Mijn mobiel doet het niet meer (vergeten op tijd op te waarderen), dus ik
het het rustig aangedaan. Ik wordt tenslotte ook een dagje ouder en mijn ego is na mijn 2 laatste duikelingen niet meer wat het geweest is
. Maar Sugar was braaf, fris maar braaf en we zijn niks geks tegen gekomen.
Het was wel erg druk op de hei, veel fietsers en wandelaars.
So far so good
's Middags met Missy, lekker op mijn vetrouwde Caliente (zwarte OF-zadel).
Vlak na de ingang van de hei zag ik al iets zwarts en groots door de struiken op ons afkomen. Ik dacht een hond, maar zag geen wandelaars. Nu lopen honden wel vaker los waar het niet de bedoeling is en ik ben toch altijd voorzichtig.
Missy zag het ook en was erg allert. Ineens komen er dus vier zwijnen het pad overgestoken, moeder, 2 kinders van dit jaar en ééntje van vorig jaar. En dat op 10 meter voor me. Gelukkig is Missy 'bomb-proof', dus behalve een beetje snuiven en met haar hoofd hoog deed ze verder niks. Maar wel heel erg kijken in de richting waar de zwijnen verdwenen waren.
Ik lekker verder op weg. Kom ik na een halfuurtje langs een pad met veel
wandelaars, dus ik rustig stappen. Hoor ik ineens een vreemd hoog geluid
als van een fluitketel die aan het koken gaat. Komt er een man aan met een doedelzak die hij aan het 'opladen' was. Hij stopte hier niet mee toen ik er aan kwam en hij begon gewoon te spelen. Je kent het wel zo'n heerlijk jankend geluid.
Missy reageerde ook niet echt paniekerig, maar wel een beetje schuin lopen met ogen op steeltjes. Maar verder niks aan de hand.Dat was met Sugar wel anders toen we eens een doedelzakspeler tegen kwamen, die vond het echt 3x niks.
En zwijnen houdt ze ook niet bepaald van
Ik had die dag dus duidelijk weer een engeltje bij me
.Toen ik thuiskwam was het al haast donker, want ik was vergeten hoe snel dat nu al weer is.
!