Bokt.nl

**Geplaatst**: 28-03-11 20:06

Geplaatst: 28-03-11 20:06

Ik raakte mijn vorig verzorgpaard kwijt ( werd verkocht) & ging dan maar helpen op een boerderij van vrienden van mijn grootouders, daar menden ze vooral en werd er amper in jet zadel gereden. Enja toen verloor ik mijn hart aan het wedstrijdpaardje van mijn baas tornado. En eerst lekker groom geweest, en daarna mee op de kar en kleine stukjes zelf rijden. Na een tijdje mocht ik alleen rijden, en toen heb ik na een tijdje m'n ouder ziver gekregen dat ze tornado kochten. We rijden nu geen wedstrijden meer, vooral omdat ik nog niet genoeg ervaring heb. Ik ben helemaal verkocht aan het mennen, maar ik rij ook nog steeds in het zadel met tornado, & we zijn net beginnen trainen met dressuur. Maar nog alty gaan we toch met het marathon karretje lekker in het bos oefenen

**Geplaatst**: 28-03-11 20:25

Geplaatst: 28-03-11 20:25

De eigenaar van mijn verzorgpaardjes reed zijn paarden voor de wagen, dat was ook een beetje de reden waarom ik er reed: hij wilde dat zijn paarden ohz reden om ze soepeler voor de wagen te krijgen. In ruil voor op zijn paarden te mogen rijden, ging ik regelmatig mee als de eigenaar wou gaan mennen (ik ging uiteraard met veel plezier mee

). Na verloop van tijd kreeg ik ook wel eens de leidsels in mijn handen geduwd en dan gaf de eigenaar me wat instructies. Zo ben ik ook menlessen gaan volgen, maar het rijden heb ik altijd wel leuker gevonden.

Mijn favoriete verzorgpaard stond bij mij thuis, de 2 andere stonden bij de eigenaar thuis. In 2006 heeft het paard dat bij mij thuis stond, me er keihard af gesmeten, ik ben in het ziekenhuis beland met een spierscheur in mijn buik en er was een stukje bot van mijn heup gesprongen. Twee weken later heeft datzelfde paard tegen mijn hoofd gesteigerd (ik liep op krukken dus raakte niet op tijd weg). Paard is terug naar de eigenaars gegaan omdat ik er veel te veel schrik van had gekregen. De stal en weide stond hier leeg, en 'toevallig' zag ik op het internet een klein schattig veulentje te koop staan. Mijn ouders wilden geen groot paard meer, dus ze waren wel akkoord met een ukje van net geen meter hoog. Dat ukje is ondertussen 1.25m geworden en ik men hiermee. Ik reed wel nog op mijn 2 andere verzorgpaardjes, dit deed ik in combinatie met het mennen met mijn eigen pony. Tot de dokters tegen me zeiden dat ik moest stoppen met rijden omdat mijn rug al te ver versleten is... (dat was vorige zomer)
Sindsdien richt ik me volledig op het mennen en ik geniet er ontzettend hard van!

**Geplaatst**: 28-03-11 20:30

Geplaatst: 28-03-11 20:30

23 jaar geleden fjordje gekocht om op te rijden en die had al voor de kar gelopen.
Aangezien mijn vader vroeger met de shettjes had gemend, moest ook deze dus voor de kar.
Na 5x gereden te hebben in 2 jaar tijd, de hele zooi verkocht, 3 jaar later alles toch weer nieuw gekocht.
7 jaar geleden 2e fjordjeerbij (eigenlijk 3e de 1e is er niet meer) en sinds dien rijden we alleen nog maar twee span.
Althans mijn man, ik sta achterop.

**Geplaatst**: 28-03-11 20:31

Re: Hoe is het mennen begonnen bij jullie?

Geplaatst: 28-03-11 20:31

Leuk zeg om alle verhalen te lezen, goed idee van TS!

