Dus erg sloom,niet dus

In het vervolg longeer ik hem maar of laat ik ff stoom afblazen in de piste
Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
Citaat:De hoofdzaak waarom paarden geen respect tonen is vaak dat er geen of niet genoeg vertrouwen hebben in de mensen die ze eigenlijk als leider zou moeten zien.
Je kunt je heel autoritair naar je paard opstellen en bij jezelf denken, hij zal nu moeten luisteren en mij als leider moeten accpeteren met alle "dwang" hulpmiddelen vandien, misschien werkt het als het gedrag niet al te diep zit bij je paard.
Een paard wat echt niet weet wat hij nu eigenlijk fout doet, omdat deze niet anders gewent is en misschien wel zo opgevoed is.
Kun je naar mij mening beter vetrouwen in jou geven, als jij aan je paard laat blijken een persoon te zijn die ondanks alles ALTIJD te vertrouwen is, maak je een dikke kans als leider.
Brendageene schreef:Een heel goed punt _/-o_
Ik heb het zelf ook gehad met mijn eigen paard. Als 2 jarige gekocht en hij begon direct met respectloos gedrag. Wegrennen met wandelen, je omver lopen etc. etc. Heb dus eerst de adviezen opgevolgd van anderen, doe er maar een ketting aan, geef hem maar een dreun als hij wegrent.
Ik wil je waarschuwen hiervoor omdat ik dus vorig jaar in het ziekenhuis ben beland doordat mijn paard mij wel als baas zag maar geen vertrouwen had in mij. Hij was namelijk erg angstig voor de hoefsmid en kon toendertijd ook nog niet aangebonden staan. Ik had hem dus vast, de hoefsmid begon en hij wilde weg. Hij ramde me gewoonweg omver tegen een deur aan en ik heb nu een mooi litteken in mijn arm wat ik de rest van mijn leven meedraag.
Ik heb weken lang met mijn haren in het hoofd gezeten. Ik wist wel gelijk waar het probleem zat. Hij vertrouwde mij niet, anders was hij bij mij gebleven. Ik durfde hem niet eens meer de weide uit te halen. Ik ben dus elke dag in de wei gaan zitten en heb hem bestudeerd, hoe is mijn paard nou echt? Na 2 weken kwam mijn paard zelf naar mij toe terwijl ik daar zat, met zijn hoofd rustend op mijn schouder en als de andere paarden in de kudde weg gingen bleef hij bij me.
Heb hem er wel weer uitgehaald uiteindelijk, stapje voor stapje en vaak met knikkende knieen. En heel veel tegenslagen gehad. Dan ging het weken goed en dan ineens walsde hij weer dwars over mij heen. Maar bijna altijd kon ik de fout bij mezelf terug halen.
Ik heb nu, een jaar later, een paard wat los achter mij aan loopt, zijn kont omzet als ik ernaar wijs en die ik als ik hem in de weide zet echt weg moet sturen van mij. Hij wil overigens soms ook nog wel eens door de draden heen gaan om achter mij aan te gaan als ik naar huis wilIk heb nu echt een band met hem, ik vertrouw hem en hij mij. Als je aan mij een jaar geleden had gevraagd of ik hem even zonder iets aan zijn hoofd naar de wei had willen brengen had ik je uitgelachen, nu draai ik mijn hand er niet voor om.
Dus ga niet alleen maar gefrustreerd erop lopen meppen en loop niet alleen maar te sagorijnen bij je paard. Je moet je er wel 100% achterstaan met zo'n paard en heel veel geduld hebben en heel erg kritisch zijn naar jezelf. Als je dit niet op kunt brengen is het wellicht beter om een andere baas voor dit paard te zoeken.
Ik hoop dat je wat hebt aan mijn adviezen, want ik heb het idee dat je nog steeds best wel kortzichtig bent (niet aanvallend bedoeld) Ik heb het idee dat je op hetzelfde punt zit als waar ik een jaar geleden was. En ik wil wel dat het goed komt, want nog iemand met 9 hechtingen in haar arm, dat gun ik niemand...
Citaat:Hoe bedoel je kortzichtig?
cissie schreef:Het lijkt alsof je hulp/begeleiding nodig hebt van een ervaren persoon, we (ik) kunnen je doodgooien met adviezen en tips, maar vraag me af in hoeverre dat zin heeft?
Het is een probleem waar in zn totaliteit aan gewerkt moet worden, niet door bv een tip te geven hoe je je paard tijdens een wandeling in bedwang kunt houden het ligt veel dieper, mijn inziens.
Juliie 'relatie' ligt overhoop en is vol onduidelijkheden, niet alleen voor het paard maar ook voor jou dat gaat niet werken.
Het is zeker wel op te lossen, maar dan zul je misschien op zoek moeten naar iemand die je wilt helpen (niet een buurmeisje met wat paardervaring...no offence tegen buurmeisjes by the way), of en proffesioneel iemand bv Balingehof in Nieuw Balinge. (als voorbeeld)
cissie schreef:http://www.horsemanship.org/bha.asp?art=forum.html
Als je je bij dit forum aanmeld (gratis) of een emailtje stuurt, kunnen zij je vast helpen. Het is en Belgische organisatie, maar bij intructeurs staan alleen Ned. namen.
