Meneer schrok enorm hiervan, hij is al niet de meest dappere en bomproof, hij draait om zijn as, gaat er vandoor ondertussen mij lozend in het zand met zware hersenschudding en gekneusde arm.
Het blok waaide voorbij over de weg achter de bosjes, net al plaats waar hij al soms wat meer kijkerig kan zijn. Na deze ervaring is elke mogelijke verdachte beweging vanuit die richting al verdacht en reden om te schrikken en te willen vluchten.
Natuurlijk logische reactie, echter ik vind hem wat ongewenst tot niet zo erg plezierig om het zachtjes uit te drukken.
Niet alleen met het rijden maar ook met het longeren heeft hij dit, dus het is niet puur ruiter en hij heeft het ook met andere ruiter op zijn rug. De omstandigheden zijn al zoveel mogelijk aangepast, minder energie (geen luzerne meer) omdat bij veel energie hij op die dagen ook veel meer kijkerig is, dan op duffe dagen. Ruwvoer krijgt hij ook vrijwel onbeperkt, loopt op de wei en in de paddock, etc.
Op de grond vertrouwt hij volledig op mij, echter zodra ik erop zit is dit nu door dit ongeval al kwijt. Hoe krijg ik hem zover dat hij mij en weer gaat vertrouwen en hij niet meer zo enorm gevoelig is op zijn omgeving? Hoe kan ik hem wat meer desensiliberen?
Ik ben geen volkomen NH'er maar hoop toch wat tips hier te vinden