**Geplaatst**: 29-03-11 11:27

Geplaatst: 29-03-11 11:27

Zoals bij zoveel mensen die beginnen met mennen had en heeft het bij mij ook met mijn gezondheid te maken.
Ik was niet meer in staat om fatsoenlijk en fijn op mijn paard te zitten en als je dan een arabier hebt staan die zodra hij niet werkt zich dood verveelt en lastig wordt ga je wat anders verzinnen.

Ik had altijd al willen leren mennen en dus toen maar begonnen met het halen van mijn koetsiersbewijs. In de tussentijd mijn paard tuigmak gemaakt en 4 weken voor het examen in mijn vakantie samen met mijn toenmalige instructeur begonnen met het beleren van mijn paardje.
Hij deed dit zo goed dat ik het examen van mijn koetsiersbewijs met hem gedaan heb (dus toen hij 4 weken daarvoor nog nooit een kar van dichtbij had gezien!).
Daarna vrolijk thuis verder gegaan met veel buiten rijden, vorig voorjaar begonnen met lessen, een andere kar gekocht want de oude kar voldeed niet meer aan mijn eisen.
Vorig jaar zomer ons eerste publieke optreden tijdens de Emerald Trophy in Brecht op verzoek van de organisatie (zijn fokkers), toen hebben we tijdens de pauze van de show (arabische volbloeden) laten zien dat je met een arabisch volbloed ook heel goed kunt mennen.
Vorig najaar zijn we voor het stamboek op de Equirience geweest en hebben we meegereden met het rassendefilé en dit jaar gaan we onze eerste dressuurwedstrijd rijden

Rijden kan ik gelukkig ook weer wat (een half uurtje bak houd ik al vol

), dus heb heel veel zin in het komende jaar!
Mijn paardje vindt het mennen echt veel leuker dan het rijden onder het zadel dus we hebben echt samen een nieuwe hobby (en het rijden onder het zadel is goed voor de afwisseling). Maar ook mijn vriend vind het mennen veel leuker dan het rijden dus hij gaat nu veel vaker mee als ik ga lessen e.d. $*\o/*$

Tijdens de show in Brecht:
Afbeelding

**Geplaatst**: 29-03-11 21:58

Geplaatst: 29-03-11 21:58

wat een geweldige verhalen! ik zou ook graag willen leren mennen. maar helaas is mijn Ijslander al 18 jaar, wat niet oud is voor een ijsje, maar mij werd verteld dan kun je ze niet meer beleren voor de kar. Ging vroeger vaak mee met een oom op de kar, vind het geweldig, zou graag dit willen leren, denken jullie dat mijn ijsje dit nog kan leren?

**Geplaatst**: 29-03-11 22:57

Geplaatst: 29-03-11 22:57

Diana29 schreef:
wat een geweldige verhalen! ik zou ook graag willen leren mennen. maar helaas is mijn Ijslander al 18 jaar, wat niet oud is voor een ijsje, maar mij werd verteld dan kun je ze niet meer beleren voor de kar. Ging vroeger vaak mee met een oom op de kar, vind het geweldig, zou graag dit willen leren, denken jullie dat mijn ijsje dit nog kan leren?

Onzin, onzin, onzin. echt waar. Het is soms wel zo, dat als ze jonger zijn, de dingen sneller oppakken. Aan de andere kant, een volwassen paard overvraag je ook minder snel, en heeft ook al heel wat 'ervaring' met andere dingen.
Heb afgelopen september een vrijwel groene Welsh a merrie gekocht van 5 jaar; groen met zo'n beetje alles; wandelen, borstelen, alles was nieuw, eng spannend, zelfs halstermanieren had ze niet echt. Die heeft vandaag voor de 3e x voor de wagen gelopen inmiddels, en is bijna 6. Ze pakt dingen ook héel snel op.

En als je hét voorbeeld wil hebben van een oude pony nog voor de wagen beleren, en ook nog eens een ijslander, zie dan Roskur van Suzan_bobar en Roskur: Ijslander die op 23-jarige leeftijd nog beleerd is voor de wagen, en nu helemaal opleeft!
[AR-ITP] Onze oude doerak "flikt het gewoon even"
[AR-ITP] St. Hubertusrit 2010

Ik zou hem wel echt laten beleren door een professional, en niet zelf ermee gaan aanmodderen, dan heb je alleen maar kans op ongelukken. Echt een ervaren persoon met ruime ervaring in het beleren van pony's voor de wagen je goed laten helpen en begeleiden, pony evt. wegbrengen.

