Geplaatst Vandaag had de baas een dagje nostalgie voor me in petto. Dat was wel heel erg leuk. Ik ben zoals sommigen van jullie wel weten in de Duitse Alpen geboren en opgegroeid, dus een rit door het Reichswald, en over allemaal bergen, dat was wel een beetje 'going back to your roots'.
Laat ik bij het begin beginnen: in het stikdonker kwam de bazin me ophalen uit de wei. Ik wist natuurlijk al wat er ging gebeuren, want ze had me de avond tevoren ingevlochten.
Na een aardige rit in het hok-op-wielen kwamen we op een mooi weiland aan, met lekker gras. De bazin ging meteen weer met me naar de dierenartsen, om te controleren of ik 'het nog wel deed', en daar wilden ze net iedere keer waar ik stond een auto parkeren! Ging ik opzij, was het weer niet goed. Rare jongens, die tweebeners
Ze zagen toch wel dat ik daar net aan alle kanten bevoeld werd? Nou ja, maakte niet uit, alles was goed, dus we mochten van start. Lekker met de groep meegereden, en wat een mooie route, eerst door Nederland zeiden ze. Nou dat zag er zo buitenlands uit, dat was vast een foutje
. Een heus beekdal, en allemaal heuveltjes, gaaf hoor, lekker in galop omhoog, en rustig in draf naar beneden, precies zoals m'n moeder me dat geleerd heeft 
Af en toe de baas weer tegengekomen, die iedere keer weer zo'n bak met water onder m'n neus duwde, blegh, wat moet je daar nou mee?
Al snel waren we weer terug. Baas was even zoek, die dacht dat ik er nog aan moest komen - kennelijk is hij er nog niet zo aan gewend dat ik zo snel loop tegenwoordig
Bij de vetgate kregen we een B voor beweging - daar staat dat zeker voor of zo. Ik liep niet vlot genoeg, nee, vind je het gek, het was nu toch rustpauze? Dan ga ik in slaapstand, dat heeft de baas me uitgelegd. Laat er maar een andere paard voor me lopen, nou dan ga ik wel hoor!
Tweede rondje ging dan echt ins Heimland und bergauf, bergab
. Met twee ex-landgenoten opgereden, dat ging wel lekker, maar ze zeiden niet veel. Vonden me zeker een overloper... Mijn bergopvoeding heeft me zeker geholpen in dit stuk, er zaten pittige beklimmingen en afdalingen in, maar ik heb daar geen moeite mee. Dat de bazin me ook achter van die plastic dingen onder heeft laten slaan heeft wel geholpen. Tjeetje, wat is dat fijn als je over grintwegen moet lopen, je voelt helemaal niks!
En voor we het wisten waren wel alweer terug. Ging best lekker, het laatste stuk. We kregen weer een B, maar ja, dat zal wel. Ik zie het nut van dat lopen na afloop gewoon niet in. Het is dan toch klaar? Nou dan...
Ik heb lekker gegeten en gedronken na afloop, lekker uitgerust, en thuis nog eens uitgebreid aan de tap in de wei gehangen.
En nu krijg ik vakantie zegt de baas. Dat is goed, als het maar niet te lang duurt!
