Geplaatst Al vrij snel waren we waar we kennelijk moesten zijn, en daar begon het hele circus van voelen en luisteren weer. Alles was goed, dus we mochten starten. Als één van de eersten van start gegaan, dat vind ik fijner dan ergens middenin of achteraan beginnen, daar is het me te druk. Meteen lekker de sokken erin gezet, en samen met nog 2 anderen reden we al snel op kop. De natheid viel mee, af en toe wat bagger, maar ik heb m'n hoefjes redelijk schoon weten te houden. Ik hou niet van modder in m'n straalgroeven
Ik mocht weer lekker veel galopperen van de bazin, dat doe ik graag. We kregen nog een paar keer jonge wilde zwijntjes vlak voor onze hoeven, dat was wel even schrikken Gelukkig waren de mama-zwijnen een stukje uit de buurt, want anders hadden we er echt wel even de sokken in moeten zetten. Daar wil je geen ruzie mee krijgen.
Maar goed, na de confrontatie met de pyama-biggetjes waren we al snel bij de rustplaats. Ik was wel een beetje onrustig van alles wat ik zag, maar de bazin ging toch al snel naar de dierenartsen voor controle. Alles was weer goed, dus we mochten even uitrusten. Dat jonge puppie was ook weer mee, dus we hebben samen een beetje over het gras rondgelopen, ik gras etend, die gekke pup schapenkeutels vretend. Ach ja, ieder z'n smaak
Na de rustpauze hebben we weer korte metten gemaakt naar huis, samen met het paard waar we het eerste rondje ook mee op gereden waren. Er probeerde nog even een jong vosje het ruiterpad over te steken, maar die zag daar toch maar vanaf. Toch wel geinig, al die wilde dieren....
Ik werd tegen het eind toch wel een tikkie moe, hoewel ik halverwege nog even een flinke renbaansprint op de hei ingezet had (of misschien wel omdat ik dat gedaan had ) Maar ja, het zag er zo uitnodigend uit, zo lekker tegen zo'n heuvel op razen...
Maar in ieder geval ben ik weer goed aan de finish gekomen, als tweede. Ik hou wel van een eindsprintje, maar de bazin vond het niet zo'n goed idee, het is er toch wel een beetje nauw, twee van die hekken door, en dan hangen er ook nog spandoeken. Dus ik mocht niet sprinten van haar. Nou ja, geeft niks, ik had m'n sprint al gehad, op de hei.
Bij de nakeuring moeten die DA's nu toch echt wel gedacht hebben dat ik halfdood was
: hartslag van 36 en ademhaling van 8... Ik hou ze graag voor de gek, die gasten. Voor m'n lopen kreeg ik weer de bekende A van Apart Loopje 
De bazin is me daarna lekker thuis gaan brengen, nadat ik eerst nog even lekker had gerold in de buitenbak. Lekker zand hebben ze daar!
Thuis stond m'n harem al weer trouw op me te wachten, dus dat was mooi. Gelukkig kreeg ik een lekkere regendeken op, want het was ondertussen begonnen met regenen en dan is een warme jas best wel fijn op je vermoeide spieren.
. Gelukkig maar dat Mamma Zwijn ver weg was 