**Geplaatst**: 29-03-11 23:04

Re: Hoe is het mennen begonnen bij jullie?

Geplaatst: 29-03-11 23:04

Zeker, onze Rosk is het voorbeeld. Maar vergeet Bobar ook niet. Die is ook al 16 nu. Is vorig jaar beleerd. Met de nodige problemen, het is een trauma pony, nu toch aan de loop lijkt het

Gewoon doen dus

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-03-11 23:51

Geplaatst door de TopicStarter : 29-03-11 23:51

Wow! bedankt voor de ontzettend leuke en uitgebreide reacties zeg, had even de tijd nodig alles rustig door te lezen hoor, maar wat een verhalen en stoere foto's allemaal, wat zijn jullie ook fanatiek! geweldig zeg

Ik lees ook vaak dat jullie echt merken aan het paard dat hij er duidelijk plezier in heeft, en het zal dan niet voor elk pony/paard gelden, maar het lijkt mij voor het paard vaak ook echt prettiger, waarom weet ik niet precies.
Het valt me op dat veel mensen begonnen zijn met een sulky, waarom zou je daarvoor kiezen? het lijkt mij eigenlijk juist moeilijker en ook minder stabiel met een sulky dan een recreatie/marathon kar, of zie ik dat verkeerd?
Hoe zit het trouwens qua ongelukken, maken jullie die wel eens mee? en vinden jullie met de kar nou veilig dan erop? wat een vragenvuur he

Romy_tessa schreef:
helaas niet altijd wedstrijden in de buurt en ik wil niet langer dan 1,5 uur heen moeten rijden.

Ik heb altijd les gehad van Gonny van de Broek http://www.veiligmennen.nl en daar ook al mijn examens gedaan.

Begrijpelijk dat je niet langer wilt reizen. Ik kom zelf ook uit N-HL en het valt mij ook op dat praktisch alle evenementen een end uit de buurt zijn.
Bedankt voor de link ook, de website geeft een verzorgde indruk, wellicht neem ik eens contact met ze op mocht de gelegenheid er voor mij zijn tot lessen, wat me een goede ervaring lijkt!

VanHuisUit schreef:
Groot voordeel met een paard is vind ik dan, dat je ze dressuurmatig ook onder het zadel 'bij kunt werken'. Met kleinere pony's is dat niet mogelijk, moet je alles voor de wagen, via longeren of lange lijnen doen. Dat is toch anders.
Daarom vind ik eigenlijk dat het knapper is een span (kleinere) pony's goed te laten lopen dan een span paarden ...

Dat lijkt mij inderdaad ook we. Als je les neemt en uiteindelijk voor je koetsiersbewijs gaat, heb je dan ook geleerd hoe je pony/paard dan op een goede manier voor de kar kan laten bewegen of is dat puur gericht op het veilig over straat kunnen?

Dennis schreef:
Helaas is het met Dennis fout gegaan en loopt hij niet meer voor de wagen.

Hoe bedoel je dat, wat Dennis niet geschikt of is er een ongeluk gebeurd? (of heb je het daar liever niet over?)
Leuk dat je zo in de weer bent met kleine pony's. Naar aanleiding van de reacties hierboven, zou je niet eens met een paard willen mennen? of doe je dat wel eens? 't lijkt me zo'n wereld van verschil, net zoals rijden eigenlijk.

pipo schreef:
Ik kan door spierreuma niet vaak rijden en de dag erna kan ik haast niks meer.
Het enigste wat me tegenvalt is dat ik hier te paard wel de bossen in kan, maar met de kar vaak niet,overal van die antie inrij bomen.

