Bokt.nl

**Geplaatst**: 13-01-11 21:52

Re: Natural Horsemanship, een voorbeeld.

Geplaatst: 13-01-11 21:52

wat ik alleen nog niet begrijp, waarom als je wilt dat een paard alles op de kleinste signalen doet en geen eigen persoonlijkheid mag hebben willen we dan met paarden werken? Er is toch iets wat voldoening geeft anders hadden we wel met zijn alle massaal bestuurbare auto's gekocht.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-01-11 21:55

Geplaatst door de TopicStarter : 13-01-11 21:55

De kleinste aanwijzing, dat is het eindresultaat. Je begint groot en werkt naar klein toe.
Net zoals je een kleuter op een fiets met zijwieltjes leert fietsen, om vervolgens de zijwieltjes weg te laten en hem op den duur los te laten fietsen.
En hoe hij dat fietsen op den duur uit gaat bouwen, of hij de Tour de France fietst, zijn geluk probeert in het circus op een eenwieler, of gewoon de fiets gaan gebruiken om van A naar B te komen, is weer een heel ander verhaal.

Begin groot, overdreven. Werk naar klein toe...
Als je met klein begint, zal menig paard de aanwijzing over het hoofd zien...

En die persoonlijkheid, die mag en kan die kleuter/cq paard gewoon behouden hoor.
Jij hebt in je leven je ook moeten leren aanpassen aan de regels bij jullie thuis, of op school.
Is je persoonlijkheid daardoor aangetast?

Het paard moet zich naar jouw toebewegen
En jij naar het paard.
De gulden middenweg, en geen uitschieters naar het een of naar het ander...
Dat is NH....

**Geplaatst**: 13-01-11 22:08

Re: Natural Horsemanship, een voorbeeld.

Geplaatst: 13-01-11 22:08

ja in zekere zin wel. vroeger had ik een veel ruimer pakket van bewegingen, maar je mag niet gek doen op school, thuis lekker rustig gaan spelen, op het werk met een beetje pech van een niet passende leidinggevende dingen doen die eentonig zijn oid.
Mijn houding is slechter geworden, mijn evenwicht is slechter geworden, etc. Ik zie dus wel beperkingen van bepaalde regels. Ze worden er zo ingeprent, hoeveel volwassene zie je vreugdesprongen op straat maken of maken een handstand in het bos.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-01-11 22:18

Geplaatst door de TopicStarter : 13-01-11 22:18

Niemand weerhoudt je er van om de regels die je opgelegd krijgt later weer te doorbreken.
Dat jij geen vreugdesprongen maakt op straat of geen handstand durft te maken in het bos, zit in jouw hoofd, of in dat van de volwassene.
We moeten ons in eerste instantie ons leren onderwerpen aan een gevestigde orde. Wie dat niet doet, valt buiten de boot.
Dat je op latere leeftijd de regels aan je laars lapt die je vroeger hebt meegekregen is een ander verhaal.
En niemand dwingt je om tot aan je pensioen bij een werkgever te blijven als de leidinggevende niet bij je past (of omgekeerd)

Maar!

Ga geen menselijke gevoelens projecteren in een paard, want die weet daar niets van.
Dat jij kippenvel krijgt bij het feit dat een paard moet luisteren, betekend niet dat het paard er ook last van heeft. Die berust daar snel genoeg in. Hoewel berusten in dit geval ook weer het verkeerde woord is.
Een paard, dat zijn grenzen gewezen heeft gekregen, zal daar nooit gigantisch overheen gaan. Hij zal proberen ze te verleggen, maar nooit compleet doorslaan.

En daarin verschilt het paard van de mens....

**Geplaatst**: 13-01-11 22:49

Re: Natural Horsemanship, een voorbeeld.

Geplaatst: 13-01-11 22:49

Ik denk dat een paard ook emoties voelt, alleen hij leeft nu. Hij leert ook uit ervaringen, wij ook.

Paarden hebben een instinkt van een bepaalde lichaamstaal die ze verder ontwikkelen dmv ervaring. Wij hebben ook een instinkt en als je iemand op de juiste manier begeleid en niet alleen maar regels wilt leren oftewel trucjes ontwikkelt zoiemand zich anders als dat dat niet zo was. Zo denk ik ook bij een paard, als je hem vanuit zijn taal en instinkten begeleid naar hetgeen jij van hem verwacht, krijg je een heel ander paard als dat je hem zijn natuurlijke gedrag (wat voor hem logisch is) wilt afleren.

