sanne83 schreef:promptertje, heb jij niet voordat jij die lessen nam, eerst heel veel oefeningen gedaan die je zelf kan doen (wat je net zei passengeren), heb je niet het idee dat als je dat niet gedaan had, je niets aan les had gehad omdat je niet die onafhankelijke zit had gehad, en dan dus eerst daar aan had moeten werken, terwijl je dat ook zelf had kunnen doen?
Dat is voor mij een beetje moeilijk te beantwoorden. Voordat ik nl met PNH begon, had ik al jarenlang gereden én les gehad (28 jaar om precies te zijn
). Het paard waar ik mee begon, was toen ook al 14 jaar van mij, en werd al 11 jaar door mij gereden. De ontspanning had ik dus al een paar jaartjes. "Vroeger" kreeg je daar geen les in, ik ben nog van de generatie "schouders naar achteren, knieën klemmen", wat niet bepaald ontspannend werkt, maar de instructeur die ik had toen ik dressuur ging rijden met zowel pony als draver, ging al wel volkomen van ontspanning uit, en vanuit die gedachte heb ik dus jarenlang gereden. Ik heb ook heel veel verschillende paarden gereden (vnl jonge dravers), met elk hun eigenaardigheden.
Mijn passenger lessons (en nu ga ik dat even uitleggen aan de mensen die niet weten wat dat is: je mag je teugels niet aanraken. Je laat je paard eerst in stap gaan, en als dat goed gaat in draf, maar wat er ook gebeurt, je mag niet sturen. Draaft het paard recht op het hek af prima, hij wendt zelf toch wel af al weet je niet van tevoren of dat naar rechts of naar links is, je zorgt alleen dat hij in draf blijft en verder moet je leren mee te gaan met de beweging op een paard dat dus zelf kan kiezen waar hij heen gaat) heb ik wat "spannender" gemaakt door geen teugels aan het halster vast te maken, en in het land te gaan rijden ipv in een bak. Ik vond dat heel nuttig, maar het was voor mij geen "goh, dat ik dat nu kan!". Het is toch meer bestemd voor mensen die de controle niet los durven laten en constant aan hun teugels hangen, daar is het enorm zinvol voor
. Die ontwikkelen zo een onafhankelijke zit - maar die hoeft nog niet góed te zijn, je blijft zitten onder alle omstandigheden, maar dat wil nog steeds niet zeggen dat je het paard niet hindert.
Mijn conclusie: als ik wat minder jaartjes in het zadel had gezeten, waren de doe-het-zelf oefeningen gewoon nodig geweest, nu waren ze vooral leuk om te doen, maar ik heb niet het idee gehad dat ze onmisbaar waren om verder te komen
.