Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-06-16 14:23

Re: veel blabla maar weinig "boemboem"

Geplaatst: 22-06-16 14:23

Mwah, ik ben het grotendeels wel met je eens, maar ik vind het niet per definitie is waarvan je kunt zeggen dat ze anders op de kont slaat.
Wij doen dit ook met onze paarden en die doen niet mee omdat ze anders 'straf' krijgen.

We maken juist gebruik van hun eigen lichaamstaal.

Wat mij wel opvalt in die video en wat wij zelf niet doen, is bij 0:30 en ik zie nu inderdaad dat dat ook is wat jij bedoelt.
Dat gaat tegen alle 'regels' van het begrijpen van de lichaamstaal in en zo moet je gewoon niet met een paard om willen gaan.
En al zeker niet met een schuw paard.

**Geplaatst**: 22-06-16 14:36

Re: veel blabla maar weinig "boemboem"

Geplaatst: 22-06-16 14:36

Wat is denk is, een paard is een kuddedier, en in kuddes is er toch ook sprake van dwang?
Paarden die van elkaar richting/tempo/respect dwingen?

+ bij die logica zou alles dwang zijn; een hek, een halster, stilstaan bij het poetsen, meelopen maar bij je blijven ect.

Verder lijkt een zo'n "als jij je maar goed voelt princesje" methode me niet echt duidelijk voor een paard. Gewoon lekker zwart-wit en binnen de capaciteiten van je paard

**Geplaatst**: 22-06-16 14:36

Geplaatst: 22-06-16 14:36

Oh ik had precies dezelfde gedachten bij die filmpjes en ik weet precies wie je bedoelt.

Ik schaar het onder hetzelfde geneuzel als Stine Jensen die haar onopgevoede mormel uit schuldgevoel niet durft aan te pakken en alles uitlegt aan haar kind. Ik ben meer van de Franse methode. En zo ook met paarden. Een goed aangekondigde consequentie kan soms heel verhelderend werken. Als een paard mij bijt heeft ie gewoonweg een dreun te pakken.

**Geplaatst**: 22-06-16 14:44

Geplaatst: 22-06-16 14:44

Mooi filmpje Kim! Hier zie ik echt spel. Je hebt technieken en intentie, ook misschien waar TopicStarter op doelt. Wanneer is iets dwang, of wordt het ervaren als dwang. Als je intentie goed is vind een paard volgens mij 'Druk' juist een duidelijke manier van communicatie. Dan hou je spel over..

Laat je niet in de war brengen door hoe dingen benoemd worden, dan ga je op gevoel en emoties spelen.

Laatst bijgewerkt door Tycho op 22-06-16 14:54, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 22-06-16 14:50

Geplaatst: 22-06-16 14:50

Klopt en soms is dwang of druk gewoon nodig, denk aan een paard dat op een drukke weg afrent en niet luistert naar lieve woordjes.
Gewoon je gezonde verstand gebruiken.

**Geplaatst**: 22-06-16 15:14

Geplaatst: 22-06-16 15:14

Mariett schreef:
Maar wiebelen aan het touw is toch niet zo onwijs vriendelijk? Ten minste, niet zoals ik het veel mensen die Parelli doen zie doen. Hele touw heen en weer met kracht, paard met het hoofd in de lucht (die er niks van begrijpt) tot hij uit pure wanhoop maar een stap achteruit doet. En in het vervolg hoeft het minder hard en is een wiebeltje voldoende, maar dat vind ook ik niet zo'n lekkere manier van iets aanleren eigenlijk. Niks extreems aan om dat te vinden imo, haha. En verder werkt zij dus ook gewoon met wijken voor druk en is ze zelf dus ook niet altijd even 'zacht'. Wat is het ding dan? Zegt ze dat ze alles zonder druk wil doen? Of zonder dwang?

Dat is inderdaad meestal niet zo vriendelijk. Ik gebruik het zelf ook niet, maar leer het met een gebaar. Maar hier geldt ook weer dat als je de tijd neemt om het vriendelijk aan te leren, wat overigens zeker even snel gaat, je dat hard zwaaien met is sommige gevallen zelfs duidelijk pijn tot gevolg, niet moet doen.

