Op de vorige wedstrijd in Zeijen kregen we ineens vliegende wissels voor elkaar en wat er gisteravond gebeurde.....Ik ben in euforie stemming!
Voor het eerst in mijn leven heb ik een "echte" sliding stop gemaakt! Ja echt.. er stond een dubbele streep van minstens 5 meter! Ik kon het niet geloven.
We trainen met onze rij-vereniging bij de A OK ranch te Makkinga. Nu heb je daar natuurlijk ook een super bodem voor dit soort zaken. Ik ben nogal aan de voorzichtige kant en die stops van ons stelde nooit zoveel voor. Iedereen die mij weleens heeft gezien, kan beamen dat ik nogal eens naar het publiek zwaai tijdens een stop (wil gewoon vriendelijk zijn
) of een stuiter maak.
Mijn instructrice (Anneke) en ook Willem O en mijn broer Paul beweerden al dat Quincy best goed kan stoppen, maar ja......
Totdat ik mijn voorzichtigheid overboord gooide en dacht: ik ga ervoor en gas op de plank! Dit is het voor Quincy: snelheid en accelleratie... dan kan hij het! Niet inhouden van mij en denken: oei, oei hij gaat er vandoor, ik heb geen controle. Nee juist niet: als ik Quincy laat accelleren komt zijn achterhand er juist goed onder en kan hij die stop veel beter maken!
Anneke stond erbij en keer erna en jubelde: "Zie je wel Carla, hij kan het wel!"
Volgens haar was het ook een mooie stop, met twee gelijke strepen in een rechte lijn van zijn achterhand en zijn voorbenen liepen mooi door. Gelukkig bleef ik ook goed zitten (ik kon alleen maar denken: zitten, zitten!)
En naderhand nog een jubelsprong gemaakt natuurlijk *o/* Anneke zei nog: je kan trots zijn op Quins. En dat ben ik ook. Die "ouwe bok" (zoals mijn vader weleens zegt) van mij is al 13, maar hij kan het nog best!
