Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-05-12 15:30

Angst bij het mennen

Geplaatst door de TopicStarter : 14-05-12 15:30

Het is alweer bijna een jaar geleden dat het misging tijdens een koetsentocht.
Na 22 km kreeg mijn pony het op haar heupen. Ze bouwde enorm veel spanning op in haar lijf en begon te bokken.
Tijdens het bokken is ze met beide achterbenen door het voorrekje van mijn HCA sulky gekomen en is zij omgeslagen.
Sulky stond nog recht, de pony lag op haar kop/zij ervoor maar kwam vrij snel weer in de benen.

Direct uitgespannen want we stonden beide te trillen als een gek.

Een maand later, pony's in het tweespan. Ging een km of 8 goed.
Kruising over en toen kwam er een hackney aanspanning achter mij rijden (reed met de koetsentocht ook achter mij) en het ging weer mis. Pony bouwt spanning op, geeft een bok en wilt weg. Spanning vloeit weer weg en dan gaat het weer goed.
Verderop zie ik de spanning weer opbouwen en heb ik mijn groom eraf gestuurd om te kijken of het hielp als ze ernaast liep.
Niet dus. Pony's uitgespannen en naar huis gelopen.

Daarna heb ik haar nog 3 keer voor de wagen gehad:
1 keer iets van 900 meter. Ging best goed.
2de keer samen met Ipsilonka van bokt erbij. Ging eigenlijk wel redelijk, 45 minuutjes gereden in de buurt bij stal.
3de keer met een goede kennis. Om de haverklap bouwde de pony angst op, voor de stomste dingen waar ze nooit van op keek.

Tijdens dit hele proces is ook de omgang met de pony erg moeilijk geworden. Snel gestressd en snel in paniek.
Daar wordt ze voor behandeld en dat begint langzaamaan beter te worden.

Maar dat is het probleem ook niet zo voorlopig. Dat zit namelijk bij mij.
Nooit gedacht dat ik zo angstig zou kunnen worden en dat dat zo diep zou zitten

en ik baal er stevig van.

Mocht van het weekend een brave en ervaren pony mennen in het bos. Heerlijk zou je denken, lekker door het bos, lekker kletsen en genieten van het mennen.
Niet was minder waar. Bos was prachtig, weer ook, pony was super braaf..........
Maar die zenuwen

heb ze een tijdje weg kunnen puffen, bewust proberen te laten verdwijnen en proberen zo relaxed mogelijk op de bok te zitten.
Maar na twee gekke hupsjes van de pony ivm een modderplekje op de bodem en wat enthousiasme $:\$ lukte het niet meer. Angst wilde niet meer weg en bleef aanwezig.
We hebben de rest van de rit gewoon gestapt. Maar elke keer als de pony zijn hoofd bewoog of maar iets sneller ging stappen, brak bij mij het zweet weer uit. Was blij toen we weer op stal waren en ik uit kon spannen.

Sta nu eigenlijk op het punt om naar mijn huisarts te gaan voor medicatie en dan maar menlessen te gaan nemen bij iemand in de buurt die ook koetsiersbewijslessen geeft.
Want heb twee prachtige paardjes op stal staan en alle spullen die je nodig hebt voor het mennen (mentrailer, marathonwagen, tweewieler), maar durf er niet meer te mennen.

Hebben jullie misschien nog goede tips of ideeën? Aanbevelingen of adviezen?
Want kan het alleen maar somber inzien op dit moment.

Laatst bijgewerkt door Keet op 14-05-12 15:58, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 14-05-12 15:56

Re: Angst bij het mennen

Geplaatst: 14-05-12 15:56

Ik denk dat jouw eigen oplossing een hele goede is hoor! Lekker gaan mennen met brave paarden en iemand erbij op de bok (bij wie wil je dat gaan doen dan? ) voor als het ff niet gaat. Waar gaat het mis? Puur met de kar? Kun je wel zonder stress je pony optuigen en met lange lijnen langs de weg gaan?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-05-12 15:59

Re: Angst bij het mennen

Geplaatst door de TopicStarter : 14-05-12 15:59

Geen idee, zou eens moeten rondvragen in de buurt. Jan Tuin schijnt vlakbij te zitten.
Maar iets verderweg of in de buurt van Hilversum zou ook nog een optie zijn.

Voor mij is optuigen en lange lijnen geen probleem. Maar breng mijn stress vrij erg over aan mijn pony, en als die dan dus gaat stressen wordt het bij mij erger.