**Geplaatst**: 22-06-16 15:32

Geplaatst: 22-06-16 15:32

Ik weet niet waarom het zo lastig is om te ontdekken dat Karine Vandenborre van Horsefulness gewoon met pressure/release werkt?
In haar tweede gratis e-book staat zwart op wit dat je voor haar methode een koetsierszweep nodig hebt om daarmee je drijfhulpen te kunnen versterken als je paard je lichaamstaal negeert. De enige reden waarom paarden wel op de zweep reageren is omdat ze gezwiep met zwepen nogal vervelend tot zelfs bedreigend vinden. Dit is de klassieke pressure-release situatie dus als je én dat kunt schrijven, én kunt beweren dat je niets met druk doet dan ben je gewoon een van de vele NH trainers die A claimt te zijn en dezelfde B als alle andere NH trainers doet. Volksverlakkerij dus.

Toevallig heeft mij zus haar cursus gevolgd en heb ik de oorspronkelijke Amerikaanse cursus gevolgd die Karine letterlijk 1 op 1 gecopieerd heeft. :')

De Boomerang is dan ook niet gebaseerd op Parelli maar op het werk van Carolyn Resnick en haar inmiddels 50 jaar oude 7 Waterhole Rituals, namelijk 'Go trot and come up'. Dat Karine er 8 heeft komt alleen doordat ze Waterhole Ritual nummer 2, Saying Hello heeft opgedeeld in 'Ont-moeting' en 'Grooming', voor de rest is het lijstje vrijwel exact gelijk:
- Sharing Space = Samen Zijn: bij je paard zitten zonder hem aan te raken/iets van hem te vragen
- Saying Hello = Ont-moeting en Grooming: je paard begroeten op een paardvriendelijke manier als hij je uitnodigt en dan weer weglopen om opdringerigheid bij mensen af te leren.
- Taking Territory = Jouw plaats, mijn plaats: Je leert je paard dat als je met focus (en zweep

) op hem afloopt, hij plaats moet maken voor jou
- Leading from behind = Los sturen: het paard voor je uit drijven in lage tempo's vanuit een langeteugelpositie achter het paard
- Companion Walking = Los leiden: naast de schouder van je paard lopen waarbij hij met je meeloopt, naar je toe draait en weer wegdraait als je dat vraagt
- Go trot and come up = Boomerang
enz. :')

Aangezien alles ~~gejat is van~~ bijna 1 op 1 gelijk is aan het trainingssysteem van Carolyn Resnick en de inhoud ook gelijk gehouden heeft kun je veilig zeggen dat haar systeem net zoals dat van CR bijna volledig gebaseerd is op pressure/release, alleen doet CR dat iets anders dan de meeste NH trainers: bij haar bestaat het begin van de relatie alleen uit samen tijd doorbrengen zonder iets te vragen, net zolang tot het paard geinteresseerd raakt in de mens. Vervolgens ga je de 7 Rituals doorwerken waarbij het paard altijd los is en dus weg kan - maar dat is iets anders dan drukvrij werken. 8-)

Zoals CR zelf ook bij alle Rituals schrijft is trainen vooral de kunst van het uitbalanceren van de send (wegsturen met zweep als het paard eerder niet luistert) en de relatie tegelijkertijd positief genoeg houden zodat het paard ook altijd genoeg motivatie houdt om terug te komen (de draw back).
Haar punt: als je een paard aan een touw vasthebt (of opsluit in een te kleine ruimte zoals een longeercirkel) tijdens een training dan maakt het niet uit hoeveel druk je op hem legt, doordat je een touw hebt kun je hem altijd terughalen (en hem corrigeren als hij dat niet enthousiast genoeg doet

