Geplaatst: 13-02-11 10:58 Tsja, zo zie je maar, ook een lesgever is maar gewoon een mens, en ook zij kunnen soms een signaal te laat opvangen. De oplossing die je hebt gekozen lijkt me een hele juiste... een periode heel intensieve begeleiding en daarna nogmaals overwegen, super! Op het moment dat de lesgever jouw paard goed kent zal hij het jou immers ook moeten leren. Want een paard gedraagt zich immers gewoon als een paard, wij mensen moeten het leren.
Zoals ik al schreef doet het verhaal van jouw paard me veel denken aan mijn eigen paard een paar jaar geleden. Hij heeft me een tand uit de mond getrapt zelfs (ja, dan moet je wel compleet gestoord zijn om toch door te gaan, volgens veel mensen).
En nu.... gisteren heb ik in de les het grondwerk weer eens opgepakt. Ik had iemand van bokt mee, en die was heftig onder de indruk van iets wat voor mij ondertussen al heel normaal is geworden: ik kan hem met de meest minimale gebaren (vingertje wijzen) precies laten doen wat ik wil. Vlakbij me, maar ook op afstand. En mijn paard heeft er nog plezier in ook
De opmerking van je veeaarts over het verkopen snap ik op zich wel in het kader van jouw veiligheid. Maar aan de andere kant: wil jij verantwoordelijk zijn voor het verkopen van een gevaarlijk paard zodat wellicht een ander er mee kan verongelukken? Ik wilde dat destijds niet (en ik had op zich toch ook gewoon een klik met mijn paard). En achteraf gezien maar goed ook, want bij een ander was hij waarschijnlijk bij de slager beland. En das zonde als het gedrag alleen maar voortkomt uit het paard zijn.
) en is bijzonder scherp in het zien wat er in een paard omgaat. 
, hebben constant hooi, staan nooit op stal( wel schuilstal uiteraard!), kunnen lekker razen op 3 grote weien en hebben bij de minste twijfel van mij een grondige check-up van de veearts. Wat dat betreft denk ik wel dat ik kan uitsluiten dat het probleem te maken zou kunnen hebben met de omgeving.