Wat vervelend, sowieso al om reuma te hebben, maar dan ook nog eens paarden als hobby erop nahouden. Wel fijn dat je op deze manier toch je plezier kan hebben

Dat lijkt mij inderdaad ook wel lastig ja, hebben veel bokkers daar last van? hier is namelijk ook een recreatie gebied waar je best een leuk buitenritje op het paard kan maken, maar met de kar eigenlijk nauwelijks, en vaak waar je wel met de kar kan/mag rijden (openbare weg), daar wil je eigenlijk niet lopen

Pluttersput schreef:
Helaas paste het tuigje niet, dus dat ging niet door met die merrie. Maar de eigenaren vonden dat ik er zo leuk mee bezig was, dat ze er een merrie bij kochten die wel in mijn tuig paste.

Op internet kwam ik iemand tegen die menlessen gaf, in ruil dat je meeging op de koets. Ik wilde niets liever dan meer ervaring krijgen in het mennen, dus ik ging mee. Daar ga ik nu ieder weekend mee mennen, met dat paard. Al 2 jaar lang, erg leuk.

Eigenlijk is dat wel erg, zoiets als een kat kopen die bij je bankstel past

Wat een leuke ervaring, zo leer je 't wel het beste volgens mij.

JoyCiej007 schreef:
Geeft een heerlijk gevoel nu ik echt een eigen droomwagen heb en ook 3 eigen pony's in mijn bezit.

Je wagen ziet er echt onwijs riant uit! heeft het harde werken duidelijk beloond

Moet zeggen dat ik die eerste foto's ook echt prachtig vind, echt een leuke uitstraling. en volgens mij heb je niet alleen je droomwagen maar je hele droom verwezenlijkt, echt goed.

Snadra schreef:
Zo'n 8 jaar geleden ben ik via mijn vader in aanraking gekomen met de Power Horse Competition. Heb daar de kans gekregen om als groom mee te rijden in de wedstrijd met een twee span trekpaarden. Inmiddels heb ik mijn eigen trekpaard.

Wat is dat eigenlijk, Power Horse Competition, heb er nog nooit van gehoord

met trekpaarden voor de kar lijkt me ook niet bepaald vervelend

sander_lotte schreef:
In 2006 heeft het paard dat bij mij thuis stond, me er keihard af gesmeten, ik ben in het ziekenhuis beland met een spierscheur in mijn buik en er was een stukje bot van mijn heup gesprongen. Twee weken later heeft datzelfde paard tegen mijn hoofd gesteigerd (ik liep op krukken dus raakte niet op tijd weg).

Oh dat klinkt wel heftig zeg, gelukkig dat je wel door gegaan bent en nu je eigen pony heb waarmee je lekker je ding kan doen.

@ Naaltje
Dat bruine tuig staat goed op je fjord, ziet er chic uit.

@ Hafjelinger
Ook klein begonnen dus

veel bokkers waren er wel vroeg bij zeg!
Wat een spectaculaire foto!

@ Tichla
Ook al zo'n mooie uitrusting! (en paard natuuurlijk!) goed shot

Zo, hoop vragen allemaal weer bijgekomen

maar daar weten jullie wel raad mee heb ik al gemerkt

wederom, shoot!

**Geplaatst**: 30-03-11 09:09

Geplaatst: 30-03-11 09:09

geweldig! heb weer hoop

ben namelijk niet zo een held met rijden op Ronja en zou liever met een karretje gaan. Wat voor soort karretje raden jullie aan? 2 of 4 wielen?

**Geplaatst**: 30-03-11 10:34

Re: Hoe is het mennen begonnen bij jullie?

Geplaatst: 30-03-11 10:34

Ligt eraan wat je wilt.... een 2 wieler is erg fijn, maar kun je echt met max. 2 personen op. Soms deinst deze iets mee. wel zijn ze over het algemeen lekker licht en makkelijk op te bergen.
Een 4 wieler is vaak iets zwaarder, kun je wel meer mensen meenemen. Is net zo stabiel als een tweewieler. Neemt meer ruimte in. Voor de wedstrijden is deze verplicht. Voor het boscrossen volstaat een tweewieler, mits goed in balans prima

**Geplaatst**: 30-03-11 11:36

Geplaatst: 30-03-11 11:36

Diana29 schreef:
geweldig! heb weer hoop ben namelijk niet zo een held met rijden op Ronja en zou liever met een karretje gaan. Wat voor soort karretje raden jullie aan? 2 of 4 wielen?