Ik heb een tijdje naar een kudde gekeken waar een merrie bij liep die van alles schrok, zij was letterlijk het alarm systeem van de kudde. Zij schrok, de andere keken en als het gevaar zo dusdanig was namen ze de benen. In die tussentijd is er geen enkel paard rondgejaagt of wat dan ook. Ik denk alleen wel dat die technieken veel moeilijker zijn als oefeningen als bijvoorbeeld van parelli.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-01-11 22:56

Geplaatst door de TopicStarter : 13-01-11 22:56

Een paard heeft maar beperkte ruimte tussen zijn oren.
Je hebt een linker hersenhelft, en een rechter hersenhelft.
De ene kant is instinct, en die heeft in het begin de overhand.
De andere kant is ratio, is nadenken, verteren wat je meemaakt, leren dat je van bepaalde dingen niet hoeft te schrikken.
Dus als jij met een paard met grote instinctieve hersenhelft gaat werken, en de ratio hersenhelft gaat ontwikkelen,
Is er automatisch minder ruimte voor instinct, voor puur paniek en vluchtgedrag. De ratio hersenhelft wordt groter, en omdat er maar beperkt ruimte is tussen die oren, wordt instinct kleiner.
Is dat niet wat wij willen?
Dat het paard niet meer bang is voor ons, voor dat zeiltje, voor dat zadel/hoofdstel, die brievenbus, de blaffende hond van de buren, die vuilniszak langs de weg?

Het instinct van een paard is er door miljoenen jaren evolutie ingeslecteerd. Het heeft ervoor gezorgd dat hij kon overleven.
Het instinct van een paard is er nooit helemaal uit te trainen. Sterker nog, als jij stopt met trainen en hem te desensibiliseren voor dingen, gaat de ratio hersenhelft kleiner worden, en neemt instinct de overhand.
Het instinct van een paard valt niet weg te stoppen en te vernielen.
Alleen kunnen wij het een beetje afzwakken, en kunnen wij er mee leren om te gaan...

Maar als je het instinct van een paard nooit helemaal weg kunt nemen,
Wat is dan in hemelsnaam je probleem?

**Geplaatst**: 14-01-11 10:38

Geplaatst: 14-01-11 10:38

Als ik een filmpje als dit zie word ik heel verdrietig.

http://www.youtube.com/watch?v=DAHxbnQpSss

Dit vind ik net zo doorslaan als Grand Prix dressuur, Spaanse rijschool, puissance springen...bah...

Totaal onfunctioneel en geen enkele ruimte meer voor het individu paard. Volledig onderworpen en slaafs aan de leider.

Knap staaltje leiderschap...dat wel....
Maar als ik het even doortrek naar management in het bedrijfsleven: je maakt van je medewerker jouw marionet.
Worden medewerkers daar gelukkig van? Neen....of ze doven uit...of de emmer loopt langzaam vol en stroomt op een gegeven moment over....en ze breken er uit.

Het paard is helaas in de meeste gevallen te goed...en blijft het ondergaan.

Ooit in de kudde een leidend paard gezien dat een ander paard zo op zijn huid zit en zo als een marionet "kunstjes" laat doen?

Bij dat zijwaarts gaan: wijken voor druk...okay.... dat doen paarden ook in de kudde. Maar dan functioneel.
Doorgetrokken naar de praktijksituatie: als het paard bijv. op stal staat en ik kom binnen...dan gaat hij opzij....dan is wijken voor druk functioneel. Of in de wei: het paard staat voor de poort, ik wil er door...het paard gaat opzij...
Zo gaat het in de groep ook.

Het nut van dit zo extreem doorvoeren ontgaat mij volledig. Ik word daar dus verdrietig van.... voor het paard.... arm dier....

**Geplaatst**: 14-01-11 12:55

Geplaatst: 14-01-11 12:55

Het is zo jammer dat er weer zo negatief gediscussieerd wordt, misschien is het leuk als iedereen eens wat objectiever zou kunnen reageren.

