Geplaatst We waren met zeven mensen waarvan twee (wij dus) met eigen pony`s en nog twee paardjes van het Balingehof zodat we allemaal samen met een pony deden. Het was een erg leuke dag waarbij we met allerlei oefeningen een begin gemaakt hebben.
Begonnen werd er met een soort concentratieoefening waarbij het paard stil moest staan met het touw over zijn hals en wij er een rondje omheen liepen waarbij we voortdurend de aandacht van het paard vast moesten houden. Hierdoor kreeg John (die gaf de workshop) een idee van wat voor vlees hij in de kuip had. Dit bleek voor Beau echter erg lastig want we werkten in een tapijtsnippers bak en de bodembedekking scheen erg lekker te zijn
(ja hij at de tapijtsnippers echt op 
). Zo af en toe moest ik dus een stukje vilt uit zijn mond vissen om een koliek te voorkomen. Uiteindelijk ging Beau wel een beetje opletten wat te zien was het oortje wat steeds in mijn richting gedraaid stond. De volgende oefening was hetbenen optillen. We gaven daartoe tikjesop het pijpbeen op het been wat het paard het eerst verzetten wilde en hielden daarmee op zodra het paard zijn hoef ook maar even bewoog. Beau kreeg dat vlot door en kon soms al na drie zachte tikjes zijn knie netjes omhoog tillen. Dit was een soort inleiding voor het compliment.
Dat gingen we dan ook daarna doen. Eerst met een snoepje en dat was een eitje want dat kon Beau al (tja als het om eten gaat kan Beau zeer goed meewerken
).De andere paardjes vonden het allemaal wat moeilijker.Daarna gingen we de paarden nog leren nee schuden en ja knikken wat bijzonder klinkt maar eigenlijk een heel eenvoudige oefening was. We maakten daartoe gebruik van de irritatie die vliegen in de zomer vroorzaken (zijn die beesten nog ergens goed voor
). We kriebelden ze daartoe met een spijkertje in de manenkam. Het paard dacht dan een vliegje daar te voelen en ging dus schudden 
(zo dus) . Ja knikken was hetzelfde idee al kriebelde jedan op de borst waar het paard dan naartoe hapte . Beau was toen we bij deze oeg\fening aankweamen eigenlijk al veel te moe van alle opgenomen informatie en liep alleen maar nijdig achteruit (stom spijkergeprik ook).Aan de laatste twee oefeningen hebben we dan ook niet meer meegedaan.
We misten dus de Spaanse pas waarvoor het paard op de schouder aangetikt werd en het steigeren. Maar ik heb wel goed gekekn zodat we het thuis nog wel eens kunnen proberen. Bovendien staat alles op video.
Het was iig een zeer geslaagd dagje wat goed ingedeeld was zodat we de paarden niet helemaal afmatten. We hebben de bovengenoemde oefeningen namelijk in vier sessies verspreid over de dag gedaan en tussendoor nog naar een demonstratietje zonder zadel en met de balansteugel rijden van John. Ook liet hij zijn paard (met alleen een touwtje om de hals dus!) nog stijgeren op commando.