Ik heb de fout gemaakt om als 1e een concourswagen te kopen. Die in/opstap was te hoog en dat zorgde voor een soort angst van mij dat ik er niet 1,2,3 vanaf kon springen als er iets mis mocht gaan. Nu heb ik een Sulky (2 wieler van clever) en ik vind het geweldig! Ook omdat ik eigenlijk altijd alleen op pad ga. Het voordeel is ook dat je als je paard achteruit gaat niet "dubbel klapt". Ga kijken en proberen voordat je wat aanschaft en denk goed na over wat je wilt. Kijk niet naar de prijs, maar naar het gebruiksgemak en de veiligheid. Nu gebruik ik die concourswagen ook wel eens hoor.Misschien zijn er mensen in jouw buurt waar je eens mee mee kan.

**Geplaatst**: 30-03-11 11:47

Re: Hoe is het mennen begonnen bij jullie?

Geplaatst: 30-03-11 11:47

Maar goed, even weer ontopic. Hoe het mennen bij mij begon,....

Mijn pony heeft een rugblessure, rijden is niet meer mogelijk. Een nachtmerrie voor iedere paardeneigenaar die nog van zijn paard wil genieten. Hij heeft het schijnbaar al gehad bij aankoop, maar goed, niets aan te doen. Verkopen was geen optie en dus kreeg ik als advies, probeer hem voor de wagen te krijgen.

Ik dus direct op zoek naar een manege om het koetsiersbewijs te halen en de pony weg gebracht om proffesioneel te laten beleren. Echter kreeg ik hem terug met 3 weken als onbetrouwbaar

Helaas,.... nee hoor, ik heb hem zelf ingespannen, en zijn zo het bos in geweest zonder problemen. Echter toen mijn nieuwe wagen kwam raakte hij in paniek en zijn we aan de klep gegaan. Nu een jaar later zijn we weer back on track en lijkt het erop dat ik hem toch kan inspannen.

Laat je niet wijs maken dat een ouder paard niet te beleren valt. We hebben namelijk vorig jaar zomer de ijslander van mijn schoonzusje ook nog beleerd op 23 jarige leeftijd. Je hebt nog nooit zo´n makkelijk en plezierig dier mee gemaakt voor de wagen. Hij leeft helemaal op als hij mee mag. Mijn eigen pony is het voorbeeld dat een wat ouder paard wat meer tijd en geduld nodig kan hebben, maar als je dat hebt, kom je er ook mee. Geloof niet altijd dat een proffesioneel iemand het veel beter kan dan jij zelf. Gebruik echter wel je verstand en zorg ervoor dat je op zn minst een koetsiersbewijs hebt en daarnaast ook wat ervaring met wat vurige paarden zou fijn zijn. Ik had het geluk dat ik met een oud marathon paard heb mogen mennen. Erg leuk en leerzaam. Een paard wat makkelijk lopen wil. Van die leermeesters. Super!

**Geplaatst**: 30-03-11 11:52

Geplaatst: 30-03-11 11:52

pipo schreef:
Diana29 schreef:
geweldig! heb weer hoop ben namelijk niet zo een held met rijden op Ronja en zou liever met een karretje gaan. Wat voor soort karretje raden jullie aan? 2 of 4 wielen?

Ik heb de fout gemaakt om als 1e een concourswagen te kopen. Die in/opstap was te hoog en dat zorgde voor een soort angst van mij dat ik er niet 1,2,3 vanaf kon springen als er iets mis mocht gaan. Nu heb ik een Sulky (2 wieler van clever) en ik vind het geweldig! Ook omdat ik eigenlijk altijd alleen op pad ga. Het voordeel is ook dat je als je paard achteruit gaat niet "dubbel klapt". Ga kijken en proberen voordat je wat aanschaft en denk goed na over wat je wilt. Kijk niet naar de prijs, maar naar het gebruiksgemak en de veiligheid. Nu gebruik ik die concourswagen ook wel eens hoor.Misschien zijn er mensen in jouw buurt waar je eens mee mee kan.

