Bokt.nl

**Geplaatst**: 21-04-11 11:35

Geplaatst: 21-04-11 11:35

Juist zachtere hulpen gaan geven

Zo zacht mogelijk.
Je kan een hoop oplossen door creatieve dingen te gaan doen, maar uiteindelijk moet jij hem gaan intrigeren, jij moet enorm interessant worden. Als jij je energie omhoog brengt, moet hij denken: wat gaan we doen, wat gaan we doen, wat gaan we doen?????

Het gaat niet om de hardheid van de hulpen. Als je alleen harde hulpen geeft als je geïrriteerd wordt, dan creëer je een heel negatief beeld. Je moet effectief zijn, da's iets anders dan hard. Als je geïrriteerd wordt, ga dan juist niets doen, lekker zitten en laten grazen.

Er zwerven ergens een paar filmpjes rond van Linda Parelli met Remmer (even zoeken op Cassidy). Denk dat je daar wel wat aan hebt.

**Geplaatst**: 21-04-11 11:43

Geplaatst: 21-04-11 11:43

sanne83 schreef:
Als jij je energie omhoog brengt, moet hij denken: wat gaan we doen, wat gaan we doen, wat gaan we doen?????

Het gaat niet om de hardheid van de hulpen. Als je alleen harde hulpen geeft als je geïrriteerd wordt, dan creëer je een heel negatief beeld. Je moet effectief zijn, da's iets anders dan hard. Als je geïrriteerd wordt, ga dan juist niets doen, lekker zitten en laten grazen.

Er zwerven ergens een paar filmpjes rond van Linda Parelli met Remmer (even zoeken op Cassidy). Denk dat je daar wel wat aan hebt.

Dat is het doel ja, maar daar hebben we nog wel een paar jaar voor nodig :Y)

Klopt helemaal, ben ik me ook van bewust

Ik ben doorgaans helemaal niet hard of geïrriteerd, dat is altijd mijn sterkste kant geweest, hetgeen waardoor ik de pony wel leuk vond en anderen voor mij er gewoon niet mee om konden ... Maar héél soms ... Ben ook maar een mens

Maar inderdaad, dan moet ik stoppen en niks doen

Alleen moet je het daarvoor wel op dat moment beseffen dat het even niet goed gaat

en dat heb ik vorige keer pas te laat beseft

Maar is weer een leermoment geweest, denk niet dat me dat nog eens gaat overkomen

Weet je .. soms is het gewoon moeilijk .. bv. specifiek op het achteruit gaan .. Hij kent het, hij weet wat de bedoeling is, hij begint goed, waarom blijft hij niet gewoon doordoen ... Snap je? Het kan zo makkelijk zijn

Maarja, als het allemaal zo makkelijk was zou het ook niet zo leuk meer zijn :Y)

Ik heb die filmpjes met Remmer gezien dat ze uitlegt wat een introvert paard is

(zijn 8 filmpjes). Vond ik prachtig om te zien, ik zag helemaal die van mij voor me :Y)

Maar moesten er nog andere filmpjes zijn is dat altijd wel welkom, zal nog eens gaan rondzoeken

Het is wel zo dat niks doen voor hem werkt

In het begin totaal niet .. als ik niks deed dan deed hij ook niks en stond gewoon te staan .. maar tegenwoordig, als we aan het werk zijn en het lukt even niet en ik stop dan, dan gaat hij zelf dingen zoeken om toch maar mijn goedkeuring te krijgen ... Prachtig

Dus we zijn wel op de goede weg denk ik

**Geplaatst**: 21-04-11 13:39

Re: Achteruit .. Hoe zit dat nu voor een paard?

Geplaatst: 21-04-11 13:39

Het duurde bij mijn paard ook een tijdje voordat ze doorhad dat ze door moest blijven lopen. Ze weet nu gewoon: druk = reageren, ontspannen = klaar. Dus als ik wijs en mijn energie wat omhoog breng, blijft ze achteruit lopen, en als ik stop (uitzuchten, arm naar beneden en ontspannen) gaat ze stilstaan.

