Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-09-15 16:12

Geplaatst: 02-09-15 16:12

TS: Wat heb jij zoal al gedaan om jouw angst en woede geprobeerd te beheersen? Wat zijn daar voor jou mogelijkheden? het klinkt hard, maar het probleem zit waarschijnlijk in jouw houding tegenover jouw pony. Daar is PDD-NOS een belangrijke factor in, maar je geeft dit zelf wel toe. Dat is in ieder geval een stap in de goede richting.

Loop wanneer je boos bent even bij jouw pony vandaan en focus je op je ademhaling. Haal 10 keer goed diep adem en draai pas weer om wanneer je rustig bent. Pony een aai geven en rustig aan weer overnieuw of aan iets anders beginnen.

**Geplaatst**: 02-09-15 16:18

Geplaatst: 02-09-15 16:18

@ sees Het is nooit goed te praten, maar ontzettend dapper dat ze om hulp durft te vragen.

@ ayasha als je mijn post goed verder leest zie je dat ik vind dat het hier niet eens om onterecht gaat, alleen wat buiten proportie en daar kunnen sommigen paarden zeker wel mee omgaan. Het is nog steeds de bedoeling dat ts dit onder controle gaat krijgen, maar ik zie weinig nuttige tips voorbij komen, vooral aanvallen en opmerkingen in de trant van "dit kan echt niet". Daar heeft ts weinig aan.

Ts, gewoon over meer dan de helft heenlezen, het je niet teveel aantrekken en met de tips aan de slag gaan waar je wel wat aan hebt.

**Geplaatst**: 02-09-15 16:20

Geplaatst: 02-09-15 16:20

betadine schreef:
Knap dat je dit eerlijk durft toe te geven. Ik denk dat je beter een tijdje enkel onder begeleiding rijd. Jij hebt niet genoeg ervaring om je paard alleen af te richten en daardoor raken jullie beide gefrustreerd.

Ik persoonlijk denk dat horsemanship en lezingen je niet kunnen verder helpen nu. Achter je computer ga je het niet leren ,daarvoor heb je echt iemand nodig die jou en je paard instructie geeft. Als jij leert van met het gedrag van je pony om te gaan ga je ook minder snel boos worden en naar een oplossing grijpen in plaats van naar geweld.

Helemaal mee eens!

Is het mogelijk dat iemand met ervaring je pony opleid en dat zij jou weer leert hoe je dat moet uitvoeren en handvatten kan geven bij het herkennen van beginnende problemen en hoe je die moet oplossen?

Daarnaast is het misschien iets om voor je zelf hulp te krijgen bij het herkennen van beginnende frustratie en wat je dan kan doen om niet zo boos te worden dat je jezelf niet goed meer in de hand hebt?

Met buitenrijden, je kan ook de terugweg er naast gaan lopen

veel paarden willen snel naar huis.

**Geplaatst**: 02-09-15 16:20

Geplaatst: 02-09-15 16:20

Ianrowan2009 schreef:
Zwerte schreef:
Geen botsende karakters, maar jij hebt problemen die je moet gaan oplossen. Je paard reageert alleen maar op wat jij doet, niks meer en niks minder.

Mijn advies? Direct ophouden met je paard analyseren en afvragen waarom doet ze dit en dat. Ga er maar gewoon van uit dat het probleem bij jou zit en daar zit dus ook de oplossing. Dat alles meteen goed moet gaan en dat je zo snel agressief word is iets wat je vaak ziet bij aandoeningen zoals pddnos, maar het is geen feit en niet iets waar je je bij neer moet leggen. Hier kan je (met hulp) echt wel aan werken en flink verbeteren of oplossen. Verschuil je niet achter je diagnose maar leer ermee omgaan!

Paarden zijn geen machines, het zal zelden meteen gaan zoals jij dat wil. Kan je daar niet mee omgaan? Dan vind ik eerlijk gezegd dat het niet eerlijk is voor je paard dat je in je eentje bezig gaat. Zorg dan dat er iemand bij is die je kan tegenhouden als je onredelijk gaat doen.
Ik vind je paard ook nog mild reageren op wat jij beschrijft. Ik heb zelf een erg gevoelig paard, wat soms best lastig is. De laatste jaren ben ik zelf emotioneel erg instabiel en dit heb ik juist nooit uitgeleefd op mn paarden. Als ik voel dat ik wil flippen, stop ik juist, loop ik weg en kalmeer mezelf eerst. Door mn angsten de laatste jaren heb ik mn paard nauwelijks kunnen trainen. Als ik niet stabiel ben, is er gewoon geen land met hem te bezeilen. Kan ik boos om worden, maar de oorzaak ben ik toch echt zelf. Paardlief spiegelt alleen maar...

