Geplaatst: 20-09-07 17:06 
Naarmate ik haar vaker zelf rij, gaat het steeds beter en mijn zelfvertrouwen groeit. Ik laat me niet meer zo makkelijk intimideren door haar, en doordat ik zeker opstap gaat het gewoon goed. Ze weet nu dat ik de leider ben, en dat was de eerste ritjes nog wel het probleem. Mijn houding is nog niet zoals het zijn moet, en ik ben nog erg zoekende, wat ook wel te zien is op de foto's. Ik rij nu ongeveer een jaar western, ik heb altijd engels gereden en door een fikse rugblessure kon ik niet meer zitten op de grote dressuurpaarden met hun ruime gangen en op een engels zadel al helemaal niet meer. Doordat ik me toendertijd een houding heb aangeleerd om mijn rug te ontlasten zit ik vaak niet helemaal zoals het hoord, het is erg moeilijk om die oude gewoonte weer af te leren. Ik ben er dus druk mee bezig.
Sietske wordt per keer 15-20 minuutjes gereden, zodat ze het ook leuk blijft vinden. Ik heb nu dus 3 keer in de week les met haar, om zo verder te komen en wat meer vertrouwen er in te krijgen.
Mijn moeder heeft deze foto's gemaakt, en mijn camera is niet geschikt voor de binnenbak maar er zijn toch wat leuke plaatjes uitgekomen. Van het losstappen heb ik geen foto's.
Drafje, en tijdens het lichtrijden heb ik nog de neiging om wat naar voren te kruipen.
Hier zet ik mijn handen vast, en Wendy maakt dat ook meteen duidelijk op de achtergrond
Je ziet het ook meteen aan Sietske haar reactie. 
Luisteren naar uitleg, samen met Sietske
Geconcentreerd bezig zijn.
oeioeioei, mijn houding weer.
Galopje, wat steeds beter gaat. Sietske geeft af en toe wat vreugdebokjes bij het aangaloperen, wat ze ook hier op de foto doet
. Ze springt steeds beter aan, soms nog verkeerd maar na 2 of 3 passen hersteld ze zichzelf. 
Zeer charmant afstappen..
En mijn moeder stapt haar uit
En dan begint het leukste gedeelte van de training volgens Sietske:
eten 
