Ik heb al vaker geoefend dat hij onmiddellijk moet halthouden als ik stil ga staan, dus dat deed hij in principe goed. Totdat ik dus voor zijn idee de uitdaging met hem aan ging. Ik zette hem met de voorkant tegen de omheining aan, zodat hij niet vooruit kon. Vervolgens vroeg ik rustig/vriendelijk om achteruit te gaan. Dat zag hij niet echt zitten en het ging heel moeizaam, hij begon zelfs met zijn achterbeen te trappen en met zijn voorbeen te maaien uit protest. Ik beloonde hem maar ook wilde ik meer gehoorzaamheid/inschikkelijkheid zien, dus ik hield mijn zweep verticaal voor zijn hoofd (niks spectaculairs).
Kennelijk voelde hij zich in zijn ego gekrenkt, en als je hem op een dwingende wijze op zijn plek wil zetten buldert hij áltijd in een zogenaamde blinde paniek naar voren, dus dat is áltijd het effect als ik druk wil zetten met de zweep. Ik kon die 600 kilo natuurlijk niet houden en hij liep/sprong naar voren tot het hek. Het liefst liep hij er doorheen. En in al die zogenaamde paniek had hij nog wel de brutaliteit om snel een pluk gras te plukken. Ik woedend, dus ik tik hem tegen zijn hals. Hij ook boos, beetje steigeren, en aangezien hij niet verder naar voren kon ontdekte hij dat hij ook nog kon uitbreken


Dus naarmate ik meer druk zet (boos word, de zweep hef, laat staan hem een tikje tegen zijn borst geef), gaat hij met meer overtuiging vol in zijn vooruit, hij buldert alles en iedereen omver als het moet. Dus dat gaat hem niet worden dacht ik, 600 kilo tegen 56 kilo. Maar ondertussen had hij wel 'gewonnen'. Dus weer een paar rondjes gestapt, opnieuw halthouden geoefend, wat hij totaal niet meer goed wilde doen, want zodra ik hem vroeg om te stoppen ging hij juist uitbreken en vooruit bulderen.
Corrigeren lijkt vrijwel onmogelijk, want naarmate ik feller word en/of de zweep erbij haal, wordt hij ook feller. Als het hard tegen hard wordt, wint hij altijd. Dus uiteindelijk eindigde slechter dan dat ik begon, en heeft hij iets nieuws ontdekt: uitbreken


Ik had dit kunnen weten, ik ben namelijk totaal niet goed in grondwerk. Ik heb het probleem dat ik niet dominant ben en dat ik in de omgang niet genoeg bezig ben met respect van het paard afdwingen. Onder het zadel heb ik hier nooit problemen mee, maar naast het paard ben ik echt een ei. Maar goed, nu is dit hoofdstuk geopend en ben ik kennelijk de uitdaging aan gegaan. Terwijl je hem echt niet moet uitdagen want dan krijg je de wind van voren.
Hoe moet ik dit tot een eind brengen en leer ik hem achterwaarts te gaan als ik bij wijze van spreken alleen al mijn vinger naar zijn borst wijs? Want zoveel ontzag hoort hij toch te hebben? Of kan ik dat nooit bereiken omdat ik niet iemand ben die ontzag afdwingt

Mijn plan is om het morgen aan de lange lijnen te proberen met een hoofdstel in (vandaag alleen halster), dan kan hij in ieder geval niet zo gemakkelijk uitbreken en wordt het denk ik ook geen 'hard tegen hard'.
Ps. Het lijkt misschien een heel agressief paard nu, maar hij is zo mak als een lammetje als je hem maar in zijn waarde laat... Heel nonchalant en zelfverzekerd. Hij lijkt zich simpelweg niet te willen laten krenken in zijn ego door zoiets als achterwaarts. Detail: hij kan ook nog aan het puberen zijn (hij is 3 ½). Nog een detail: Hij is afgelopen juni pas gecastreerd (op zijn 3e dus).