Geplaatst Voor Zjief en mij de 2de wedstrijd van het seizoen en dit keer bleven we voor het gemak overnachten.
Om een uur vier kwam Michel mij op halen en Lista stond al te trappelen op de wagen. Ze hadden Zjief net 10 minuten in het land staan, dus hij had echt zoiets van " moet dat nu
: " . Lista was meteen een stuk rustiger toen Zjivago naast haar stond. Na het laden van alle spullen en dat was nogal wat, konden we lekker op pad.Doordag er ergens een omleiding was hebben we wel veel omreden dus we deden er ruim anderhalf uur over, maar de paardjes hadden zicht keurig gedragen en waren niet eens nat. Ze waren wel blij dat ze lekker in de paddock stonden.
Nadat wij onze tenten hadden opgezet werden we geroepen voor de bbq en dat was erg lekker. hmmmm.
Nou, rond een uur of 10 naar bed, maar ik heb echt bijna geen oog dichtgedaan. Maar iets van 3 uur geslapen geloof ik. Rond 2 uur hoorde ik ze nog rennen in de paddock, maar het was daarna wel weer rustig. De eerte dag ik een tent kan ik nooit lekker slapen. Helaas kampeer je met de endurance meestal maar een dag, dus lekker dan.
De volgende ochtend ben ik om half 7 de tent maar uitgekropen en de paarden gaan voeren. Die stonden er heerlijk rustig bij gelukkig.
En toen een bak koffie om wakker te worden.
De voorkeuring verliep prima voor ons beide. Zjivago had een hartslag van 32 en een A voor Locomotie. Lista had hartslag 36 en Michel was helemaal verbaasd, ze had ook een A voor Locomotie.
Ondertussen was Rosa met Lotte ook al gearriveerd met haar vriend en mijn bijrijdster antoinette met haar nichtje ook. Zij zijn onze supergrooms van vandaag.
Bij de start vertrokken we rustig en de paardje waren erg braaf samen.
Al snel hadden we er een lekker tempo inzitten, je moet soms echt even er op letten dat je ook nog even om je heen kijkt. Het is zo zonde om al dat moois te missen. Het gebied was werkelijk prachtig.
Een kilometer voor de PA gingen we stappen, dat is altijd voor voldoende. We boden ze meteen aan en Zjivago had een hartslag van 54 en de rest had ook een hartslag ruim onder de 60, dus dat ging prima. Lekker nog wat water gedronken en toen gingen we weer verder.
Het ging best vlot en bij de 30 km dacht ik " Nou, dat ging best vlot"
Maar het birdje 2 km voor de PA duurde wel erg lang. Ondanks dat vervolgenden we gewoon de route en de lintjes. Tja, een half uur verder en nog geen bordje, we zitten toch echt verkeerd.
Na drie kwartier waren we echt even de weg kwijt en we gingen maar weer een stukje terug, toen kwamen we een meneer van de organisatie tegen en hij vertelde ons dat we bij de ijscoman rechtdoor moesten.
( nu ik dit opschrijf twijfel ik even of het zo gegaan is 8) )
Toen we eindelijk het bordje 2km voor de PA tegenkwamen zijn we maar lekker gaan stappen.
Onze super grooms hebben ons op alle punten voorzien van water en dat hadden ze echt wel nodig. Alleen op het laatste punt zaten ze al 3 kwartier te wachten, gelukkig wel lekker in het zonnetje.
Bij de finish liepen we een beetje ver uit elkaar helaas en Zjief schrok nog van een kinderwagen en daarna van de paarden die langs hem gingen. Gelukkig had hij ondanks dat 56 hartslag, maar ik baalde er wel een beetje van.
We waren en bijna van overtuigd dat we geen voldoende snelheid zouden hebben gehaald, maar na een berekeningetje toch net aan binnen de tijd.
Nakeuring verliep prima. De vet vond zjief wel iets gevoelig op zijn rug, maar ik hoefde mij geen zorgen te maken, want zo erg was het ook weer niet. Hij had een hartslag van 44 en wederom een A.
In de kantine aangekomen, vroegen we aan de mevrouw van de organisatie of we misschien nu gediskwalificeerd konden zijn, omdat we misschien wat posten gemist zouden hebben. Ze zei toen " ow, jullie zijn de nummer 16, 17 en 18 " Uhh, ja dat klopt! We hadden dus de hele lus van klasse 2 gereden, iets van 12 kilometer extra :lol: Oeps!
We wisten dat we hadden omgereden, maar zoveel. Dus eigenlijk heeft Zjief zijn eerste korte klasse 2 gereden
ofl: en hetzelfde geld voor Rosa en Lotte. Lista was het natuurlijk wel gewend al!
We hebben een heerlijke rit gereden en wat hebben we geboft met het weer.
En Lotte die ondanks al die blauwe plekken gewoon even 47 km heeft gereden, echt knap gedaan hoor.
Organisatie superbedankt voor de mooie rit!!
Ondanks die extra kilometers stonden we toch nog in de uitslag en wij zijn zelfs 16de geworden, wat ik dus echt niet had verwacht.
Toen ik thuis kwam heb ik nog wel even flink wat rondje met hem gestapt . En ik was echt zo blij dat ik thuis weer in mijn eigen bedje lag