Gevoelsmatig spreekt de ene persoon iemand meer aan dan de andere persoon. Het ene paard iemand meer aan dan de andere persoon. Clinton Anderson is voor mij persoonlijk geen fijn persoon, heb ik helemaal niets mee, maar dat is ontzettend subjectief.

Iedereen vind maar normaal wat hij/zij zelf gewend is. Dat je 5 minuten een heel goed afgericht paard hebt, betekent niet dat dat niet met respect voor het paard gebeurd is. Dat het paard verder geen inbreng heeft. Naar die 5 minuten is jaren toegewerkt totdat je opeens die subtiliteit en concentratie hebt (het gebeurd niet altijd met respect voor het paard, maar het kan wel

). Dat gaat vaak ongemerkt, net zoals Cassidy opmerkt. Je kan jezelf toch bijna niet meer herinneren dat je voor het eerst op een paard stapte, dat lichtrijden echt heel moeilijk leek

.

Ik denk zelf dat een fijne subtiele africhting veel fijner is voor een paard, elkaar niet begrijpen is niet fijn, ik zie ook duidelijk aan mijn paard dat bang zijn niet fijn is en in de jaren dat ik met haar werk is ze steeds zelfverzekerder geworden en dat reflecteerd ook als ze in de groep staat.
Veel mensen hebben het idee dat een paard meer karakter toont als het eens even flink tegen werkt, gaat bokken en steigeren, naar mijn mening is dat allemaal ongemak.

Samenwerken met je paard is net als dansen. Ik neem zelf altijd graag de leiding over, omdat mannen over het algemeen niet kunnen dansen, dat zegt niet dat dat ook comfortabel is om die leiding over te nemen

Als je een keer iemand treft die een echt goede danser is, dan geef je in een keer compeet de leiding over, het voelt dan alsof iemand je compleet stuurt voor een paar minuten, maar dat is echt een briljant gevoel

Na 5 minuten kan je dan ook weer gewoon je eigen ding doen

Nee, als ik niet wil werken naar fijne communicatie, dan zet ik mijn paard gewoon in de wei. Ook prima.
Als ik wel wat wil doen, dan streef ik naar de meest lichte, subtiele communicatie, anders is het voor ons allebei geen pretje.

**Geplaatst**: 14-01-11 13:36

Geplaatst: 14-01-11 13:36

Als je op mij doelt Sanne....het is mijn subjectieve mening over wat ik op zo'n filmpje zie.
Ik vind dat gewoon niet prettig om naar te kijken. Maar dat vind ik een Grand Prix proef ook niet en puissance springen ook niet.
Het gaat mij gewoon te ver. Paarden worden dan marionetjes in mijn ogen en daar hou ik niet van....

Het voorbeeld wat ik noem, dat je paard bij het hek of in de stal voor jou opzij gaat...dat is voor mij subtiel communiceren. Ik doe zichtbaar eigenlijk niets...en toch gaat het paard voor mij opzij, zodat ik de stal in kan, of het hek doorga.
Dat is net zo goed subtiel communiceren. Ik wil daarvoor mijn paarden niet zijwaarts rondje na rondje de piste door laten lopen....om te bewijzen dat ik goed kan communiceren. Ik weet zeker dat het mij zou lukken met mijn paarden. Maar ik zie het nut daar niet van in.
Ik krijg daar gewoon de kriebels van.
Ik leg hiermee uit wat zulke beelden met mij doen. Welk gevoel het bij mij oproept. Dat is subjectief...dat is van mij...
Maar niet per definitie negatief...want als een ander het wel helemaal geweldig vindt...prima....
Ik geef er geen oordeel over in de zin van goed of fout.

Het is alleen niet "my cup of tea".....

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-01-11 01:03

Geplaatst door de TopicStarter : 16-01-11 01:03

Clinton Anderson heeft zijn merrie Mindy, die inmiddels 16 is en met pensioen mocht gaan in 2010, wat je als filmpje quote was haar afscheidsoptreden, vanaf leeftijd van een half jaar in zijn bezit. Hij gebruikte haar voor demonstraties van zijn methode waar mensen toch willen zien wat je met die methode kunt bereiken. Puur functionele oefeningen, gaan mensen niet enthousiast maken, het merendeel iig niet. Wat ze willen zien is waar je met een programma heenkunt, wat je kunt bereiken. De ultieme perfectie. Kun je van walgen, ik vind het schitterend om te zien. En dat paard mag gerust verder paard zijn hoor. Ze heeft inmiddels een veulen gehad en mag lekker fokmerrie spelen.

