Hier hebben we Tamara
Een 11 jarige KWPN merrie
ze heeft een stokmaat van zeker 1.75
Rijden doen we door problemen (bokken, staken, onder mij wegrennen) al zeker 1.5 jaar niet echt meer. Dit is ineens begonnen nadat ze tijdens mijn rijles opeens recht overeind kwam. Sinds dien zijn we een osteopaat, 2 dierenartsen, 3 zadelmakers(en 5 zadels), Tamme Hanken(waar ik toch niet al te positief over ben) en een fysiotherapeut verder maar ze is steeds slechter te rijden.
Zo af en toe lijkt het beter te gaan of is ze weer behandeld en proberen we het weer, wat dan af en toe ook even goed gaat maar in het algemeen wordt rijden een steeds groter gevecht. Binnenkort gaan we nog een keer met haar naar de kliniek voor oa een thermografie. In de tussentijd met ik met haar blijven werken, en heb veel serieus gelongeerd maar nu wachten we de kliniek even af en gaan dan bedenken wat we dan gaan doen.
In de tussentijd doen we gewoon waar we op dat moment spontaan zin in hebben, wat vaak niets meer is als wat rondjes door het water en wat gek doen. Intussen hopen we op het kleine wondertje dat er op een dag iemand haar onderzoekt die ons dan ook kan zeggen wat er mis is met dit eigenlijk toch wel geweldige paardje, in de hoop dat het dan ook opgelost kan worden
Zo begon het:

Enigszins zuur gingen we toen toch maar aan de wandel. Stappen kunnen we niet dus dat slaan we ff over dacht ze. (hebben we uiteraard alsnog gedaan, maar deze dame was koppig dus heb ik geen foto's van gemaakt)

Vervolgens gaan we draven, in een sukkelgangetje....
Maar ineens zagen we iets, en we waren direct wakker!

Even een vlot drafje:


En al vrij snel liep ze lekker haar rondje

Aangekomen bij het water! ''Stap'' is weer teruggevonden!

Eens kijken... Kunnen we daar omheen? Misschien wat grassprieten?

Nope, ach dan maar natte hoeven...

Oortjes komen al naar voren....

Ja, daar!

Nog even draven

Hmm, worden we moe van!

Nog ff oren en lippen laten wapperen
