan reageert hij altijd anders en doet hij altijd andere dingen dan wanneer ik alleen met hem werk

Ik denk dat hij wel slim genoeg is om te weten wanneer ik zo'n dingen wel apprecieer, en wanneer hij gewoon moet luisteren om het zo te zeggen. En hij is dus wel voorzichtig .. of ik heb in ieder geval nog niet meegemaakt dat ik een hoef tegen mijn been kreeg of iets in die aard

Blijkbaar geeft hij ook niet die uitstraling dat hij zoiets echt wil doen uit dominantie of om te misbruiken of weet ik het, want iedereen buiten mij reageert er enthousiast op en vindt het super ... Ik niet, maar ik denk dat dit is omdat ik met dat verleden zit, dat ik weet waartoe hij in staat is en dat ik teveel schrik heb om hem met betrekking tot 'stoerdere dingen' zijn ding te laten doen omdat ik denk dat dat aanleiding kan zijn tot andere problemen ... Maar hij is de laatste tijd zoveel verandert in alles .. misschien is die schrik wel helemaal niet meer nodig en moet ik het inderdaad wel gewoon erin houden & aanmoedigen ...

Dat weet ik nu niet goed .. Dus ook nu denk ik weer teveel na

**Geplaatst**: 19-06-11 20:18

Geplaatst: 19-06-11 20:18

Ik herken dit ontzettend met mijn eigen paard. Het overal gevaar in zien, niks willen proberen en vooral in het begin vooral geen vrijheid geven.

Dit komt vooral doordat het in het verleden fout is gegaan. In het begin durfde ik niet meer op hem te rijden omdat hij me eraf bokte, ik durfde hem in de bak niet los te laten omdat hij door het hek heen was gesprongen, op een bepaald punt durfde ik buiten niet meer met hem te wandelen nadat ik bijna mijn enkel had gebroken toen die me door een tuin sleurde en op die enkel nog een heel stuk achter hem aan heb gerend, hem uit het oog heb verloren en toen nog een paar kilometer gerend voordat ik hem bij een stal verderop terug vond.

Ik durfde hem de vrijheid niet te geven, en nergens meer in eigenlijk, omdat ik zo bang was dat er iets fout zou gaan waar hij of ik schade bij zou oplopen.

Bij het rijden hielp het dat ik een super bijrijdster heb die alles met hem durft en een heel goed inzicht heeft van wat kan en niet kan met Mastro. Als ik haar zie rijden groeit mijn vertrouwen meteen weer, dan zie ik dat het ook wel kan, en hoe zij het oplost als die weigerd of bokt. Hij heeft al heel lang niet meer gebokt bij mij.
De bak heeft zichzelf opgelost omdat hij een stuk rustiger is geworden, ik doe de bak standaard niet meer dicht zodat hij weg kan als die weg wilt. Dat doet ie toch wel, dus waarom dicht doen? Ik heb het leuk gemaakt om in de bak te zijn door er grondwerk en vrijheidsdressuur tedoen. Hij gaat niet meer uit zichzelf de bak uit.
Buiten durf ik wel weer, maar bijv vandaag merk ik daar nog steeds schade van. Ik durf buiten bijna niet met hem te draven aan de hand (want daardoor ging het mis) kleine stukken wel, maar dan echt 5 tot echt max 10 passen. En dan moet ie ook stoppen als ik stop. Dit doet ie nu wel braaf maar mijn angst om hem weer kwijt te raken is er nog steeds.
Ik heb ook grondwerk les gevolgt en dat was ook erg hulpzaam, ik durf hem nu veel meer vrijheid te geven, en zie niet meer in iedere hoek gevaar.

Om dit lange verhaal tot een kort iets te maken. Het is ook echt vertrouwen. Zo heb ik het ervaren. Het is het vertrouwen in elkaar dat de ander er rekening mee zal houden dat jij er bent en dat het niet meer nodig is om alle controle te hebben, want de ander mag nu mee denken. Je hoeft elkaar niet meer te overheersen want je bent meer één geworden.

Dus het is niet erg als hij eens wat anders doet dan wat jij wilt. Juist leuk toch, want ik heb de indruk dat je pony vaak moeilijk te motiveren is. Dus als die eens wat anders doet, als die eens IETS doet, volledig uit zichzelf, dan is dat juist toch heel goed? Dat ie aangeeft, kijk eens, DIT vind ik leuk, dit vind ik stoer en doe ik graag, zelfs als jij er niet om vraagt! En vanuit de motivatie van je paard moet je gaan werken.

**Geplaatst**: 19-06-11 20:25

Re: Ben ik zelf te bang?

Geplaatst: 19-06-11 20:25

Zo is het inderdaad

Naja, ongeveer toch. Het is niet dat ik niks meer met hem durf te doen, ik doe wel dingen met hem en heb geen schrik dat hij de piste uit vliegt of naar mij gaat bokken of trappen of dat soort dingen ... Maar in principe is het hetzelfde

En dat laatste klopt ook helemaal.

Maar dan zit je dus hier, achter je computer, met je dominante paard waarmee je al een aantal niet zo leuke dingen (zacht gezegd) hebt meegemaakt en dan lees je: "pas op met de jambette aanleren, want dat kunnen ze tegen je gaan gebruiken en je vindt het niet leuk als je een hoef tegen je been krijgt". En dan denk ik: ja, dat is ook zo, moet ik mee oppassen. En dan blijkt hij net dat helemaal geweldig te vinden, uiteraard

Ik heb het dus lang tegengehouden zeg maar, omdat ik niet wilde dat hij het zomaar ging doen etc. maar uiteindelijk dacht ik dat we er klaar voor waren. Maar het liep niet echt volgens het boekje zeg maar, dus had ik besloten het weer niet meer te doen .. Maar eigenlijk doet hij er niemand kwaad mee, hij kijkt wel uit waar hij z'n been gooit bijvoorbeeld ... Dus ja, moet ik daar wel zo moeilijk over doen? Niemand anders doet er moeilijk over

Maarja, ik heb wel dat verleden ....