) of klem zetten tegen het hek zodat hij wel naar jou terug moet. Als het paard los is in een grote ruimte, dan zul jij als mens ineens heel goed na moeten denken over de balans tussen correcties richting het paard en het enthousiasme waarmee hij naar jou terug komt om tijd bij jou door te brengen. Teveel druk? Dan blijft je paard weg en dan zul je dus weer langere tijd moeten investeren in Sharing Territory/Saying Hello, oftewel tijd doorbrengen met hem zonder iets van hem te eisen, net zolang tot hij jou weer als neutraal/positief element in zijn omgeving ziet.
Het is net zo goed pressure release als Parelli, maar dan vanuit een andere hoek benaderd. Als Parelli gebaseerd is op druk verhogen tot je paard doet wat je vraagt, dan is de methode van Carolyn Resnick gebaseerd op de vraag hoeveel credits je bij je paard hebt, en dus hoeveel druk je eigenlijk kunt uitoefenen voordat je daarmee je relatie beschadigt. Relatie gaat dus voor gedrag.
Als ik mijn paard enthousiast met mijn twee zweepjes (zie Karine in de Boomerang) wegstuur omdat ik de Boomerang/Go trot and come up zo leuk vind en mijn paard blijft bij het hek van de bak staan en weigert terug te komen, dan heb ik mijn credit blijkbaar in 1x volledig opgebruikt en zal ik eerst als mens mijn leven moeten beteren voordat ik van mijn paard 'beter' gedrag kan eisen.
Hoewel het aanleren van oefeningen nog steeds volledig gebaseerd is op pressure/release vind ik dat wel een mooie gedachte. En blijkbaar vinden sommigen die gedachte zo mooi dat ze hem zonder bronvermelding 1 op 1 kopieren. :(:)

Net als Caroline is Karine (vanzelfsprekend) ook niet tegen voedselbeloningen, alleen gebruikt Caroline (en dus ook Karine) die niet voor het versterken van de band maar alleen voor het helpen van paarden/aanleren van oefeningen als de band al bevestigd is (of bij erg getraumatiseerde paarden ook al in het begin van de training om te laten zien dat tijd doorbrengen met de mens niet per se eng is).

Tobbes schreef:
Ik bedoel zowel positive reinforcement als negatief reinforcement.
Kijk als je bijv je paard wilt leren om niet de trailer in te gaan, dan moet je gewoon voor zorgen dat je paard negatieve ervaring heeft met je trailer. Wil je dat die makkelijk is dan moet je voor zorgen dat positieve ervaring mee heeft.
Negatieve ervaring bedoel ik dan niet in vorm van straf maar meer dingen leuk of vervelend maken.

Dat is geen positive and negative reinforcement.

Positive reinforcemet is belonen door iets prettigs te geven aan het paard (toevoegen = positief in de wetenschap)
Negative reinforcement is belonen door iets onprettigs weg te halen aan het paard (weghalen/verminderen is een negative beweging in de wetenschap)

Pressure release training is dus altijd gebaseerd op positive punishment (iets onprettigs toevoegen wat je paard wil vermijden, zoals een wiebelend touw, zwiepende zweep, tikkende carrot stick, druk op zijn hoofd door een teugel/halsterhulp) en negative reinforcement (onprettige druk weghalen als beloning).
Als je de druk weghaalt en alleen nog maar motiveert met beloningen (of dat nou met kriebels is of voer) dan ben je pas bezig met positive reinforcement (iets leuks toevoegen als beloning) en negative punishment (iets leuks weghalen als correctie, bijvoorbeeld als het paard na de click meteen bovenop je duikt en je besluit om het voer dus niet te geven).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-06-16 16:51

Re: veel blabla maar weinig "boemboem"

Geplaatst door de TopicStarter : 22-06-16 16:51

bedankt voor je uitleg xyzutu2, nu heb ik nog steeds niet de allerbeste indruk van horsefulness, dus niet alleen is ze omslachtig in haar verwoording dat alles zonder dwang is (maar eigenlijk niet), nu heeft ze haar volledig cursus systeem nog eens gepikt ook?

Je geeft als voorbeeld het innemen van plaats, stel dat ze een LBI paard tegenkomt die NIET beweegt en genoeg friendly geparelli't is om niet meer onder de indruk te zijn van zwiepende zwepen (als voorbeeld, hoeft geen parelli-paard te zijn), wat is haar volgende stap dan? Je kan druk opdrijven, nog harder zwiepen, er een partij bij staan dansen, maar ze raakt het paard niet aan. Er zullen zeker paarden zijn die dan gewoon niet onder de indruk zijn en gewoon blijven staan.

En een paard zijn plaats innemen, dan ... d w i n g ... je hem toch weg van je?

