In dat geval zou ik lekker de basis van Piet Bakker (of een andere klassiek onderlegde trainer) mee gaan pakken. En wellicht met de tijd ook wat dubbele longe/dubbele lange lijnen á la Emiel Voest. Het nadeel van het trainen aan de lange teugel op de klassieke manier is namelijk dat je in de draf met zo'n jonkie nog geen verzameling kunt vragen/verwachten. De methode van Voest heeft daar een fijne oplossing voor omdat je daar ook vanuit centrumpositie werkt en je paard dus op de cirkel in zijn eigen tempo kan lopen zonder dat je hem tegenwerkt met je lijf/handen omdat je het tempo niet bij kunt houden.