**Geplaatst**: 14-05-12 16:00

Geplaatst: 14-05-12 16:00

Waar woon je ergens?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-05-12 16:01

Re: Angst bij het mennen

Geplaatst door de TopicStarter : 14-05-12 16:01

Ik woon in de Zaanstreek en werk in het Gooi.

**Geplaatst**: 14-05-12 16:03

Re: Angst bij het mennen

Geplaatst: 14-05-12 16:03

Ik ken het gevoel wat je omschrijft heel goed, been there, done that

En toen viel mijn rots in de branding (hon) ineens weg, en kon ik vooraan beginnen met een nieuwe pony. Ik heb hier zo ontzettend veel hulp van mijn trainer gehad

Inmiddels heb ik al een keer een wildvreemd 2 span buiten gereden (wel met de eigenaar erbij) en heb ik vorige week een stukje met de (veel hetere en minder ervaren) pony van mijn trainer gereden.
Hoe hij het doet doet ie het, ik vertrouw m blind.

Je bent welkom, maarja, t is niet echt naast de deur...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-05-12 16:10

Re: Angst bij het mennen

Geplaatst door de TopicStarter : 14-05-12 16:10

In zekere zin is mijn rots in de branding ook weggevallen

Heb 3 jaar alles met Keet gedaan en kunnen doen. Had blindelings vertrouwen in haar en niets was te gek.
Misschien in de klap dat ze nu ineens alles eng vind daarom een stuk groter. Want als ik mijn zo makke pony niet meer kan vertrouwen, waar kan ik dan nog wel op vertrouwen?

Werkendam is inderdaad niet heel erg naast de deur. Maar in ieder geval bedankt voor het aanbod!

**Geplaatst**: 14-05-12 16:12

Geplaatst: 14-05-12 16:12

Je bent hier altijd welkom om eens te mennen hoor, heb 5 betrouwbare pony's die geen stap verkeerd zouden doen. :(:)

Wel heel erg balen zeg... ik zou kijken naar menlessen, of iets waar ze beleren en daar kijken of ze jou kunnen helpen het vertrouwen terug te krijgen, kunnen die gelijk fijn helpen mocht het toch weer mis gaan met de pony, wellicht een beetje 'opnieuw beleren' zoals sommige paarden ohz ook hebben. (altijd goed gegaan, en ineens slaat bui om, even erdoorheen rijden werkt dan, maar dat moet je wel kunnen en durven en snap heel goed dat de angst er dan inzit).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-05-12 16:17

Geplaatst door de TopicStarter : 14-05-12 16:17

Ze is waarschijnlijk spierbevangen geraakt tijdens de koetsentocht (denken we) en is daar doorheen gelopen. Het enige idee dat we hebben is dat ze bang is voor de pijn en daarom gaat vluchten. Pijn zit vooral op de borst (geeft ze aan bij therapeute)

Toen ze zo in de spanning raakte heb ik geprobeert haar erdoorheen te rijden, maar dan werd de paniek alleen maar erger en heftiger.

Kom binnenkort zeker een keer bij jou (zal zo je pb nog even beantwoorden) maar dan mag je eerst lekker zelf sturen

ik rij wel mee

**Geplaatst**: 14-05-12 16:20

Geplaatst: 14-05-12 16:20

Oh dat is balen, al eens iets van een bontje (bijv een geprobeerd voor de druk?
Is het dan wel wat om te mennen als ze daar pijn heeft? Of ander borststuk? Of kan ze er wel gewoon mee mennen?

En ja is goed!

**Geplaatst**: 14-05-12 16:21

Re: Angst bij het mennen

Geplaatst: 14-05-12 16:21

zou ze door die spierbevangenheid ook nog iets anders opgelopen kunnen hebben? (spierscheuring ofzo?)

Ik roep maar ff wat hoor, ben ook geen DA

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-05-12 16:23

Geplaatst door de TopicStarter : 14-05-12 16:23

MelanieB schreef:
Oh dat is balen, al eens iets van een bontje (bijv een geprobeerd voor de druk?
Is het dan wel wat om te mennen als ze daar pijn heeft? Of ander borststuk? Of kan ze er wel gewoon mee mennen?

En ja is goed!

Ik wil inderdaad overstappen op een ander borsttuig met een bontje oid eronder. Ben daar pas deze maart achter gekomen, dus na al mijn pogingen om nog te mennen met haar.