Niet iedereen die met paarden omgaat, heeft jarenlange ervaring of de kans gehad van hele jonge leeftijd af aan in het zadel te mogen zitten. Heel veel mensen zijn pas op latere leeftijd in aanraking gekomen met de paarden, hebben toen pas de middelen ter beschikking gekregen om een paard aan te schaffen. En lopen vervolgens tegen problemen aan.
Iedereen roept, als er een vraag op bokt wordt gesteld, als mensen problemen tegenkomen: ga grondwerk doen. Veel mensen zien echter alleen meelopen, halthouden, stapje achterwaarts en longeren als grondwerk. Grondwerk is zoveel meer, het is het desensibiliseren voor van alles, en niet alleen de functionele oefeningen. Grondwerk is de voorbereiding voor het werk in het zadel later, een paard met dingen vanaf de grond confronteren voordat je in het zadel stapt is zoveel veiliger dan het meteen vanuit het zadel te doen.
En degene die niet van begin af aan met paarden omgaat, die wil ook de functionele dingen leren, en daar zijn nu juist al die oefeningen voor. Geisoleerd, idd, langs een bakrand zijwaarts gaan, ipv van dat stapje opzij als je de box instapt of het hek open wilt doen. De excessen....

Een filmpje zegt meer dan duizend woorden. Ik zie zo vaak de kreet: ga grondwerk doen langskomen, maar ik weet niet wat een ander zich voorstelt bij "grondwerk". Om aan te geven hoe je zou kunnen beginnen, inclusief de weerstand die je in het begin kunt krijgen, en dat het ook bij een prof de eerste keer gerust niet perfect gaat (en daar kun je alleen maar van leren) ipv keer op keer alleen maar de eindresultaten te laten zien , heb ik dit topic gestart. Of je deze manier van trainen gaat hanteren, en hoe ver je de training uiteindelijk gaat doorvoeren is aan iedereen zelf. Maar als ik zeg: ga grondwerk doen, dan heb ik oefeningen voor ogen zoals ze in dat filmpje beschreven staan. Ik dacht dat het wel interessant was om dit met jullie te delen. Dat er mensen zijn die niet over de rand van hun bord heen kunnen kijken...tja, ik had het kunnen verwachten....

**Geplaatst**: 16-01-11 01:42

Re: Natural Horsemanship, een voorbeeld.

Geplaatst: 16-01-11 01:42

Het grondwerk is idd belangrijk. Hoewel mijn paard makkelijk in de omgang is, blijf ik altijd wel wat ontzag houden voor paarden. (grote, sterke dieren). Als je dat tegen je krijgt, ben je niks meer.
Sommige dingen doe ik soms niet uit angst voor wat er kan gebeuren.
Bijvoorbeeld toen met die vorstperiode de paarden weinig deden, was mijn paard erg fris en wakker.
Ik wilde wel met haar aan de hand langs de weg stappen maar heb het niet gedaan, met het idee dat ik haar misschien niet zou kunnen houden. Terwijl ik weet dat zij w.s. wel keurig was meegelopen.

Cassidy: als jij bedoelt met grondwerk dat je hierin ook meer kunt leren, dat je zekerder van jezelf en je paard wordt. En meer dingen durft en kan doen, dan zou het ook wel iets voor mij zijn om hier iets meer van op te steken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-01-11 02:08

Geplaatst door de TopicStarter : 16-01-11 02:08

Ja met grondwerk kun je ook zelf leren hoe je moet reageren als het paard bepaalde dingen doet. Via grondwerk kun je hem vanaf de grond respect voor je bijbrengen, en meelopen, ook als hij fris is, is dan geen probleem meer.

http://www.youtube.com/watch?v=yDF16_NbNCU

Op het filmpje hieronder Clinton Anderson op een paard waar de verhoudingen vanaf de grond niet recht zijn gezet.
Hij zegt tijdens het filmpje zelf dat dit paard problemen heeft die je eerst vanaf de grond zou moeten rechtzetten voordat je weer in het zadel kruipt.
Voordat dit filmpje startte nam paardlief de benen, rende naar de bakrand toe, steigerde en wilde er overheen klimmen.
Je ziet Clinton Anderson hoe hij iig zo wil afsluiten dat het paard zijn zin niet krijgt.
Met het juiste grondwerk vooraf was deze situatie niet voorgekomen.
En goed en correct grondwerk is de beste basis voor een gehoorzaam en braaf paard. Mits goed toegepast. En daar schort het in NH (Neder)land weleens aan...

