Geplaatst 
Hallo,
Zaterdag was alweer onze 4de wedstrijd van het seizoen!
In de eerste instantie stonden we op de wachtlijst, tjonge wat zat die startlijst snel vol. Ik had niet gedacht toch nog te kunnen starten, dus had ik mij ook nog maar snel ingeschreven voor Laag Soeren.
Uiteindelijk kreeg ik een mailtje van Esther met de vraag of ik als nog mee wilde doen.
Natuurlijk!!!Dus zaterdag verschenen wij ook aan de start!
Voorkeuring was prima gegaan. Hartslag van 44 is iets hoger dan normaal, maar hij vond opeens ook alles interessant wat er om hem heen gebeurde.
Ik kon die dag eindelijk een keer starten met een hartslag meter, welke mijn lieve vriendje voor mij heeft gemaakt
Bij de start was ik wel een beetje zenuwachtig, want ik moest voor het eerst alleen, omdat ik op de wachtlijst stond kon iik niet samen met Michel starten. Het enige waar ik bang voor ben is dat ik verkeerd rij in mijn uppie. Maar over het algemeen zie ik altijd de lintje, dus dat zit meer tussen mijn oren denk ik.
2 minuten na mij (ik startte om 10:50) startte iemand met wie ik wel even op wilde rijden, maar zij kachelde zo hard door, dat ik dat maar even heb laten zitten. Zjief had nogal moeite met de plasjes onderweg. Hij is altijd bang dat hij erin verzuipt. Gelukkig kwamen we een andere combi tegen met wie ik verder ben gegaan. (als er een schaap over de dam is.....mijn held) Het ging prima zo met die 2 paardjes, ze hadden redelijk hetzelfde tempo. Alleen op een gegegeven moment kwamen we bij het openstuk over het brede zandpad en daar kon ik hem even amper houden. Tjonge ik heb er nog spierpijn van....
1 km voor de PA gingen we stappen en ik wilde hem het liefst meteen aanbieden bij de PA, dat kon ik nu mooi zien met mijn hartslagmeter.
Bij LS heb ik wel 8 min gewacht, hij had dan wel een hartslag van 38, maar wel al je punten weg, dus dat doe ik niet meer.
Hartslag was 56 dus we gaan weer vrolijk verder.
Het 2de gedeelte verliep vlot. Ik had het idee dat het rondje veel korter was dan 32 km. Tot 1 km voor de finish hebben we nog even flink gegallopeerd, want we hadden de enige minuten verspeeld na het veld met het sintjacobs kruid.
Bij de finish had hij een hartslag van 48 en ik was heeeeeel blij!!
Snel naar de trailer en na afgezadeld te hebben begint Zjief toch te bleren. Hij zag Lista richting finish lopen, Michel trok meteen een zuur gezicht, omdat hij de hartslag van Lista al omhoog zag gaan.
Gelukkig ging dat uieindelijk nog wel goed.
Snel met Zjief na de nakeuring, want de tijd gaat altijd sneller dan je denkt. Meneer moest nog wel even snel rollen op het zandpad erheen!
Alles was weer okay en hij had een hartslag van 45.
Nu wilde hij uiteindelijk ook nog op de weegschaal(na 20 keer proberen) en hij woog 430 kilo, dus ik ga ervan uit dat hij normaal ong. 450 weegt.
Wij zijn natuurlijk gebleven tot de prijsuitrijking en tot mijn verbazing waren we nog 13de geworden en Zjief heeft een mooi blauw halster gewonnen. :lol:
Iedereen van de organisatie heel erg bedankt, het was een superwedstrijd en ook wil ik natuulijk alle vrijwilligers bedanken. En tot volgend jaar!!!
Groetjes Jeannine
