Het werd een zalige week. Ik keek er al lang naar uit; had de hutjes (werd er later één) in november al geboekt.
Op een buitje onderweg na hadden we zon, zon en nog eens zon. Ik ben met een heel wat bruinere kop teruggekomen dan ik heen ging.
Genoeg gezwamd, foto's!
Opzadelen;

de 4 ruiters;

Fralla na 3 km galop, zie hoe nat haar hals is. Na een paar sneden roggebrood, is ze er snel weer bovenop.

Pauze

Stilstaan voor de foto lukt steeds beter.

Iemand die daar het bos goed kent, reed met ons mee. Paard heeft zelfs geen hoofdstel om alleen een leidtouw. Zo braaf en zo onder controle, fantastisch!

Op de camping kregen we visite van de campingpony's. Mijn vriendin ligt voor de vrachtwagen op de grond.

Door zulke lanen moesten we rijden, nou da's géén straf, laat ik je dat vertellen. Door een klein buitje stoof het zand niet meer. Het was in een woord verrukkelijk!!

Toen sloeg het toe:

We werden zo melig als een pakkie suiker!

Nog meer van die vreselijke lanen!


Pauze bij de CarolinaHoeve, waar je je paard kunt aanbinden.

In het bos zijn de wilde dieren, in het bos!

Fralla vindt het toch wel een klein beetje eng; kan ik zien aan de hoeveelheid wit rond haar oog. Maar ze bleef dapper staan.

Vliegensvlug over de Worterheide (galoppad, omdat ie zo open is)

Ons uitzicht toen we bijna weer bij de camping waren; de Pagode in LaagSoeren