http://www.youtube.com/watch?v=Wm-xZeI1 ... re=related

**Geplaatst**: 16-01-11 09:49

Geplaatst: 16-01-11 09:49

Ik snap goed Cassidy dat het voor mensen die niet met de paplepel ingegoten hebben gekregen hoe je met paarden werkt nuttig is om dit te kunnen leren van mensen die aan grondwerk doen.
Toch blijf ik vinden dat daarin net zo wordt doorgeschoten als in de topsport.
En al kan het paard in de wei dan zichzelf zijn....in de oefeningen die ik zie blijf ik het een marionet vinden. En blijf ik er bij dat er in de kudde geen leiderspaard is dat een kuddegenoot zo "dresseert", want dat is het in mijn ogen.
Nu weet ik ook wel dat ook ik mijn paarden dresseer door er mee te rijden en te mennen en alle andere handelingen die ik doe er mee te doen. Maar er is voor mij wel ergens een gulden middenweg.

Ik heb de beide filmpjes bekeken (mijn geluid deed het helaas niet). Eerste filmpje....okay....prima....even wat oefeningen waar ik de functionaliteit als voorbeeld wel van kan inzien.
Tweede filmpje... misschien komt het doordat ik geen geluid heb....maar ik vind het heel hectisch. En niet alleen doordat het paard fris is. De hectiek komt bij mij binnen als: ik zal het wel even hier en nu zo snel mogelijk regelen met dit paard.
Ik zeg niet dat het verkeerd is. Het zal heus werken.... maar ik doe het liever zelf meer vanuit rust.

Om toch even te delen, plaats ik geheel tegen mijn principes in een foto van mezelf, die laat zien hoe ik mijn relatie met mijn paarden zie en uit wil dragen. Het is een foto van mijn website, en daarom is de achtergrond bewerkt (de oorspronkelijke achtergrond met een stal en een stuk van een huis was onrustig) en er zijn twee foto's in één geplaatst, maar de foto's van het paard zijn wel gewoon echt.
Misschien begrijpen jullie dan beter hoe het voor mij is. En het wil niet zeggen dat ik niets traditioneel doe, want voor de koets hebben de paarden gewoon tuig op en sommige ook ijzers. Ook daarin zoek ik naar functionaliteit.

Uploaded with ImageShack.us

**Geplaatst**: 16-01-11 10:08

Re: Natural Horsemanship, een voorbeeld.

Geplaatst: 16-01-11 10:08

ik snap nog steeds niet zo goed de functie van de oefeningen naast het paard en later op het paard.
Neem bijvoorbeeld achterwaarts. Je zet je paard achterwaarts met je bovenlijf en armen. Als je rijdt lijkt me niet dat je met je handen het paard naar achter wilt trekken. Je armen en benen zijn een verlengde net als je zweep of stick, maar niet de bron waar de hulp begint. Achterwaarts onder zadel wil je met een bolle rug en met de achterhand eronder. Op het moment dat je veel met je voorhand doet en met je achterhand in evenwicht blijft (dus neutraal zoals op het filmpje) of op de voorhand valt, is dit niet de hulp die je onder zadel (in mijn ogen) wilt geven. Je gaat dan juist de achterhand aanspreken en het gewicht naar achter plaatsen, door deze gewichts verplaatsing krijg je uiteindelijk achterwaarts.
Het is dus eigenlijk een methode op de voorhand terwijl we met rijden juist het paard op de achterhand willen hebben en de meeste paarden al niet zo bewust zijn van de achterhand.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-01-11 12:11

Geplaatst door de TopicStarter : 16-01-11 12:11

Zie je niet dat het bij het achterwaarts in dit geval om het respect van het paard gaat voor de persoonlijke ruimte van de mens, en niet om het aanleren van achterwaarts van de grond?
Door grondwerkoefeningen kun je het paard zich bewust maken van zijn lichaam en van zijn achterhand. Door grondwerkoefeningen kun je het paard vanaf de grond voorbereiden op oefeningen vanuit het zadel. Neem het voorbeeld van de zijgangen, als je vanaf de grond eerst met een grondwerkstokje op de plek duwt waar later je been komt te liggen, denk je niet dat het paard de link kan leggen tussen druk van het grondwerkstokje en later druk van je been?