Ik ben nu ook bezig met het leren aan mijn haflinger ruintje van 3. Hij pakt het al super op! Bij hem ben ik al heel blij met 1 stap, en dan beloon ik hem ook meteen door te ontspannen en een lief woordje. Gewoon blijven oefenen en dan krijgen ze het vanzelf door.

https://lh5.googleusercontent.com/_Im3s ... s720/1.JPG

**Geplaatst**: 21-04-11 18:50

Geplaatst: 21-04-11 18:50

Ik denk dat het nut van stilstaan & je paard achteruit sturen sterk afhangt van je trainingsmethode en vooral ook van je paard. Als je het bijvoorbeeld gebruikt om je dominantie te testen (move your feet etc.), dan kun je 20 meter met holle rug en hals achteruit terwijl de trainer stil blijft staan zien als een teken van een zeer onderdanig paard en dat wordt dan als positief gezien. Dan denk ik op een gegeven moment ook: gaat dit niet een beetje ver, jongens? Kun je niet gewoon met je paard meelopen, zo zwaar weegt dat 'move your feet' toch ook weer niet? (dat laatste denk ik sowieso 8-)

)

Maar... Voor sommige paarden legt dat meelopen terwijl het paard achteruit stapt veel meer druk op hem dan wanneer je stilstaat. Het is namelijk ook meer in your face, dat meelopen, en je blijft continu in de buurt om hem aan te raken/te corrigeren als hij stilvalt. Daar wordt ook niet elk paard even blij van en dan krijg je net als in het voorbeeld hiervoor een paard dat wel achteruit gaat, maar wel onder protest/op zijn hoede.

Hoe je het zelfstandig achteruit in vrijheid/zonder hulpmiddelen aan kunt leren:
Als je het achteruit sturen met fysieke druk (hand op borst of neus of iets dergelijks) hebt aangeleerd, dan is het logisch dat je paard stil blijft staan zodra hij uit de reikwijdte van jouw hulpmiddelen is. Dat zou ik ook doen. 8-)

Daarom is het heel handig om het achteruit niet alleen op een fysieke hulp te zetten, maar ook op een stemhulp. Als je hem dan achteruit stuurt en hij blijft na een meter buiten jouw bereik staan, dan laat je hem daar gewoon staan en geef je de stemhulp voor terug. Wachten wachten wachten 'terug' wachten wachten... en zodra je paard met zijn lichaam ook maar een beetje achteruit leunt, beloon je meteen. Op die manier kom je over die drempel heen zonder dat je je paard fysiek zwaarder onder druk moet zetten met touw of zweep, en dus ook zonder dat hij er geirriteerd door raakt (en dus de bijbehorende slechte houding aanneemt in het achterwaarts).

Neemt niet weg dat achterwaarts natuurlijk sowieso een mentaal nogal belastende oefening kan zijn. Toen ik met [***] begon, had hij er een enorme hekel aan en deed het alleen met veel protest en een gespannen, lelijke houding. Het was wel echt een gevecht voor hem. Aangezien ik daar op die manier helemaal geen zin in had, besloot ik het gewoon als kunstje opnieuw te trainen: geen fysiek contact, alleen lichaamstaal en belonen zodra het goed ging. Dat heeft wel even geduurd om alle argwaan weg te krijgen, maar op een gegeven moment bood hij zelf ineens vijf stappen achterwaarts aan (ik bleef al die tijd redelijk stilstaan op af en toe een stapje in zijn richting na, juist omdat ik wilde dat hij het helemaal zelf deed en niet onder dwang). Nou, helemaal super!

Dus de keer daarop vroeg ik weer om dat leuke achterwaarts. [***]'s reactie: 'AAAARGH!!! NEENEENEE! IK GA DOOD!!! DIT HEB IK NOOIT EERDER GEDAAN DIT KAN IK NIET!!!!!

Dus toen besloot ik het dan maar gewoon een maandje te laten rusten, zo belangrijk is het nou ook weer niet: ik zie dit als kunstje/gymnasticering en ik weet ook dat als het echt nodig is, ik hem sowieso wel achteruit krijg dus zo'n weigering is voor mij geen halszaak of meteen een dominantiepunt. En drie trainingen later bood hij uit zichzelf vijftien meter achteruit aan.

De volgende stap was natuurlijk om daar dan weer een rem op te zetten zodat ik hem op een gegeven moment ook weer halt kon laten houden, maar dat lukt nu en tot mijn verbazing hebben we nu dus een yoyo-game met [***] die een meter of tien vrolijk (!) achteruit stapt, halthoudt en dan weer op me af draaft. Dat is natuurlijk een heel leuk kunstje/nh-oefening (hoe je het ook wilt zien 8-)

) maar het belangrijkste vind ik dat hij het achterwaarts nu weer als een emotioneel neutrale/positieve oefening ziet, niet als een straf.

Maar goed, er zijn natuurlijk nog veel meer manieren waarop je dit kunt aanleren, maar zo heb ik het bij [***], [***] & [***] gedaan.
[***] en [***] vinden het meelopen tijdens het achterwaarts trouwens allebei erg vervelend (maar staan het wel toe). [***] maakt het geen kont uit, hoewel zijn houding wat mooier is als hij het zelf doet. Maar ze vinden het alledrie nog leuker als ik achter ze sta en ze vraag om achterwaarts naar me toe te lopen!