Ik val nogal over haar taalgebruikt, ze beweert dit en dat niet te gebruiken maar eigenlijk feitenlijk doet ze dat wel?

**Geplaatst**: 22-06-16 17:04

Geplaatst: 22-06-16 17:04

Carolyn Resnick behandelt in haar cursus ook meerdere soorten reacties van verschillende soorten paarden; haar systeem als een paard zich echt op geen enkele manier aan de mens stoort is om hem te laten schrikken. Klinkt apart, maar dus gewoon van achtere (op een veilige afstand!) op je paard afsluipen en zodra hij je negeert je met veel kabaal groot maken, zwiepen met de zweep, desnoods met een lap plastic/stof - en zodra je paard ook maar 1 millimeter reageert meteen stoppen. Het idee is dus niet je paard een flink eind wegjagen, maar hem te leren dat hij altijd zijn focus op jou moet hebben.

Extraverte paarden benader je op die manier ook van achteren/zijkant maar dan een stuk minder extreem, maar bij hen mag je het niet van de voorkant doen omdat het paard dan in zijn vluchtweg geblokkeerd wordt; bij superzelfverzekerde paarden doet ze dit soms wel van voren, waarbij ze het negeergedraag ook uitlokt door hooi op de grond te leggen en daar mogen ze van eten zolang ze wel op haar letten. Zodra ze daarmee stoppen, jaagt ze ze weg (ze heeft een erg grappige video online staan waarbij ze speciaal voor dat doel een schort aanheeft 8-)

). Sowieso geeft ze in haar cursus bij dit soort paarden aan dat je hiervoor een live instructrice in zou moeten schakelen aangezien dit soort paarden een enorm hoge irritatie-grens heeft (doe wat je wilt, ik reageer toch niet), maar de grens tussen 'Okee, ik reageer uiteindelijk dan toch maar' en 'Okee, nu ben ik boos op/teleurgesteld in jou' is vaak heel smal waardoor dit soort paarden niet geschikt zijn voor beginners.
Dat laten schrikken klinkt natuurlijk nogal apart, maar het werkt wel en het zorgt ervoor dat je je paard nooit met een touw/zweep hoeft aan te raken om iets van hem gedaan te krijgen. En eigenlijk is het gewoon hetzelfde als de normale pressure/release, alleen is de pressure hier alleen geestelijk, terwijl de pressure bij een ongewenste aanraking zowel geestelijk als lichamelijk is.

Los daarvan hoeft de plaats innemen van je paard niets met dwang te maken te hebben; ik leer [***] nu bijvoorbeeld met de clicker om zijwaarts van mij weg/naar mij toe te stappen en onder te treden op de volte. Zijwaarts van mij af kun je ook zien als plaats innemen, maar dit is bij ons gewoon een neutrale oefening aangezien hij volledig zonder druk toevoegen/opbouwen is aangeleerd. Maar goed, dat is dus een puur drukvrije manier van trainen en dat doen Carolyn Resnick/Karine Vandenborre niet.

Natuurlijk is elke methode wel ergens op gebaseerd; er zijn zeker in Nederland/Belgie weinig oorspronkelijk denkers te vinden als het om NH gaat: iedereen heeft overal wel een cursus gevolgd tot ze de resultaten gingen samenvatten in hun eigen Magic Mix. Daar heb ik ook helemaal niets op tegen. Het sneue is als iemand in plaats daarvan overgaat op rechtstreeks kopieren, en daar ook nog eens mee weg komt omdat de originele, compleet gekopieerde methode in Nederland niet zo bekend is. Carolyn Resnick heeft haar methode namelijk zo'n 50 jaar geleden ontwikkeld gebaseerd op wat ze leerde in de tijd die ze als kind doorbracht met een wilde/verwilderde kudde paarden en is in de VS wereldberoemd, maar hier (nog) niet, dus kan haar methode volgens sommigen blijkbaar schaamteloos gejat worden, in tegenstelling tot wanneer ik ook een 'unieke' methode zou bedenken, waarbij de trainers met 'appelstokken' en 'koordhalsters' met hun paard 'zeven spelletjes' gaan spelen, van het 'stekeltjesspel' tot 'het boemerangspel'.