Heb een wagen toch echt nog nooit zien 'dubbelklappen', ben ik wel benieuwd naar

Denk dat je scharen bedoeld?

4wielers en 2wielers hebben beiden zowel voor- als nadelen. Een 4wieler kan scharen, een 2wieler niet. Maar een 2wieler moet je echt goed in evenwicht hebben, wil je er goed mee kunnen rijden zonder de rug van je paard op een verkeerde manier te belasten. Dus voor een paard met bijv. rugproblemen zou een 2wieler best een oplossing kunnen zijn, omdat deze wat lichter zijn, maar dan moet hij wél heel goed in balans en evenwicht gebracht zijn, anders kom je nog geen stap verder. Doorgaans zijn de wat duurdere 2wielers ook een stuk beter en makkelijker in balans en evenwicht te brengen.

Diana29; een 2wieler of 4wieler, wat voor jou en je paardje 'het beste is', hangt helemaal af van jullie doel en wensen. Wil je wel eens meer mensen mee nemen, dan is een 2wieler niet zo handig. En wil je ook graag marathonwedstrijden/SGMW starten, heb je ook een 4wieler nodig.
Er zijn 2wielers waar je gerust het bos mee door kan crossen en die heel wat kunnen hebben, maar ook 2wielers waar ik het bos niet mee in zou durven te gaan. Maar dat geld voor 4wielers net zo.

**Geplaatst**: 30-03-11 11:57

Re: Hoe is het mennen begonnen bij jullie?

Geplaatst: 30-03-11 11:57

Klopt, ik heb om die reden ook een 2 wieler. Echter de pony met rugblessure gaat soms wat dansen voor de wagen en dan danst de 2 wieler ook iets. Gelukkig heeft hij hier geen last van (het schoftje ligt ver genoeg voor het blessure gebied). Dit zou een 4 wieler niet doen. Alleen is een 4 wieler echt te zwaar voor hem. Dus weeg je voor en nadelen af. Ga met iemand mee en voel wat je prettig vind. Ik vind het niet kunnen scharen van een 2 wieler een erg groot voordeel en een stukje veilig gevoel voor mezelf. (zit tussen de oren hoor, heb ook met 4 wielers gement en nog steeds,....)

**Geplaatst**: 30-03-11 13:29

Geplaatst: 30-03-11 13:29

ik heb met school men les en nu ook nog een verzorg pony waarmee ik kan mennen een hele lieve zwarte shet!
groetjes ellen

**Geplaatst**: 30-03-11 13:39

Re: Hoe is het mennen begonnen bij jullie?

Geplaatst: 30-03-11 13:39

Bij mij is het pas sinds kort! Ik rij al sinds mijn 10e of zo (ben nu 33)paard en pony. Ben altijd een hele trouwe bijrijder geweest, met een diep verlangen naar een eigen paard. Mijn man heeft het nooit gewild, wilde er zoveel geld niet aan uitgeven. Ik heb een hele slechte rug en moest daarom een tijd geleden stoppen met het bijrijden. Toen begon het verlangen te ontstaan toch een klein paardje te hebben. Ik raakte steeds meer bewust van de mogelijkheden van een shetlander, waar ik toch altijd al een zwak voor heb gehad. Het zou ook makkelijk kunnen met mijn rugklachten. Voor het mennen heb ik ook geen groot paard nodig! Mijn dochter van 8 is ook een beginnend ruitertje en zo gingen steeds meer dingen meespelen. De kosten van een shet liggen ook veel lager dan voor een paard (pensionstallingskosten) dus dat heeft uiteindelijk de doorslag gegeven. Inmiddels heb ik een shetlander én een sulky caveletti en krijg ik menles van een stalgenoot met veel ervaring. Mijn pony is al beleerd en doet het harstikke goed. Ik vind het bijzonder leuk en hoop me nog veel meer erin te verdiepen!

