Geplaatst: 24-04-11 19:55 
Om te beginnen: dit is dus wel een serieus topic, ook al klinkt het onderwerp wat verdacht.
Maar wat veel vrijheidsdressuurtrainers met ruintjes waarschijnlijk wel merken is dat er tijdens het trainen van vrijheidsdressuur vaak flink wordt uitgeschacht door hun paard/pony. Dat is op zich niet erg, maar het wordt allemaal wat minder elegant als de slurf ook naar buiten blijft hangen tijdens bewegende oefeningen zoals jambette, spaanse pas, steigeren of passage/piaffe. Helemaal omdat ze bij dat soort energieke oefeningen vaak ook (gedeeltelijk) stijf worden.
Ik heb me heel lang afgevraagd wat je daar nou aan kon doen, gewoon omdat het me voor het paard niet comfortabel lijkt (in passage bijvoorbeeld
) maar ook omdat het nogal afleidt op foto's filmpjes. Ik heb er helemaal nergens informatie over kunnen vinden en dus moest ik er maar zelf iets op bedenken.Eigenlijk is het heel simpel: een paard schacht eigenlijk alleen uit in stilstand, als hij ontspannen is. Hij wordt vervolgens stijf als hij op een positieve manier opgewonden raakt, bijvoorbeeld omdat hij veel beloningen krijgt of omdat hij een stoere/hengstige oefening doet zoals bijvoorbeeld de jambette of Spaanse pas.
De reden waarom veel paarden met uitgeschachte piemels de Spaanse pas lopen is dan ook dat veel vrijheidsdressuuroefeningen vanuit stilstand geoefend worden in ketens van kunstjes. Je vraagt bijvoorbeeld eerst (stilstaande) buiging, paard ontspant en schacht uit, krijgt vervolgens beloning en gaat dan met een slingerde slurf door in de Spaanse pas.
Als je niet wilt dat je paard uitgeschacht de hengstige oefeningen doet (en dus ook niet stijf/hengstig ervan wordt) is de oplossing heel simpel: je zorgt dat hij niet uitschacht voordat je aan die Spaanse pas begint. Vraag de SP dan bijvoorbeeld niet meer na stilstand/een ander kunstje, maar na een rondje saai stappen/draven. Dan trekt hij op een gegeven moment vanzelf de piemel weer naar binnen en dan vraag je de Spaanse pas en beloon je. Hetzelfde geldt voor de jambette, steigeren, piaffe, passage en andere energieke oefeningen.
Door dit een tijdje consequent vol te houden, zal je paard op een gegeven moment deze stoere oefeningen loskoppelen van sexuele opwinding, en blijven de slurfjes tijdens die oefeningen gewoon weer binnen.
Bij de ontspannen, stilstaande oefeningen zoals buigen en stretchen is het wat moeilijker omdat het paard ook daadwerkelijk ontspant en daarom uitschacht. Wat je wel kunt doen is die oefeningen minder lang te laten duren, en je beloningspauzes net zo. Dus niet wachten tot je paard helemaal is uitgeschacht voor je aan het volgende kunstje begint, maar gewoon de oefening korter houden of afbreken en in beweging komen als hij gaat uitschachten.
Natuurlijk werkt dit sneller als het probleem nog maar net ontstaan is, dan wanneer het al vijf jaar helemaal in het systeem van je paard zit ('Spaanse pas hoort met een ver opgegooid voorbeen en een ver uitzaaiende slurf'
), maar ook dan kun je het op deze manier weer weg trainen. Het grappige is ook dat je hierdoor ineens eigenlijk veel dressuurmatiger te werk moet gaan, want je vraagt de 'bewegende' oefeningen nu veel meer uit de beweging en verbindt ze dus met de echte dressuur, in plaats van ze echt als circuskunstjes vanuit stand te oefenen. Dus elk nadeel heb z'n voordeel.Tot zover mijn serieuze topic.
Hij doet het ook op show en dergelijke, zolang hij maar relaxt en ontspannen is... (leg er overigens wel bij uit waarom hij uitschacht, je ziet mensen wel eens lachend kijken en dat is uiteraard ook logisch) Bij het poetsen doet hij het ook, bij het knuffelen, bij een moment delen... eigenlijk bij alle dingen die m'n haflinger heel prettig en fijn vind om mee te maken en te doen 
(grapje natuurlijk 
Jeetje, cru!
). Eerlijk is eerlijk, het is mooier voor de film en foto en zowiezo is het voor velen toch wat netter. Ik stoor mij er niet aan, maar begrijp je theorie helemaal 