Het was echt vrij grappig toen mijn zusje mij belde om te vertellen dat ze een nieuwe cursus deed met een andere manier van druk geven en ik echt van de ene verbazing in de andere viel omdat ik een paar maand eerder exact hetzelfde had geleerd, maar dan bij een online Amerikaanse cursus van Caroline Resnick. Erg sneu. :(:)

**Geplaatst**: 27-06-16 16:37

Re: veel blabla maar weinig "boemboem"

Geplaatst: 27-06-16 16:37

Dat is interessant, maar is werken met lichaamstaal/houding dan ook al dwang volgens die methode? Ingewikkeld

**Geplaatst**: 27-06-16 18:47

Re: veel blabla maar weinig "boemboem"

Geplaatst: 27-06-16 18:47

Natuurlijk is lichaamstaal geen dwang!

Als jij door de bak/wei huppelt en je paard is vrij om te reageren of je te negeren, dan is lichaamstaal puur taal tussen twee wezens die zelf bepalen wat ze willen zeggen en waar ze naar luisteren. Dus lichaamstaal is dwangvrij.

Natuurlijk zijn er natural horsemanship trainers die een twisted versie daarvan promoten onder de noemer 'lichaamstaal'. Bij die variant is er helemaal geen lichaamstaal meer, maar in beweging verpakte dreigementen. Dus als je door de wei/bak rent, je paard doet niet mee en je pakt een zweep of een touw om ervoor te zorgen dat hij wél meedoet, dan is er geen sprake meer van lichaamstaal maar van dwingen met hulpmiddelen, waarbij de dwang wel vooraf gegaan worden door een 'uitnodiging' (in feite bevel) met alleen het lichaam van de trainer, maar als die 'uitnodigingen' niet meteen opgevolgd worden dan grijpt de trainer onaangenaam in met de hulpmiddelen, net zolang tot het paard die inzet van hulpmiddelen zo vervelend vindt dat hij alsnog gehoorzaamt.
Als een trainer het ingrijpen met zweep of touw altijd vooraf laat gaan door een beweging met alleen het lichaam, dan is dat wat hij 'lichaamstaal' noemt inderdaad gewoon een manier van paarden trainen met dwang/onaangename ingrepen.

**Geplaatst**: 27-06-16 19:31

Re: veel blabla maar weinig "boemboem"

Geplaatst: 27-06-16 19:31

Oke. Dus als ik mijn energie verhoog (zonder stem commando of zweep) is dat geen dwang?

**Geplaatst**: 27-06-16 19:33

Re: veel blabla maar weinig "boemboem"

Geplaatst: 27-06-16 19:33

Als het niet invasief of dreigend overkomt op je paard en hij heeft ook gewoon de mogelijkheid om je te negeren zonder dat dat onprettige consequenties voor hem heeft (bvb meer zweehulpen, zwiepend touw of dat je hem als mens 'klemzet' tegen het hek van een kleine longeercirkel waarin hij geen vluchtmogelijkheid heeft), dan ben je inderdaad gewoon aan het communiceren zonder druk of dwang.

**Geplaatst**: 27-06-16 20:50

Geplaatst: 27-06-16 20:50

Maar wel druk. Dwang en druk zijn verschillend. Vanaf daar je paard je waarneemt, oefen je druk uit. Dit kan positief of negatief zijn. En het kan druk zijn met een doek of zonder een doel. Is druk fout? In mijn ogen niet. Te grote druk wordt dwang. Waar dwang begint hang van paard tot paard af.
Het is op zich wat vreemd om te zeggen dat een aanwezigheid ook druk is. Volgens mij moeten we hier nog een ander woord voor vinden. Maar voor paarden die bang zijn van mensen is dat zelfs een redelijk grote vorm van druk.
Ook lichaamstaal op afstand is druk. Je vraagt met je lichaamstaal het paard om iets te doen en het paard ondervindt daar druk van. Maar ik denk dat die druk zeker niet vervelend houdt te zijn. Er zijn meerdere paren die graag werken met enthousiasme. Dus voor bepaalde dingen die als druk gezien worden zou eigenlijk een ander woord gebruikt moeten worden. Maar ja, hoe moet je dat dan normen. Te meer daar wel of geen druk in een mate van het paard afhangt en ook van de eigenaar.