**Geplaatst**: 16-01-11 12:17

Geplaatst: 16-01-11 12:17

Cassidy schreef:
Zie je niet dat het bij het achterwaarts in dit geval om het respect van het paard gaat voor de persoonlijke ruimte van de mens, en niet om het aanleren van achterwaarts van de grond?
Door grondwerkoefeningen kun je het paard zich bewust maken van zijn lichaam en van zijn achterhand. Door grondwerkoefeningen kun je het paard vanaf de grond voorbereiden op oefeningen vanuit het zadel. Neem het voorbeeld van de zijgangen, als je vanaf de grond eerst met een grondwerkstokje op de plek duwt waar later je been komt te liggen, denk je niet dat het paard de link kan leggen tussen druk van het grondwerkstokje en later druk van je been?

Absoluut...

Maar ook gewoon op de poetsplaats als je bij een jong paard (veulen om mijn part) je hand daar neer legt om het "om" te laten gaan. Is hetzelfde.

**Geplaatst**: 16-01-11 12:21

Geplaatst: 16-01-11 12:21

Ik ga ze strakjes eens op mijn gemak bekijken.
Bijleren en andere methodes zien vind ik altijd een +

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-01-11 13:46

Geplaatst door de TopicStarter : 16-01-11 13:46

polly2 schreef:
Cassidy schreef:
Zie je niet dat het bij het achterwaarts in dit geval om het respect van het paard gaat voor de persoonlijke ruimte van de mens, en niet om het aanleren van achterwaarts van de grond?
Door grondwerkoefeningen kun je het paard zich bewust maken van zijn lichaam en van zijn achterhand. Door grondwerkoefeningen kun je het paard vanaf de grond voorbereiden op oefeningen vanuit het zadel. Neem het voorbeeld van de zijgangen, als je vanaf de grond eerst met een grondwerkstokje op de plek duwt waar later je been komt te liggen, denk je niet dat het paard de link kan leggen tussen druk van het grondwerkstokje en later druk van je been?

Absoluut...

Maar ook gewoon op de poetsplaats als je bij een jong paard (veulen om mijn part) je hand daar neer legt om het "om" te laten gaan. Is hetzelfde.

Is idd hetzelfde. En hoe versterk jij je aanwijzing op de poetsplaats als paardje geen gehoor geeft aan druk?
En kun je niet zien dat je ook op ander plekken dan die poetsplaats wilt dat het paardje een stapje opzij gaat?
En dan, zou je je kunnen voorstellen dat je dat stapje opzij op een andere plek gaat oefenen dan die poetsplaats?
Ik vind de foto die je hebt neergezet erg mooi.
Voor jou een filmpje. Hoe denk je dat de harmonie tussen paard en ruiter tot stand is gekomen?

http://www.youtube.com/watch?v=xcXcbXA9oVk

Dit komt niet uit de lucht vallen. Hier is naartoe gewerkt. Met grondwerk.

**Geplaatst**: 16-01-11 13:57

Geplaatst: 16-01-11 13:57

Oke het zijwaarts.
Als eerste wat is zijwaarts.
Een paard dat met de hulpen van de ruiter wordt uitgenodigd om voorwaarts-zijwaarts te bewegen. Afhankelijk of het paard met de buigen/stelling meegaat in de bewegingsrichting, zal het het binnen of buitenachterbeen meer onder de massa moeten plaatsen. Vaak begint men met het wijken, doel is daarbij het paard zijwaarts te gaan voor eenzijdige kuitdruk zegt men, maar een kuit is een uiteinde. Er zijn ook mensen zonder onderbenen die toch zijwaarts kunnen gaan en op hoger niveau kunnen meedraaien dus er moet meer zijn als die kuitdruk. Sterker nog als je je kuit aanlegt, spant je been en blokkeerd je bekken en komt er dus verder in het lijf ook spanning.