Ze heeft inmiddels geen pijn meer, maar geeft aan daar wel "bang" voor te zijn.
Ze loopt ook door de pijn heen om te pleasen. Ze is erg hard voor zichzelf.
Maar maakt voor mij de angst weinig minder helaas.
Ben nu aan het proberen het vertrouwen op de grond weer helemaal goed te krijgen en leuke dingen met haar te doen

Stef: zou kunnen hoor, maar dat toont ze helemaal niet. Niet kreupel oid.

**Geplaatst**: 14-05-12 16:26

Re: Angst bij het mennen

Geplaatst: 14-05-12 16:26

Hoeven ze ook niet kreupel van te lopen. Niet elke spier zit aan het been vast natuurlijk en zolang er geen spanning op komt hoeft het geen pijn te doen, tot je tuig er dus op komt. Ik kan me er zomaar iets bij voorstellen

**Geplaatst**: 14-05-12 16:31

Geplaatst: 14-05-12 16:31

Is het mogelijk haar buiten eens onder het zadel te (laten) rijden? En hoe reageert ze dan? De angst zit dus bij beide erg diep, dat is denk ik het ware probleem. Beide angstig en beide bewust van elkaars angst. Ik denk dat menles voorlopig de beste optie is, wellicht eerst met een andere combinatie maar uiteindelijk wil je toch met je eigen beestie weer aan de gang dus ik zou het zelf zo snel mogelijk doen. En wat gebeurt er als er een ander op de bok zit?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-05-12 16:34

Re: Angst bij het mennen

Geplaatst door de TopicStarter : 14-05-12 16:34

Nee, is een shetlander van 95 cm

heb geen ruitertjes die daar handig genoeg voor zijn.
Maar ze is op het erf aan de hand ook wat nerveuzig en hittepetitterig.

Heb er niemand anders meer durven laten rijden, bang dat het dan nog erger misging denk ik.

**Geplaatst**: 14-05-12 17:15

Geplaatst: 14-05-12 17:15

Vervelend Evelli dat je dat gevoel hebt.

Ik zelf ben ook een angstige menner en zit ook vaak met zenuwen op de kar. Sil kan zo weken erg braaf zijn en dan neemt mijn vertrouwen toe en dan ineens begint hij weer met klieren en zijn de vertrouwen weer weg.
In Maart ging ik een ritje maken met Sil en 2 vriendinnen met mijn concourswagen, tijdens het ritje bedacht Sil zich inene dat hij ook wel om kon draaien tijdens het mennen. Wat dus niet kon met de concourswagen omdat die dan omvalt.
Tijdens het ritje heeft Sil wel 6x om willen draaien, gelukkig waren mijn vriendinnen steeds snel genoeg de kar af om hem recht te krijgen, maar 1x voelde ik de kar al op 2 wielen hangen.
Op dat moment wou ik er eigenlijk af gaan en er nooit meer op

Maar heb wel verder gereden.

Nu ben ik dus al bijna 2 maanden verder en heb nog niet meer gemend met hem, ook omdat ik de concourswagen heb weggedaan en er een recreatiewagen voor terug heb gekocht die nog moet worden aangepast.

Ik denk dat je zenuwen niet weg zullen gaan door met een ander paard te mennen, het ligt toch grotendeels aan het vertrouwen tussen jou en je pony. Ik denk dat je daaraan moet gaan werken en ja dat moet dan ook zo met mennen. Wel zou je een andere ervaren menner met jouw pony kunnen laten mennen met jou erbij als groom. Zo breng je misschien je zenuwen niet over naar je pony, maar kan je er wel van genieten als het goed gaan.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-05-12 17:22

Re: Angst bij het mennen

Geplaatst door de TopicStarter : 14-05-12 17:22

Jenkins:
Bedankt voor het delen van je ervaring

Maar ik heb ook zenuwen en angst als ik met andere paarden men (waar ik wel of niet eerder mee gereden heb)
Dus denk dat het wel handig is om ergens te gaan mennen met een doodbraafpaardje. Zodat ik eerst weer vertrouwen krijg in mijn eigen kunnen en dus zonder (of met veel minder) zenuwen met Keet aan de slag kan gaan.

Keet raakt trouwens in paniek: gaat trillen, piaffe/passageren voor de wagen, gaat zitten en gooit zich dan in het borsttuig omdat weer te gaan zitten, gaat snuiven en "hijgen" en is bijna niet meer voor rede vatbaar. Staat te shaken als een gek en is helemaal van het padje.