Sorry. Dit was nog als reactie op de vorige uitspraak van xzytuzu2

**Geplaatst**: 27-06-16 22:32

Geplaatst: 27-06-16 22:32

Als mens bepaal je niet wat je paard als druk ziet.

Net zoals je als mens niet bepaalt wat een beloning is of een correctie. Als een paard het haat om aangeraakt te worden, dan kan een als beloning bedoelde kriebel een ware straf zijn voor hem.
Mijn paard ziet mijn aanwezigheid en dus mijn neutrale lichaamstaal gelukkig niet als druk. Hij komt naar me toe als hij me ziet en wordt graag gekriebeld. Nu kun je daar theoretisch over doen en zeggen dat het feit dat ik adem ik nog steeds druk op hem uitoefen, 8-)

maar dat vind ik persoonlijk vrij zinloos als een paard gewoon naast je hooi of gras staat te eten, net zoals hij zou doen als ik 100 meter verder zou staan.
Voor een angstig paard kan het zien van een mens al genoeg zijn om in de stress te schieten: voor zo'n paard is het zien van een mens al (teveel) druk, maar dat geldt alleen voor dát paard, en als ik dat geval afzet tegen alle andere paarden die ik getraind/meegemaakt heb dan is dat zo'n uitzondering dat ik niet meteen de conclusie trek dat de aanwezigheid van de mens voor álle paarden druk betekent. Voor de meeste paarden is de aanwezigheid van een mens die niets vraagt neutraal, iets wat ze negeren of zelfs positief vinden.
Het vragen van iets aan een echt geestelijk en lichamelijk vrij paard dat een band heeft met mij zie ik ook niet als druk; als ik iets aan zo'n paard vraag dan is dat hetzelfde als wanneer ik iets aan mijn vriend vraag: beide zijn vrij om te doen en te laten wat ze willen. Hetzelfde geldt de andere kant op: het paard kan mij vragen om een hek open te doen, hem te kriebelen, de travers te oefenen of sneller zijn hooi te geven en ik kan besluiten of ik meedoe of niet.

Druk en dwang zijn wel twee verschillende dingen, heel simpel: druk is iets wat een paard probeert te vermijden, dwang is iets wat hij niet kán vermijden.
Lichaamstaal zonder zweep of touw op een grote afstand in een grote ruimte zie ik ook niet als druk: het paard is vrij om erop in te gaan, het te negeren of iets anders te doen, net zoals je als mens in die situatie vrij bent om in te gaan op wat het paard op die 40 meter afstand doet, het te negeren of iets anders te gaan doen. Als je ervoor kiest om de relatie die je met een paard kunt hebben te halveren door de training alleen nog te laten gaan over dat wat jij je paard met jouw lichaamstaal vraagt, dan ben je nogal eenzijdig bezig met 'ik wil, ik wil' op de voorgrond en dan zal de eindeloze stroom met vragen/bevelen/opdrachten inderdaad al snel als psychische druk aanvoelen, zelfs zonder drukmiddelen zoals zweep/touw/kleine ruimte, een beetje zoals het kind dat in de supermarkt blijft jengelen om een snoepje, of de ouder die teveel nadruk legt op prestaties en vergeet te zien wat het kind zelf kan en wil. Dat zijn situaties waar de een erg eenzijdig psychische druk uitoefent op een ander.

Omdat die psychische druk vaak vergeten wordt (de gemiddelde nh trainer vindt dat hij zijn paard alles op elk moment en iedere plek moet kunnen vragen) maar wel ontzettend belangrijk is als je in vrijheid paarden traint, analyseer ik die psychische druk graag als de balans in vraag/antwoord zoals Carolyn Resnick dat doet; namelijk door interactie tussen mens en paard te verdelen in de push en draw: zowel mens als paard kunnen de ander lichamelijk en geestelijk wegduwen, maar ze kunnen de ander ook aantrekken of aangetrokken worden door de ander. De kunst van het werken met druk (als je daarvoor kiest) is om nooit uit ogen te verliezen dat als je pusht, je nooit je draw uit ogen mag verliezen. Ben je te veeleisend of zet je je paard teveel onder druk, dan verlies je je draw: je paard wil niet meer bij je in de buurt zijn, en dan zal je eerst weer aan je draw moeten werken (de persoon zijn waar je paard graag bij wil zijn) voor je opnieuw genoeg credits hebt opgebouwd om weer iets van hem te kunnen vragen.