Wat is er nou zo moeilijk aan om nou eens ECHT GOED TE LEZEN waar ze om vraagt, en niet gelijk te beginnen met jij hebt problemen?! Ze stelt zich hier echt enorm kwetsbaar op en hier wordt door 90% van de mensen verschrikkelijk misbruik van gemaakt door haar een onwijs rotgevoel aan te praten. En ja, ook jij doet hieraan mee!
Lees eens tussen de regels door, want daar staat dat ze hulp vraagt, maar denk niet dat jij en de overige 90% daar geschikt voor zijn!

Zo zeg, adem even in en uit. Wat ik nu ook even doe, want je valt mij zeer onnodig persoonlijk aan. Ik maak nergens misbruik van en wil haar ook geen rotgevoel aanpraten. Dat jij vind dat ik dat wel doe, is jouw idee erbij. Zegt niks over mijn intentie dus oordeel daar aub ook niet over. TS heeft er nog niet eens op gereageerd dus vul het ook niet voor haar in. Dat jij dit zo heftig opvat, ligt toch echt bij jezelf. Ik ben wellicht wat hard, dat geef ik toe, maar ik zeg nergens iets wat onredelijk of gemeen is. Er is namelijk niks mis met erkennen dat je problemen hebt. En ja, agressief worden uit angst en dit ook uitleven op dieren is imo een probleem. Vind Ts zelf ook, anders zou ze er geen topic over openen. Ze geeft juist aan dat ze wil veranderen.
Ik geef op mijn manier hulp. Dat dit in dit geval bestaat uit een redelijk harde confrontatie, is mijn keus, gebaseerd op mijn inschatting van TS en haar hulpvraag. Misschien begrijp je dat niet, maar soms is dat precies wat mensen nodig hebben. Ik heb al zoveel mensen geholpen in mn leven, de ene keer juist heel subtiel, de andere keer juist keihard. Soms is meepraten en lief doen gewoon niet de juiste oplossing. Uiteraard kan ik fout zitten, net zoals jouw inschatting verkeerd kan zijn. Blijft er over dat we beiden proberen te helpen, elk op een eigen manier.

**Geplaatst**: 02-09-15 16:48

Re: Botsende karakters

Geplaatst: 02-09-15 16:48

Flavlip, dat TS om hulp vraagt is inderdaad héél goed. Mijn advies; hulp zoeken van iemand die kan lokaliseren waar de frustratie van TS vandaan komt en haar leert die frustratie NIET te uiten op haar paard. En de TS zou ik willen adviseren tot die tijd gewoon vooral alleen maar ontspannend bezig te zijn met haar paard (dus geen dingen vragen maar gewoon lekker ongedwongen wandelen oid) en als ze tóch meer zou willen dat te doen met iemand erbij die haar kan kalmeren op het moment dat de frustratie de boventoon gaat voeren.

**Geplaatst**: 02-09-15 17:17

Geplaatst: 02-09-15 17:17

Ik heb Asperger, en ik herken dit wel een beetje. De woede-aanvallen als iets niet lukt... je zult jezelf heel bewust moeten worden van deze momenten. Steeds als je het op voelt komen, ga je een rondje stappen, stap je af, tel tot 10, als je maar niet zo gefrustreerd raakt dat je pony een mep krijgt.

Dit is lastig, maar het is niet eerlijk t.o.v. je pony om zo te doen. Probeer desnoods even niks nieuws, tot dat je je volledig bewust bent van je gevoel en je jezelf onder controle kan houden.
Je kan beter met iemand samen gaan, zoals je moeder, die erop let.

Succes TS, aan reacties als 'dit kan echt niet', heeft niemand iets. Ik heb ook een kort lontje af en toe, en als iets niet lukt wordt ik soms ook ruw en gefrustreerd, maar dan stop ik met wat ik bezig ben.