Bokt.nl

**Geplaatst**: 20-01-16 04:39

Geplaatst: 20-01-16 04:39

Ik men vanaf augustus pas en heb er net als jij inderdaad over nagedacht.
Ondanks mijn ervaren pony heb ik eerst veel gelongeerd, mijn commando's bevestigd en veel parelli/grondwerk gedaan.
Ook geoefend met wijken voor druk en de leadrope tussen zijn benen, de strengen tussen zijn benen en er aan gehangen etcetera.
Plastic zakken en bouwzeilen zijn ook geoefend, en gezwiep van de zweep.
Qua enge dingen pas ik idd ook de techniek van Janouk toe, ik zet hem stil bij enge dingen en hij mag pas wegstappen als hij dat ontspannen doet.
Gevolg is dat hij nu bij wat engs schrikt, en vrijwel direct nadenkt of het wel echt zo eng is en dus vrijwel gelijk bij mij blijft met zijn hoofd.

Vorig jaar is hij vanuit een rustige draf gevallen, ik viel van de wagen vielen het leidsel ging om de as.
Hij is weggedraaft en is gestopt omdat het leidsel ging steeds strakker ging.
Daar kon ik hem zonder paniek losmaken.
Toen was ik wel heel erg trots op hem, hij stond mij met bange oogjes aan te kijken maar toch bleef hij rustig.

Als die van mij op hol zou willen slaan/schrikt is het een kwestie van als hij wil vertrekken een strenge brul geven dat hij op moet passen en hier moet blijven.
Bij hem heeft dat onverwacht even overdonderen het beste effect, ik prijs hem uiteraard de hemel in bij het juiste effect.
Dat zonodig in combinatie met de noodrem a'la aachenbach, en gaat hij echt..
Ik zeg pompend remmen en hopen op een recht stuk zonder verkeer en obstakels.
Hopelijk hoef ik dat nooit mee te maken.

**Geplaatst**: 20-01-16 07:12

Geplaatst: 20-01-16 07:12

Ik zou toch proberen noooooooooooooooooooit de leidsels los te laten... Bij mij is dit nog niet vaak gebeurt en ik weet ook niet precies joe je er op moet reageren als je in het ´ karretje´zit

**Geplaatst**: 24-01-16 21:17

Geplaatst: 24-01-16 21:17

TinkerTreas schreef:
Even een vraagje. Ik ben absoluut geen menner, de enige ervaring die ik ermee heb is helpen bij inspannen en mee als bijrijder.
Ik lees hier het advies om nooit alleen te gaan, is dit bij jonge onervaren paarden /of menners. Of gaan jullie nooit alleen op stap met de kar?
Dan ben je best wel afhankelijk van anderen lijkt me.

Als ik altijd iemand mee zou moeten hebben kan ik de boel verkopen want dan blijft het een weide ornamentje.
En als ze dan meegaan zitten ze vaak op hun eigen paard of ze hebben helemaal geen ervaring. Ze gaan meer mee voor de gezelligheid. Ook leuk natuurlijk maar de vraag is hoe zal het gaan als er stront aan de knikker is.

Godzijdank heb ik een erg braaf paard maar dat was nog geen garantie voor het akkefietje vorig jaar.
Ik was net verhuisd van stal en reed in mijn rondje langs mijn oude stal...paard stak zo de weg over omdat hij dacht dat hij thuis was. Paard had een ogenblik even alles voorzichzelf terwijl ik uit alle macht de controle probeerde terug te krijgen. Paard zere bek (ik zag een blauwe tong) en ik was er ff goed klaar mee. Heb 2 weken niks gedaan en uiteindelijk toch maar weer ingespannen want anders weide ornamentje. Het was ook wel een beetje mijn eigen schuld maar paard hoort wel ten alle tijde te luisteren en dat deed hij niet.

Ik ben wel van mening dat een goede basis een hoop leed kan voorkomen.
En ik vind ook dat die basis niet pas begint bij het beleren zelf maar al van veulen af aan.
Neem ze mee en laat ze dingen zien, ruiken en voelen. Parelli level 1 is een goed voorbeeld en eenvoudig te begrijpen waar je best al snel mee kan beginnen bij een paard.

**Geplaatst**: 24-01-16 21:54

Geplaatst: 24-01-16 21:54

Ik heb het helaas vorig jaar meegemaakt met mijn haflinger. We waren het erf amper af toen hij schrok en er vandoor ging. In de bocht kantelde de wagen bijna en heb ik het enige gedaan wat ik kon doen; ik ben van de wagen afgesprongen.

Wonder boven wonder is mijn paard er met enkel een klein schaafwondje vanaf gekomen. Ik was er echter een stuk slechter aan toe, en de wagen was niet meer te redden. Ik ben van mening dat je maar 1 keer in je leven zo veel geluk kunt hebben, wonder boven wonder is er behalve mij niemand gewond geraakt. Ik heb dan ook besloten mijn paard nooit meer voor de wagen te zetten.
Inmiddels heb ik wel weer een keer gemend met een ervaren paard, maar ik kan me totaal niet meer ontspannen en heb het mennen dan ook opgegeven. Mn paard en ik genieten nu weer van buitenritten onder het zadel.

In theorie wist ik wat ik moest doen als mn paard op hol zou slaan, in de praktijk was er helaas niet eens de tijd om iets te proberen. Ik heb toen de kar begon te kantelen in een milliseconde de beslissing moeten maken om er af te springen, en achteraf is dit ook wat er voor gezorgd heeft dat ik het nog kan navertellen.