Tolbergfan schreef:Ik rij met een gebroken trensje, mijn pony is net beleerd rij haar voornamelijk nog recreatief. Ze staat onwijs goed op de stemhulp. Ik ben altijd voor het zo vriendelijkste bit, uiteraard hang dit af van hoe je rij, marathon en scherpe bochten moeten maken bijv. is een trens niet geschikt voor. Het hangt af van hoe je rij, hoe je paard aan de hulp staat. Maar zoals hierboven al gezegd is, als dit bevalt waarom veranderen. Succes!
Da's nieuw voor mij. Waarom zou een trens (ongebroken, enkel- of dubbelgebroken even terzijde) niet geschikt zijn voor 'marathon en scherpe bochten moeten maken'? Omdat je harder naar links/rechts zou moeten 'trekken' ofzo, zodat de pony snel gaat wenden??

Mijn pony is anders prima op m'n pinken te sturen, juist in de marathon. Sterker nog, ik weet niet eens precies hóe ik stuur, maar pony weet gewoon precies als ik iets 'doe' welke kant zij dan op moet. En dan springt ze op datzelfde moment ook uit zichzelf galopswissels.
Dus sorry, maar bovenstaande is echt onzin

Verder ga ik idd met Keona mee; ik denk dat je je wat beter moet verdiepen in de werking van een enkelgebroken trens.
Jonge, groene pony's laat ik het liefst eerst wennen aan een ongebroken trensje (heel vaak onterecht 'stangetje' genoemd), ligt fijn stil in de mond en prikt niet in gehemelte.
Maar dat een enkelgebroken trensje 'het vriendelijkste bit' zou zijn, nee sorry. Overigens is het bit, welk bit dan ook, natuurlijk net zo vriendelijk/streng als de hand van de menner. Als je pony op een trensje teveel druk op het bit pakt en je veel meer druk moet zetten dan bijv. met een B-stang of liverpool, dan zou ik eerder voor die laatste bitten kiezen als dat betekent dat pony minder druk op het bit pakt, en bijv. het bit ook sneller loslaat ipv. vast te pakken.