Ik zie dus liever dat een ruiter het paard meeneemt door het evenwicht te verplaatsen waardoor het paard uitgenodigd wordt om zijwaarts te gaan. In geval van wijken is dit dus met een recht paard een zijwaartse en een voorwaartse pas maken. (neem als voorbeen wijken naar rechts) Op het moment dat je zonder je bekken te kantelen, draaien, etc met je gewicht op binnen je evenwicht iets naar buiten verplaatst zodat je zitbeenknobbel en je bovenbeen ervoor zorgen dat je paard aan de linkerkant minder ruimte krijgt om zijn buik naar links te bewegen en het linkerachterbeen dus meer ruimte krijgt om ipv voorwaarts ook naar rechts te bewegen. Doordat je een verandering in evenwicht gemaakt hebt is het voor het paard logisch om je te volgen om zo zijn balans te houden. Doordat je aan de rechterkant juist wat bewegingsruimte voor zijn buik hebt gecreërd is de stap naar buigen in een zijgang niet zo groot meer. Je kunt met je linkerzitbeenknobbel het zijwaarts in de beweging aanmoedigen en met je rechter zitbeenknobbel het voorwaarts. Op die manier leert het paard omgaan met eenzijdige hulpen.
Op het moment dat je je linkerkuit aan zou leggen zonder het bovenstaande erbij te doen (kuit dus als hulp opzich ipv gevolg van) dan zal er snel teveel ruimte komen bij je knie (paard krijgt dus ruimte om op het binnenvoorbeen te vallen en doordag het een zekere steun mist en de ruiter ook minder stevig zit, zal er sneller geslingerd worden) en zet een ruiter snel zijn enkel, knie, heup en dus ook de rest vast. Resultaat is dat je of je paard moet leren zijwaarts te gaan voor druk op die plek en er dus een knopje op monteert, je vaak het evenwicht moet herstellen met je handen (als het gewicht op binnen is door het op de binnenvoorbeen vallen). Tevens als je nog verder gaat kijken zijn er nog meer dingen voor miscommunicatie mogelijk als:
Ruiter blokkeerd de linkerheup en knikt in waardoor het gewicht naar rechts gaat, het rechterachtebeen lang blijft en dus geen ruimte geeft voor de buik.
De ruiter knikt zoveel in in de heup dat er teveel gewicht op links komt en ookal is er wel ruimte aan de rechterkant, de balans van de combi is ver te zoeken.

Tevens als ik naar filmpjes als van honza blaha kijk zie ik dat hij de schouder stuurt met zijn benen? Opzich werkt het, maar werkt het omdat het paard dit zo heeft aangeleerd of zit daar een bepaald reflexpunt oid waardoor je met zit zijn achterhand kant sturen en met je benen zijn voorhand.

**Geplaatst**: 16-01-11 14:03

Geplaatst: 16-01-11 14:03

lailapri schreef:

hier de stills.
foto 1:
man komt voor paard, paard geeft de aandacht en brengt het gewicht al naar achter.

foto 2:
man komt nog verder voor het paard en blokkeerd met rechterarm de doorgang naar rechts. Paard draait naar het hek om en gaat links af.

foto 3:
Man wil het paard eigenlijk andere kant op dus komt er aan de andere kant weer voor. Paard keert keurig om.

foto 4:
Man gooit het touw naar het brave paard en zet met zijn rechter arm druk op de schouder van het paard. Paard vlucht en wil het liefst het hek in, precies zoals de man aangeeft met zijn schouder en het touw.
Hij jaagt het paard dus van hem weg en zet daarbij druk op een braaf paard dat meteen goed reageerde die in mijn ogen niet terecht is.

Paard gaat vervolgens rondrennen op het binnenvoorbeen met het hoofd naar buiten, er is totaal geen sprake van een eenheid of samenspel.

Ja, idd.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-01-11 14:10

Geplaatst door de TopicStarter : 16-01-11 14:10

lailapri schreef:
Oke het zijwaarts.
Als eerste wat is zijwaarts.
.

Zijwaarts is zijwaarts, en niet voorwaarts-zijwaarts. En dat Honza Blaha de schouder met zijn benen stuurt, is omdat hij dat het paard heeft aangeleerd, en niet omdat daar reflexpunten zitten. Paard heeft leren wijken voor druk op de voorhand, en van de achterhand. Vanaf de grond, en langs een bakrand.
Zoals dit:

http://www.youtube.com/watch?v=M0TLXXkR ... re=channel

Ik heb het al eerder opgenoemd, bij een jong paard dat je beleert, moeten de bewegingen en de aanwijzingen groot komen. Een jong paard snapt de gewichtsverplaatsing met je zit in combinatie met de beenhulp niet om hem opzij te zetten, of te laten halthouden, daar is in het begin van het traject meer voor nodig zoals een overdreven teugelhulp en overdreven beenhulp.