Allegra schreef:Ik ben het eigenlijk idd wel met iedereen eens, dan je paard ook vooral vertrouwen in je moet hebben. Maar ik denk dat je paard in eerste instantie moet luisteren. Dat bereik je idd met veel belonen, maar ook straffen.
Idd, een paard leer je niks met straffen, maar je leert hem er wel dingen mee AF. En dit paard heeft imo een heleboel af te leren. Timing is idd heel belangrijk. Heb ik ook al een paar keer benadrukt, dat je gelijk moet belonen en gelijk moet straffen.
Maar het begin is er zeker hoor! Hou je vast aan de goede dingen.
Het zal ook wel eens (waarschijnlijk vaker dan goed) minder gaan, maar je bent al wel een beetje op de goede weg.
Luister idd ook naar je paard. Wat is de oorzaak? Je kan wel aan de symptomen werken, maar het is vaak een stuk makkelijk als je ook de oorzaak kent (wat Inge ook bedoelden al begreep ik haar verkeerd).
Ik denk ook dat je beter wat hulp kunt zoeken. Maar ja ,dat moet je ook maar kunnen betalen enzo.
Maar goed, blijven proberen iig, laat je niet kisten!:)
Allegra schreef:Dat is de plek waar hij veilig is, hij eten krijgt enz. Geef je hem na het werk toevallig eten of iets lekkers? Dat kan het ook zijn, dan hij naar huis wil omdat hij weet dat hij dan eten krijgt.
Het kan ook mee spelen dat hij naar huis wil omdat hij weet dat als hij thuis is hij niet meer hoeft te werken.
Iemand nog een aanvulling (Inge?)?
Blue_Star schreef:Ahum ja,
Mijn vzpaard is nogal onrespectvol in de omgang met mij
Soms ziet hij mij als leider maarja,vaker neemt hij de overhand
Onder het zadel wint ik altijd,maar als ik naast hem stap ben ik haast machteloos...
Ik ben dus begonnen met een soort van 'her-opvoeding'
Nu lukt het me al wat beter om hem in de douche te krijgen
Mét halster,ZONDER snoepjes én ZONDER zweep
De enige beloning is een aai en een lieve stem...
Vroeger zag ik alle stallen met hem,hij sleurde me overal mee
Hij staat dus recht voor de douche,en eer hij naar links kijkt ben ik verloren
Want dan stap hij weg en hang ik er gewoon aan,soms loopt hij er straal voorbij!!Maar goed,nu lukt het me na een vijftal pogingen een beetje
Dus ik ben beetje verder gegaan.
Eens zien hoe hij in de piste luistert...
Ben ik dus gauw achtergekomen
Hij gaat altijd aan de ingang/uitgang van de bak staan
Roep ik hem,kijkt hij even naar mij en draait hij weer zijn hoofd om en beziet hij mij niet meer...Toen ging ik met hem een oefening doen,Nl. stoppen door het woord:STOPPEN,kleine druk en touw rond zijn neus,hielp ook niethij stopte soms maar vaker liep hij gewoon verder en stopte 5stappen verder pas.
Toen ging ik een rondje stappen met hem zonder halstertouw,had het halster dus vast,lukte ook niet goedHij sprong weg,bokken,galloperen en sliding stops...Ik ben gewoon gaan zitten tot hij uitgeraast was,pas de 3e keer toen hij bekaf was kon ik een rondje maken...
Wandelen aan de hand lukt ook niet met hem(ik gebruik longeertouw en halster,heb ik wat meer touw en ruimte om hem bij me te houden zonder dat hij mij vertrapt)wandeling gaat dus als volgt:
Hap een plukje gras(ik trek ondertussen)doet zijn hoofd omhoog en loopt tegen mij,hap weer een plukje gras(weer trekken)en weer hoofd omhoog en tegen mij lopen,dus ik geef hem als actie een pets,en als reactie gallopeert hij weer richting stal,kan hem niet houden dan
Hij is gewoon erg onrespectvol met mij in de omgang
Heeft er misschien iemand wat tips?
Linda_Bien schreef:@ Cissie
Heel erg bedankt voor al je advies!
Inmiddels zijn we alweer een paar dagen verder, en merk ik de vooruitgang tussen mij en mijn paard. Nou in ieder geval accepteerd ze de aanwezigheid van mij al meer, ik kan nu rustig bij haar in de stal zitten ( wat ik erg vaak doe, om gewoon voor een tijdje alleen met elkaar te zijn) En ik krijg dr nu al goed tussen de palen (op de poetsplaats zeg maar ) En ik zie gewoon verbetering, ik ben er nu gewoon van overtuigd dat ze gewoon tijd nodig heeft om te wennen, en die tijd geef ik haar ook!
Vandaag heb ik haar gelongeerd, en voor de longeerring moet je over een stuk weg, nou ik wist niet wat me overkwam! Ze was zo braaf! Ze had weliswaar dr hoofdstel in, maar ze liep gewoon met me mee zoals ze dat hoort te doen, en hetzelfde voor de terugweg! Ik ben dus erg tevreden, en blijf gewoon zo een tijdje doorgaan. En dan ben ik er van overtuigd dat het over een tijdje veeeeel beter gaat!
Nogmaals bedankt voor de tips en je reactie!