**Geplaatst**: 21-04-11 18:58

Geplaatst: 21-04-11 18:58

Bedankt voor je (uitgebreide :Y)

) reactie

Kan me er wel in vinden

Ik vraag me dus ook af in hoeverre dat "wie beweegt het meest" nu echt zo belangrijk is als je een pony hebt die je gewoon weg kan krijgen moest het echt nodig zijn ...

Bedankt ook voor de tip over hoe het uit te breiden .. vroeg me al af of ik er echt leadrope & stick etc. moest gaan bijhalen

Maar hij kent het woordje "terug" inderdaad, hij moet alleen nog even de connectie maken dat hij ook terug moet als ik blijf staan :Y)

Maar als ik dat spelend met hem oefen en vooral niks doe (wel met de energie staan zeg maar, dus niet slapend) dan denk ik dat hij uiteindelijk wel iets gaat hebben: ok, ok, ik doe het al even .. dan kunnen we verder :Y)

Dus dat gaan we eens uittesten

Dat achterwaarts naar je toelopen heb ik ook eens geprobeerd, is nu alweer een tijdje geleden maar dat ging eigenlijk vanzelf .. was even een 'idee van het moment' en dat werkt dan weer wel .. en iets waar je helemaal op voorbereid bent dat loopt dus niet ... Dus ik zie wel waar we uitkomen :Y)

Edit; nog even om het algemeen te houden ... als ik het goed begrijp is het dus inderdaad zo dat verschillende type paarden ook verschillend met het achterwaarts omgaan & zich er verschillend bij voelen? De ene voelt zich beter als je meeloopt, de andere net niet .. De ene vindt achterwaarts gaan een hel, de andere interesseert het allemaal niet ... Zoiets?

**Geplaatst**: 21-04-11 19:37

Geplaatst: 21-04-11 19:37

Ja, tenminste, dat is mijn ervaring.
Als ze het echt een hel vinden dan is er over het algemeen wel iets mis: of in de manier waarop het aangeleerd (=afgedwongen) is, of doordat er lichamelijk iets dwars zit. Maar dan nog: [***] heeft last van habituele patellafixatie aan een achterbeen (knie springt op slot) en als dat gebeurt, dan is achterwaarts erg goed om hem weer van het slot af te krijgen. Als ik dan voor hem sta en om achteruit vraag, dan vindt hij dat verschrikkelijk naar, ik denk door de combi 'in your face' plus het ongemak van een been dat niet achteruit wil. Als ik echter achter hem sta en dan om achteruit vraag, dan probeert hij het wel - ik denk omdat hij het dan echt als kunstje ziet en er positiever tegenaan kijkt.

Ik denk zelf wel eens dat 99% van hoe een paard ergens tegenaan kijkt, veroorzaakt wordt door de mens. Als een paard het achterwaarts niet interessant en saai vindt, dan heeft hij daar waarschijnlijk wel gelijk in, want als je het als mens leuker (of gewoon minder saai/vervelend 8-)

) maakt, dan reageert je paard daar ook op. En andersom: als hij het achterwaarts op je af lopen erg leuk vindt en je laat hem zo herhaaldelijk de sloot in kieperen of het gewoon eindeloos doorvraagt, dan is dat enthousiasme ook al snel verdwenen.

Juist omdat achterwaarts als je voor hem staat zo in verband wordt gebracht met dominantieverhoudingen, wordt dat naar mijn mening veel te vaak eindeloos herhaald/doorgeduwd in het kader van training zonder dat er echt beloningsmomenten zijn ('want als je paard onderdanig was dan zou hij het gewoon uit zichzelf goed doen dus hoef je niet te belonen want een goede reactie is wel het minste wat je mag verwachten'). Als je de mens achter het paard zet en het zo oefent, dan gebeurt dat ineens een stuk minder!

Dus dan is het denk ik ook niet gek dat veel paarden het leuker/makkelijker vinden als je erachter staat: dan is er namelijk geen conflictdenken bij de trainer, maar vooral 'leuk, we doen een kunstje! En als het goed gaat geef ik mijn paard een beloning!'

**Geplaatst**: 21-04-11 20:16

Re: Achteruit .. Hoe zit dat nu voor een paard?

Geplaatst: 21-04-11 20:16

Ik kan je volgen, en ik kan me ook in je reactie(s) vinden

Bedankt