Laatst bijgewerkt door Cassidy op 16-01-11 14:20, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-01-11 14:17

Geplaatst door de TopicStarter : 16-01-11 14:17

polly2 schreef:
Maar ook gewoon op de poetsplaats als je bij een jong paard (veulen om mijn part) je hand daar neer legt om het "om" te laten gaan. Is hetzelfde.

Ik heb op dit moment een anderhalf jarige, waar wat grondwerk mee is gedaan. In de box idd dat stapje opzij, naar achteren enz. Probleem dat ik nu tegenkom is, dat het bij een pasje blijft. Wil ik een tweede pasje, gaat ze me bijten.
Ga ik dit probleem in de beperkte ruimte van een poetsplaats of een box opgelost krijgen? Wat denk je?

**Geplaatst**: 16-01-11 14:34

Re: Natural Horsemanship, een voorbeeld.

Geplaatst: 16-01-11 14:34

Nu mag ik onder begeleiding toch een aantal combi's lesgeven van groen tot verder in de opleiding, maar alle reageren in meer of mindere mate op zithulpen als je ze geeft op het moment dat ruiter en paard de balans hebben dat ze het aankunnen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-01-11 14:38

Geplaatst door de TopicStarter : 16-01-11 14:38

Jij geeft les, beleert dus niet zelf?
En hoe groen is groen.
En hoe veel is meer of mindere mate?

Ik blijf me verbazen dat je iedere keer als ik iets roep over grondwerk, een antwoord geeft dat rijtechnisch is....
Heb je alle filmpjes in de openingspost inmiddels al bekeken, of stop je het nog steeds weg omdat je er nog niet aan toebent?

**Geplaatst**: 16-01-11 14:48

Geplaatst: 16-01-11 14:48

ik was niet degene die aanhaalde dat grondwerk een voorbereiding is op het rijden?
En ja die heb ik bekeken, maar ik mag daar verder niets over zeggen dus houd ik daar wijs mijn mond over.
Dat ik niet alles meteen kan plaatsen heeft meer te maken met het lezen en begrijpen van boeken.
Voorbeeld:
Ik heb 2x het boek van hempfing gelezen (natuurlijk paardrijden).
Ik zocht boeken en kwam het boek weer tegen. In eerste instantie zocht ik informatie over achterwaarts, maar toen ik hem opensloeg kwam ik een hoofdstuk tegen over schouderbinnenwaarts, laat ik nou niet eens geweten hebben dat er in het boek een hoofdstuk over rijden inzat.
Dat bedoel ik met dat ik zie en lees waar ik op het moment aan toe ben. Ik heb het stuk ook verwerkt in mijn werkstuk over schouderbinnenwaarts dat ik eigenlijk al af had, maar het heeft er wel voor gezorgt dat mijn eigen analyze ook aangepast moest worden omdat hij nietmeer klopte met de nieuwe inzichten.

Andere vragen, beleren en er dus zelf opzitten kan ook maar ik bedoelde in dit opzicht een hulp geven die voor het paard een logisch gevolg geeft en dan hoeft de ruiter nog geen m proef te kunnen rijden. Bij sommige ruiters vertel ik bewust niet dat we een zijgang gaan doen omdat ze dan gaan spannen en dan idd het binnenbeen nodig hebben en de teugels om nog enigsinds wat voor elkaar te krijgen.

Groen in zovere groen dat het paard de ruiter accepteerd en zijn evenwicht met ruiter heeft kunnen vinden en enigsinds de zithulpen accepteerd. En de mate waarin het paard opzij gaat scheelt hoevaak je het gedaan hebt en hoe het paard gebouwd is en eventuele blesures die een meer dan gemiddelde scheefheid hebben veroorzaakt bijvoorbeeld. Het ene paard is van zichzelf veel meer in evenwicht of veel leniger dan het andere. En als je de oefening vaker gaat gebruiken zal het als het goed is steeds beter en makkelijker gaan.