**Geplaatst**: 30-03-11 18:20

Geplaatst: 30-03-11 18:20

Diana29 schreef:
wat een geweldige verhalen! ik zou ook graag willen leren mennen. maar helaas is mijn Ijslander al 18 jaar, wat niet oud is voor een ijsje, maar mij werd verteld dan kun je ze niet meer beleren voor de kar. Ging vroeger vaak mee met een oom op de kar, vind het geweldig, zou graag dit willen leren, denken jullie dat mijn ijsje dit nog kan leren?

De pony van een vriendin hebben we beleerd voor de wagen toen die 18 a 19 jaar was. Hij is nu de 20 wel gepasseerd.

Bij mij is het denk ik begonne met een verzorgpony die ook voor de kar stond. Onze afspraak was toen dat als paard aan de kletter zou gaan wij van de kar af zouden springen

.
Daarna via school een week naar oenkerk waar we 'leerder' mennen en ondertussen 'mende' ik ook wat met de shet van de kinderboerderij.
Niet lang daarna verhuisde mijn huur paard naar de stal waar ik een soort van betaald stage liep. Hier is een poging gedaan mijn paard voor de wagen te zetten en ging ik regelmatig met mijn pensionhouder mee mennen (enkel/2 span). Kreeg ik deze tijd ook een andere kijk op het tuigpaard en ik denk dat deze periode wel belangrijk is geweest dat ik mennen ook echt leuk begon te vinden.
Helaas is het mislukt mijn paard voor de wagen te zetten.
In 1998 kocht ik een fjordenveulen erbij. In 2004 heb ik deze laten beleren omdat ik toen met de eerste hernia kampte. Pas in 2007 heb ik het serieuser doorgepakt door een wagen aan te schaffen doordat mijn rug het rijden gewoon niet meer aankon.
Deze wagen niet lang gehad en weer verkocht en een tijdje gestopt. Nog een tijdje een 2 wieler gehad maar kreeg deze niet in balans dus weer verkocht.
Vorig jaar rond deze tijd brak mijn fjord zijn griffelbeen en heeft de hele zomer niks gedaan. Op dit moment heb ik wel weer zin maar door langdurige werkeloosheid geen mogenlijkheden een wagen aan te schaffen.

Af en toe zit ik bij iemand anders op de bok.

**Geplaatst**: 30-03-11 18:35

Re: Hoe is het mennen begonnen bij jullie?

Geplaatst: 30-03-11 18:35

Ik kreeg op school de mogelijkheid om als keuzen vak mijn koetsiersbewijs te halen en op de een of andere mannier heeft mennen mij altijd getrokken dus de keuzen was snel gemaakt. Helaas daarna 5 jaar er niks mee gedaan, ik dacht dat mijn pony (toen ik haar kocht was ze 14 jaar) te oud was om nog voor de wagen te beleren. Toen ik in oktober verhuisde van stal kwam ik op een stal terecht waar veel mensen mennen. En zo kwam van het een het ander en staat mijn pony (inmiddels bijna 20 jaar) sinds januari voor de wagen en doet ze het erg goed en vinden we het beide erg leuk. Heeft ze al 2 onderlinge wedstrijdjes vaardigheid en speel u spel mee gedaan en daar zie je haar echt genieten, sinds dinsdag staat ze op ijzers en nu kunnen we echt naar buiten (hebben het al wel paar keer gedaan, maar omdat ze niet op ijzers stond konden we niet te lang). Mijn zusje heeft haar dochter die dit jaar 3 word en ook haar willen we voor de wagen gaan beleren.