Ik heb gewoon schrik om de controle los te laten zeg maar, omdat ik weet waartoe dit kan leiden .. Maarja, het is een paard, en een slim paard, dus denken dat je alles onder controle hebt is eigenlijk ook onzin

Dus misschien kunnen die dingen als jambette enzo er ook nog wel bij :Y)

**Geplaatst**: 19-06-11 20:47

Geplaatst: 19-06-11 20:47

Controle zal je nooit hebben. Maar het respect dat je pony rekening met je houdt, je vertrouwd en er aan denkt dat jij daar ook staat, dat wel. Ook met jou paard. Je zegt zelf, hij let wel op waar die zijn hoeven gooit. Je bent niet bang dat ie trapt. Ik weet het, het is ontzettend makkelijk gezegd. Want je weet het, je denkt erover na, je concludeerd, nee, gebeurd niks. Maar dat betekend niet dat het ook voor je gevoel zo is. Want je blijft er bang voor, en je blijft denken, maar misschien.......

En ze zeggen zoveel op internet. Natuurlijk zeggen ze, pas op met die jambette. Maar dat is voor penny meisjes waarvan het eerste wat ze doen is de jambette en steigeren leren. Maar niet voor de gezond-denkende mens die weet dat ie op moet passen. Je weet dat je pony niet zomaar uitslaat, maar het gewoon doet omdat ie het leuk vind.

Dus als je al weet dat jou pony niet zomaar uitslaat, heb je er echt een gouden vrijheidsdressuur pony aan waar echt potentie in zit om het hoger te brengen, want die zijn ook slim genoeg om de gevolgen ergens van in te zien :')

En die lekker mee gaat denken, en zich lekker voelt en laat zien, dit wil ik. En dat is echt veel fijner werken dan een pony waar je alles uit moet trekken en alles moet verzinnen om hem maar een beetje te vermaken.

**Geplaatst**: 19-06-11 20:52

Geplaatst: 19-06-11 20:52

Ik denk dat je gelijk hebt

Mijn pony is het laatste jaar ook zo ontzettend verandert, het laatste half jaar nog harder dan daarvoor. Hij doet nu dingen zo goed en met zo'n gemak dat ik zoiets heb van "en waarom ging dat niet eerder?" :')

En tegelijk kent hij ook z'n grenzen en weet hij dat ik ook altijd wel ergens in de buurt ben dus dat hij moet opletten .. Natuurlijk kan er altijd wat gebeuren, maar dat kan ook gebeuren als er een hele ijzer- en leerwinkel aanhangt en hij met 10 touwen vasthangt om even extreem te doen

Denk dat ik er nog aan moet wennen dat hij zo verandert is, dat wij zo verandert zijn ... :')

En moest hij ooit eens een moment hebben dat hij z'n been zou uitgooien en dit mij niet uitkomt, dan zal ik hem dat wel laten merken zal hij wel slim genoeg zijn om dat nooit meer opnieuw te doen

Dus misschien maar niet teveel nadenken, wel blijven opletten natuurlijk, en gewoon zien waar het schip strandt ...

**Geplaatst**: 19-06-11 21:30

Geplaatst: 19-06-11 21:30

Haha zo herkenbaar ja

Vooral het 'En waarom ging dat niet eerder?' gedeelte

Het overstappen van een rubber gebroken pelham bit naar een gebroken trensje

Pff elke keer dacht ik 'vandaag? Neee hij is zo druk... Doe volgende keer maar' 'vandaag? Nou, staat wel veel wind he? Morgen dan maar!' En dat elke keer. En toen kwam de kans om met iemand anders samen te rijden en dacht ik, screw it, ik doe het gewoon! En sindsdien rijden we lekker met de trens en zonder neusriem, en denk ik 'waarom reed ik daar eigenlijk mee?'

En weet je? Hij is nog makkelijker te stoppen met dit bit, dan met hoe ik hem eerst reed (pelham, neusriem en martingaal).

Als je zelf ontspannen word en je pony je vertrouwen geeft dan straal je ook meteen een veel fijnere aura uit. Inderdaad niet over alles nadenken en analyseren, maar doe eens gek! Doe het gewoon is! En kijk inderdaad waar het schip strandt, laat je pony is zijn gang gaan en laat 'm is lekker doen waar die zin in heb. En haal daar inspiratie uit.

Zo wil ik ook nog steeds eens gaan vrijspringen met Mastro, vanwege zijn geweldige kunsten om zowel over als door het hek van de bak heen te springen :')

Hij lijkt het wel leuk te vinden, dus waarom niet?

**Geplaatst**: 20-06-11 15:05

Re: Ben ik zelf te bang?

Geplaatst: 20-06-11 15:05

Als je het liever niet wilt moet je het zeggen tegen hem, dat lijkt mij de beste oplossing..

**Geplaatst**: 20-06-11 23:14

Re: Ben ik zelf te bang?

Geplaatst: 20-06-11 23:14

Tegen hem = tegen de pony? Zal ik ook doen als ik dat nodig vind

Verder denk ik dat je de essentie van het topic mist of niet begrijpt. Zit nu op mobiel dus een hele uitleg is wat moeilijk. Lees het nog eens door en als je nog vragen hebt zal ik ze morgen beantwoorden