aangekomen was ik nog ah twijfelen ah beslag, dat na vier weken in de wei staan duidelijk meer was afgesleten dan ik gedacht had, maar daar ingrid zei dat de ondergrond hier goed meeviel hebben we het er toch maar opgegooid.
spirit zelf leek in zijn nopjes, die lijkt iedere keer op te fleuren als die op een wedstrijd uit de trailer komt. daarna gaan inschrijven en dan de voorkeuring en ja hoor spirit was in zijn nopjes. zijn hartslag was ok en tijdens het voordraven moest hij toch even showen en hij heeft de veearts ook nog eens nat geproest
daarna het vertrek, spirit leek het eindelijk een beetje door te hebben, hij was veel rustiger die eerste ronde dan normaal, misschien eindelijk door dat er nog één kwam?
hij was alleen een beeetje gedemotiveerd door het langere stuk asfalt tussenin en dan ook nog die vele wandelaars wat alleen maar lelijk keken....
opeens bleek dat spirit bitloos ook prima liep (met ons nieuwe halsterhoofdstel) en toen kwam er opeens een echt endurance-minded paard tevoorschijn. iedere groompost ging zijn koppie rap de waterbak in om ff te drinken, nou maak dat mee
terug na de eerste ronde zakte zijn hartslag na zijn kunnen redelijk, na vier minuten konden we aanbieden met een hartslag van 56. en nogmaals schudde hij de veearts nat bij de controle
bij het voordraven liep meneer mij nog guitig voorbij, allé die was toch al niet moe
de tweede ronde verliep verrassend beter als de eerste. spirit leek iets beter tempo te houden wat hij tot hiervoor nog nooit heeft gedaan. ook op de groomposten dronk hij heel goed en at alle appeltjes smakelijk op. terug aangekomen bleken we net op een snelheid van 13/u te zitten wat de max snelheid is dus daar zaten we goed...
nu nog goedkeuren, spirit afgezadeld, hartslagmeter derop en oei die hartslag was 80
even gewacht en een beetje gekoeld en toen zakte hij gelukkig ook terug richting 58. da vind ik zelf heel netjes, het zijn zijn waarden en ondanks het bijna niet trainen lukte het hem toch nog. het voordraven ging ook goed, hij liep mij nog altijd voorbij en leek niet echt moe te zijn.
dan de uitslag: verrassend vijfde van de elf deelnemers in onze klasse
en daar we normaal gezien laatste zijn is dit voor ons een heel grote beloning en een teken dat we toch gewoon ons best doen en we der zo ook wel zullen komen,ondanks dat spirit geen "endurancepaard" is.
ook nog een hartstikke bedankt aan de grooms achilles&erwin die heel goed hun best hebben gedaan, en natuurlijk aan mijn supercompagnon ingrid en haar brave hengstje