Geplaatst misschien een beetje een rare titel maar ik zal anders het hele verhaal eventjes doen, dan wordt het wel duidelijk
Ik ben sinds kort begonnen een beetje grondwerk te doen met het paard van mijn grootvader. Het is een 11-jarige friese merrie die eigenlijk nooit bij andere paarden heeft gestaan. Ze heeft ook niet echt een opvoeding meegekregen, mijn grootvader ging met haar s'ochtens van de weide naar de stal en s'avonds weer terug. Ondertussen volgt ze me al gewoon zonder te dringen, stopt wanneer ik stop en ik kan haar ook zonder veel moeite achteruit laten gaan. Ze is dus een beetje bang van vanalles en nog wat, en overlaatst liep ze in de stal tegen het handvat van een kruiwagen aan. Die maakte natuurlijk geluid en mevrouw vond het welletjes. Op zo'n moment begint ze dan heel druk te doen en is het moeilijk om haar aandacht terug bij jou te krijgen. Ik heb haar toen kleine stukjes brood gegeven en zo haar hoofd steeds lager gebracht. Ze bleef echter nog wat druk doen dus heb ik haar eventjes teruggezet op stal. 10 minuten later haalde ik haar er weer uit en was er geen enkel probleem meer. Ik heb toen een stukje biet op de bodem van de kruiwagen gelegd, en na een beetje aanmoediging heeft ze het daaruit opgegeten. En zo is dat dus met heel veel dingen. Er liep bijvoorbeeld vorige week een paard voorbij, en ze begon meteen heel hard te hinniken en bleef maar naar de poort turen en rondjes draaien. Best wel gevaarlijk als ik haar aan het borstelen ben met mijn nichtje. ( anders is ze heel kalm ) Dan let ze echt totaal niet meer op wie er bij haar is. Nu wou ik even vragen wat jullie denken dat het beste is in zo'n geval.
Wel veel weide en een schuur ( waar s'nachts kranen staan ) maar die is verhard dus kunnen we enkel wandelen, poetsen ed.
Ik zou het haar zo graag kunnen geven, maar ja, sommige dingen heb je zelf niet in de hand. Ik heb het er al een paar keer over gehad, en tot nu toe telkens een nee gekregen, of van die antwoorden als ' ze is het nu toch zo gewoon... '