Op ons stagebedrijf toen hadden ze daar veel ervaring mee en die hielp ons dus ook.
Mysty leek nog braver dan Pinky. Maar helaas was dat schijn.
De 5e of 6e keer voor de kar sloeg ze op hol, om niets.
We zijn tegen een lantaarnpaal beland en het was einde oefening.
Mijn kar in de kreukels en Inge en ik kregen angst (en mysty ook).
Na een maandje dubben durfde ik Pinky weer voor de wagen te zetten. Zelfs van hem kreeg ik angst! Gelukkig beweest hij ons weer -zoals altijd- dat hij een geweldige tuigpony was en gaf ons het vertrouwen in mennen terug.
Er stond op de planning dat Mysty Pinky zou komen helpen afgelopen winter/deze zomer. Dissel en al is er al, nu de pony nog

Maar na dat ongeluk hebben we Mysty niet meer voor de wagen gehad...
Maar ik ben zo angstig...
Ze wordt zoiezo beleerd door Cor (waar Pinky ook door beleerd is). Maar komt dit nog goed? Ik durf het zelf echt bijna niet meer en Inge al helemaal niet...
Opzich ben ik niet bang voor een ongeluk. Maar dadelijk staan ze in 2span, gaat Mysty aan de kletter en Pinky mee.. Dan men ik dus NOOIT meer... Moet ik dat ervoor opgeven? Moet ik het wagen?
iemand ervaring met zo'n 'ongeluk'?
BTW Mysty is een echte vluchter, ze stopt niet voor iets engs (zoals Pinky) maar ze rent ervoor weg...