**Geplaatst**: 14-05-12 17:31

Geplaatst: 14-05-12 17:31

Voor als je weer met je eigen pony aan de gang gaat een tip van iemand die met zeer ervaren (EK/NK/WK) tuigpaarden onder zadel rijdt: ik zou sowieso niet met een gespannen pony/paard te lang blijven stappen. Dan kunnen ze hun energie niet kwijt op een positieve manier (nl. voorwaarts) en zoeken ze wat om van te schrikken. Lekker aan de gang gaan, zou ik zeggen.
Bokken is een teken van voorwaartsheid, dus goed....maar hou je dat tegen ga je in tegen de natuur van je paard, vraag je om problemen... Of is dit te simpel? Wij rijden onder zadel zo altijd op die manier buiten en hebben nooit problemen. Voor de wagen zijn ze door de eigenaar ook altijd (13 jaar) zo gereden in twee/vier en achtspan.. voorwaarts oplossen die problemen.

**Geplaatst**: 14-05-12 18:47

Re: Angst bij het mennen

Geplaatst: 14-05-12 18:47

Kan Keet haar vertrouwen niet terug winnen bij Ciska? Dat zij met haar aan de slag gaat en op t moment dat Cis het vertrouw ook met jou aan de gang gaat?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-05-12 19:14

Re: Angst bij het mennen

Geplaatst door de TopicStarter : 14-05-12 19:14

Ik heb het bokken tijdens de koetsentocht niet tegengehouden. Ben haar juist voorwaarts gaan rijden en toen ging het helemaal mis

fikse galop met enorme felle bokken. Geloof me, dan zit je niet fijn op een HCA sulky. Die heb ik trouwens ook verkocht. Durfde er niet meer mee te rijden. Heb nu een tweewieler met gaas aan de voorkant laten bouwen.

De pony dit weekend was zelf niet gespannen, die stapte zonder problemen. Alleen tijdens een stukje draf werd ietwat ijverig en enthousiast. Kwam niet door het inhouden oid.

**Geplaatst**: 14-05-12 20:22

Re: Angst bij het mennen

Geplaatst: 14-05-12 20:22

Je moet niet zozeer een pony hebben die je vertrouwd, maar een persoon die je helpt.
Zonder mijn huidige trainer had ik nu nog steeds niet op de wagen gezeten

**Geplaatst**: 15-05-12 00:55

Geplaatst: 15-05-12 00:55

Wat zonde dat je zo angstig bent geworden. Wat ik me afvraag is wil je Keet nog wel voor de wagen hebben als ze zoveel spanning opbouwt? De grotere vraag is natuurlijk waarom bouwt ze spanning op? Is ze oprecht bang? Neemt ze het van jou over? Lichamelijk in orde? Ik vraag me nog altijd af waarom ze zo slaat want dat is geen normale reactie.

Dat zitten en springen doen ze hier alleen als ze heet zijn en ik ze inhoud maar nooit maar dan ook nooit zullen ze naar achteren slaan. Heb het 1x gehad dat de pony sloeg op de zweep en die heb ik zo'n knal verkocht die doet het NOOOIT meer. Ook een keer met tweespan een bokker gehad die zn been over de boom sloeg en aan de haal wilde gaan maar zag t gebeuren en greep snel in.

Ik heb 2 jaar terug voor Kim Wobbe beleerd. Kim was door een ongeluk met Ivy ook angstig. Ik heb haar ook gezegd ik kan die pony zo mak maken als ik wil, als jij er niet mee durft te rijden is al het werk voor niets dus ik wil eigenlijk dat je elke week 1x met je pony komt rijden. Daarnaast mag je een keer met mijn pony rijden om te zien dat het rijden echt leuk is en de pony niets doet. Zo gezegd zo gedaan, pony stond 6 dagen bij me en hij stond al voor de wagen en was zo braaf dat Kim zelf al een stukje kon rijden en ze glunderde helemaal

Want hij was inderdaad zo braaf als ik verteld had. Vanaf toen groeide het vertrouwen en nu tuft ze gewoon lekker zelf rond zonder angst. Denk inderdaad dat je vooral iemand moet hebben die je helpt en dat icm een pony die 200 % bomproof is.