Hier een foto van de laatste wedstrijd
http://i30.photobucket.com/albums/c326/ ... Mennen.jpg

en haar mooie hoofdje
http://i30.photobucket.com/albums/c326/ ... bel-10.png

**Geplaatst**: 30-03-11 18:49

Geplaatst: 30-03-11 18:49

Toen ik 5 jaar was kreeg in een A-welshje, daar ben ik na een aantal jaren uit gegroeid maar ja die allereerste eigen pony, die gaat natuurlijk nooit meer weg! We hebben besloten met haar te gaan mennen, gewoon voor de kar gebonden en gaan met die banaan (dom-dom-dom hahaha!) Ik ben gaan lessen bij Simone Bruys (Bruysend paardenmassage), zij rijdt klasse 3 SGMW met een span shetters.
Later ben ik verhuist naar Zeeland en hebben we er een pony bij gekocht want enkelspan vonden we toch wel een beetje zielig. De pony's paste niet zo goed bij elkaar (als onervaren menner koop je gewoon een pony die ook wit is en even groot, lukt vast wel:P) waardoor we nog een aantal jaren door hebben gereden met twee enkelspannen.
In diezelfde jaren heb ik verschillende pony's voor een hackneyfokkerij gereden in de samengestelde sport.
Inmiddels hebben we een nakomeling van onze eerste pony terug op stal, die gelukkig wel goed in het span past. We hebben afgelopen winter wat oefenmarathons gereden en rijden komend weekend onze eerste SGMW in Heukelom.
Naarmate je langer rijdt, veranderen ook je eisen qua tuig en kar. Ons eerste karretje was een bandenwagen, inmiddels zijn we op zoek naar iets als een Leica. We hebben les bij o.a. Jacco van het Westeinde (klasse 3 SGMW 2-/4-span), Jan de Boer en Christiaan Provoost.
Afbeelding

**Geplaatst**: 30-03-11 22:31

Re: Hoe is het mennen begonnen bij jullie?

Geplaatst: 30-03-11 22:31

Weet je wat ze nou eens moeten verzinnen? Een aanhangwagentje voor achter mn sulky caveletti! Meestal zijn we met zijn 2 maar als ik mn dochter mee wil nemen dan is het al lastig. Zou wel handy zijn! Dat je er gewoon een vierwielertje van kan maken met een paar handige grepen.

**Geplaatst**: 01-04-11 23:20

Re: Hoe is het mennen begonnen bij jullie?

Geplaatst: 01-04-11 23:20

een paar jaar geleden had ik gezecht:
bind dr gewoon een honden karretje achter, dezelfde als je voor je fiets hebt

hahaha

**Geplaatst**: 02-04-11 09:52

Re: Hoe is het mennen begonnen bij jullie?

Geplaatst: 02-04-11 09:52

hahaha, ja, ik zie de mensen al kijken "Wat onveraaaaaaaantwoooooooord!" hahaha

**Geplaatst**: 02-04-11 11:03

Geplaatst: 02-04-11 11:03

Nou zal ik dan ook maar even mijn verhaaltje typen

Destijds had ik een vriendin die haar shet voor de kar had en ik vond dat wel leuk.
Was het rijden een beetje beu en dacht weet je wat we kopen een welsh en een kar

Zo gedaan 2,5 jarige welsh A merrie gekocht en een mooie marathonwagen

zo reed ik het eerste jaar rond.

Startkaart aangevraagd en gestart. Wagen bleek rond de 300 kg te wegen dus veels te zwaar.
Dus wagen erbij gekocht. En inmiddels ook een pony erbij gekocht.

Afbeelding

nieuwe wagen en nieuwe pony.

pony's ook in 2-span beleerd.

Daarna samen met man nieuwe marathonwagens aangeschaft en de andere 2 wagens verkocht.

En zo rijd ik tegenwoordig rond:

Afbeelding

enkel

dubbel

Tandem

En ik vind het nog steeds geweldig om te doen !!!

**Geplaatst**: 02-04-11 11:06

Re: Hoe is het mennen begonnen bij jullie?

Geplaatst: 02-04-11 11:06

Een vriend van me ouders reed hackney concoursen, zodoende kwam ik ook met tuigpaarden in aanraking. Van het een kwam het ander, zo begon ik nadat hij wedstrijd had achter op zn kar als hij naar de vrachtwagen liep, en even later mocht ik de leidsels in handen nemen. In 2009/2010 heb ik fanatiek tuigpaarden getraind. Dit jaar weer groomen. Dat vind ik leuker dan het rijden.

Mijn haflinger is nu beleerd voor de kar en daar sjokken we een rondje mee voor de lol.