**Geplaatst**: 27-06-16 23:52

Re: veel blabla maar weinig "boemboem"

Geplaatst: 27-06-16 23:52

Ik ben het zeker met je eens. Ik vind wat je beschrijft ook geen echte druk. Maar een paard kan een aanwezigheid als druk ervaren afhankelijk van de omstandigheden.

Wat ik bedoel met dat de trainer ook voor een deel verantwoordelijk is voor wat het paard als druk ziet, is het volgende.
Stel als trainer gebruik je altijd dwang. Dan gaat je paard de aanwezigheid van de trainer ervaren als druk om weg te lopen. Ook al wil de trainer dit niet.
Dat is wat ik daarmee bedoel. Maar het was wat vaag gezegd.
Ik ben het ook volledig met je eens dat de band van het paard voor alles moet gaan. Je moet rekening houden met het paard en de omstandigheden. En Rara, mijn ervaring leert dat je dan veel verder geraakt op in het totaal een kortere tijd.
Op die manier krijg je veel sneller een paard dat je als leider kiest, wel doet wat je vraagt en dit met enthousiasme doet op echt enkel een vraag zonder dat je meer als kleine communicatie nodig hebt.
Als het paard op lichaamstaal reageert of het verplaatsen van het lichaamsgewicht tijdens het rijden, vind ik dit ook niet onder druk vallen. Als het paard het leuk vindt om samen te werken zie ik de druk ook niet.
Maar theoretisch wordt het als druk gezien.
Maar goed, ik hoop dat nu duidelijk is wat ik druk vind.
Of het nu theoretisch klopt of niet, druk is als het paard zich onder druk gezet voelt om iets te doen, wat meestal zichtbaar is.
Al het andere is gewoon communicatie.

Wat je zegt over Push en Draw is wat ik veel zie bij mensen die bezig zijn met Parelli. Ik vind eerlijk gezegd dat daar wel druk gebruikt wordt over het algemeen en vaak nog behoorlijk wat ook. Daarom verkies ik om niet op die manier te werken, maar heb ik een methode uitgewerkt met behulp van boeken van trainers die veel vriendelijker en doeltreffender werken.

Het resultaat: een paard dat graag bij je is, graag voor en met je werkt en die je snel dingen aanleert. Een paard dat meer doet dan net voldoende om van de druk af te geraken. Een paard dat geeft wat hij heeft zonder druk (wat ik en jij echt druk vinden) te moeten gebruiken.

Maar weinig mensen ervaren dit effectief. Ik ken zelf veel mensen die met parelli werken, maar niemand wiens paard onder deze methode (met gebruik van de stick) echt die gewilligheid toont. Enkele weken geleden heb ik nog iemand geholpen met een klein probleempje die een paard had dat door haar training bekend stond om op heel lichte druk te wijken. Ik zag echter ook hier dat het paard niet echt gewillig was en niet meer deed dan nodig om de druk te vermijden. Ik wees haar daarop waarna ze zei dat dit gevoel om regelmatig bij haar aanwezig was. Ik heb haar wat raad en toe gegeven en een boek uitgeleend (omdat ze een vriend was). Nu enkele weken later is de relatie met haar paard enorm vooruit, is het paard nog veel lichter en werkt het paard met enthousiasme en graag voor haar. Het paard geeft zich nu echt helemaal.

Iets wat je volgens mij met parelli bijna nooit bereikt omdat je toch behoorlijk wat druk gebruikt (psychische druk voornamelijk) en zelfs dwang als het paard uiteindelijk niet het gewenste doet in de laatste fase van druk zoals ze bij parelli gebruiken. Dit is dan een tik met de stick meestal.

Bedoel ik hiermee dat iedereen die parelli gebruikt per definitie dwingt? Neen, het zaak per persoon afhangen. Maar wat in de boek natural horse man ship van parelli staat is gewoon een boek druk en als laatste fase echte dwang.