Je bent welkom om met Nels te mennen eventueel. Het is een werkwillige pony maar bij anderen een tikkie lui waardoor hij niet snel het initiatief zal nemen om harder te lopen dan er van hem gevraagd wordt, hij zal maar moe worden. Als je hem normaal rijdt doet hij netjes zijn ding, niets meer en niets minder maar hij doet het wel. Ik vertrouw hem voor 100 % en hij mij dus al ga je op je kop op die sulky zitten hij zal mij altijd blijven volgen no matter what. Gisteren ging ik door een stuurfout om maar ik roep naar hem dat het goed is en hij blijft staan met het lamoen tussen zijn benen en schoftje op zijn zij. Als ik zeg dat het goed is dan is het goed.

**Geplaatst**: 15-05-12 01:03

Geplaatst: 15-05-12 01:03

ja tis een miscommunicatie tussen jou en je paard geweest julli vertrouwde elkaar maar door pijn en borsttuig wat jij niet kon vermoeden in eerste instantie hebben jullie elkaar niet begrepen en is dit ontstaan, wat heel logish is maar lastig om op te lossen en als je haar niet vertrouwd en ze is zelf erg bang waarom dan nog met haar mennen en niet alleen met je andere paard, om meer problemen te voorkomen
en weer een normale band op te bouwen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-05-12 09:51

Re: Angst bij het mennen

Geplaatst door de TopicStarter : 15-05-12 09:51

Franka: mijn andere pony is nog niet beleerd. Die is pas 4 en helemaal groen. Ben niet van plan met haar te gaan mennen als ik nog angst heb. Is een recept voor ellende

Sappos: Zitten en springen deed ze inderdaad alleen als ze heet was voorheen. Dan was het mer voorwaartsheid op te lossen. (of met een tik met de zweep + voorwaarts)
Het zitten en springen wat ze doen als ze in paniek is, is niet op te lossen met voorwaarts. Dat is vragen om ongelukken. Want ze is dan gewoon echt in blinde paniek. Slaan met een zweep maakt het dan alleen maar erger.

Heb het idee dat ze het voor de wagen lopen wel erg leuk vind, dus wil het op zijn tijd eigenlijk wel weer gaan proberen met haar. Het is 3 jaar zo goed gegaan, kon alles, niets was eng. Vol vertrouwen van beide kanten.

Waarom ze die spanning opbouwt weet ik niet. Gaat een tijd goed, en dan ineens zie ik het opbouwen en dan is er niets meer aan te doen behalve proberen zo rustig mogelijk blijven en kijken hoe je gaat handelen.
Heb niet het idee dat ze oprecht bang is voor dingen in de omgeving. Want dat is ze nooit geweest.
Denk wel dat ze oprecht bang is voor pijn.
Ze is inmiddels 2 keer behandeld door een osteopate, door een holistische therapeut, 2 bloedonderzoeken, tandarts onder verdoving en ze is 2 keer behandeld door een cranio-sacraal therapeute.
Bloed liet wel wat afwijkende waarden zien. Deze zijn na wat aanpassingen wel verbeterd.
Buiten wat vastzittende spieren is er lichamelijk niets aan de hand. Loopt goed, heeft nooit een pas kreupel gelopen. Werkt graag, veel energie

Ga haar nu rustig weer aan het werk zetten. Longe, dubbele longe, lange teugel, lange lijnen. En kijken waar het schip strand.

**Geplaatst**: 15-05-12 21:26

Geplaatst: 15-05-12 21:26

Moeilijk hoor Evelli. Want het is niet of jou of de pony maar bij beiden zit 'een probleem'.
Het enige wat ik je kan geven is mijn ervaring.
Ik ben van heel bang veranderd in iemand die niet meer zo bang is

En dat is bij mij eigenlijk op vergelijkbare wijze gebeurd als bij Stef. Met behulp van twee ontzettend fijne instructeurs, een 'heb' ik nu nog steeds en daardoor ben ik waar ik nu ben. Dat we een marathon durfden te doen met Bente. As you know niet het meest eenvoudige paard

Lastige is wel dat je nooit kunt voorspellen wat die paarden doen, hoe 'betrouwbaar' ze wellicht ook zijn. Bij de stalhouderij heb ik met de koetspaarden ook van alles meegemaakt }:0

maar de manier waarop je met al die toestanden omgaat en waar een ervaren goede instructeur ermee omgaat, dat bepaalde bij mij hoe ik op een gegeven moment steeds lekkerder op de bok kon gaan zitten.

Ik heb heel, heel veel geleerd door met anderen mee te gaan, met dus de goede instructie en nog steeds leer ik daar heel veel van.
Hoop echt dat het voor jou ook gaat werken.

Voor wat betreft je pony... ik weet het niet. Ik heb er geen ervaring mee. Hoop dat het goed gaat komen :(:)