Geplaatst Onze eerste (voor Liekie de 2e) keer endurance. We reden de kennismakingsrit mee.
Na 2 uur in de auto te hebben gezeten kwamen we eindelijk aan op het terrein van de Achterhoekse paardendagen.
Ontzettend druk was het daar, gelukkig moesten wij vooraan zijn voor de endurance.
We haalden Liekie van de trailer af en maakten hem klaar voor de voorkeuring.
*met dank aan Merens voor de foto*
Daar hadden we achteraf beter niet zo snel mee moeten zijn, want de opwinding zat over zijn hele lijf.
Vooral in zijn hartslag
Toen ze hem de eerste keer gemeten hadden zat hij op 100
Daarna (toen hij even stilstond) zat hij op 74.
Uiteindelijk mochten we toch starten omdat het duidelijk was dat de hoge hartslag door alle opwinding kwam. Pff gelukkig, anders hadden we meteen weer rechtsomkeer naar huis kunnen maken
Verder was alles goed, ook de locomotie.
En daar was ik heel blij om omdat hij altijd net wat gevoeliger is op het harde als op het zachte...
Gelukkig loopt hij sinds hij voor ijzertjes heeft super, ook op het harde!
Mario ging mijn starttijd halen en wij (vriendin en ik) waren een beetje aan het klaarleggen wat we nodig hadden om hem klaar te maken.
Ik moest starten om 11u10... We hadden nog een uur dus.
We hebben Liekie lekker wat laten grazen, drinken wilde hij niet. Al vanaf dat hij op de trailer stond (6u30) wilde hij niet drinken. Miss was hij wel net zo zenuwachtig als ik was
Ik was een beetje sjaggie door de zenuwen gelukkig konden Mario en Anita daar goed mee omgaan hihi... Daarom heb ik ze ook maar bedankt voor hun begrip
Nou, uiteindelijk klaar voor de start, en vertrokken. Liekie had er zin in, en dat is nu eenmaal niet voordelig met hem, want dan moet ik hem de hele tijd inhouden...
Het inhalen ging goed, maar als wij ingehaald werden werd het al moeilijker. De Welsh Cob die ik eerst inhaalde, haalde mij een paar minuten later in omdat ik even was gaan stappen om een slokje drinken uit mijn heuptasje te halen (Faas nog bedankt voor de tip
)Liekie liet ineens zien dat ook hij klaar voor de Grand Prix was. Galop op de plaats (nieuwe oefening denk ik
), en dat ook nog in een appyement. Ik had mijn handen vol, teugels in een hand, en met de andere hand een poging om mijn flesje weer terug in mijn heuptasje te krijgen. Zo slecht als dat ging heb ik dat ding er vlug ingepropt en heb ik maar besloten om maar even naar die Cob toe te rijden en samen met haar een stukje te rijden. Gelukkig vond ze dat goed, ook haar paard liep liever met andere paarden mee... Alleen lag het tempo van die Cob veel lager als dat wij hadden. Ik vond het alleen banketstaaf om haar weer alleen te laten door te rijden. Volgende keer toch maar een vlotter paardje uitkiezen om mee mee te rijden. Vrouwtje was heel aardig en ook heel dankbaar. Op alle groompunten hebben mijn grooms ook haar en haar paardje gegroomt. Bij Liekie hebben we met zo'n spuitflesje water in zijn bek gepropt omdat hij door de opwinding weer niet wilde drinken. Ik vond toch echt dat hij nu wat moest gaan drinken... Koelen vond hij geen probleem
Dat vrouwtje was alleen en had dus geen grooms en water op de groomplekken...
Bij de p/a moest ik 10 minuten wachten... de opwinding was nog niet uit zijn lijf. 76 was de hartslag.
Maar wat laten eten (voornamelijk gras
) maar drinken wilde hij nog niet... Ik heb wat brok in een emmer water gedaan, en waarempel hij begon te drinken... Pff hele opluchting!
Na 10 minuten hebben ze hem weer gemeten en toen zat zijn hartslag op 52 (stonden op een rustig plekje)... We mochten weer doorrijden...
Weer met dat vrouwtje verder gereden.
(ook zij moest wachten. Wrs omdat Liekie een hoger staptempo heeft als die Cob. Dus die heeft over zijn tempo gestapt richting de p/a)
We hadden een lang pad en daar hebben we een lang stuk gegalopeerd, totdat Liekie ineens een leuk paadje links in wilde schieten. Hij gooide zijn lijf voor die Cob en schoot dat paadje in... Toch maar weer omgedraait, ik vond dat lange rechte pad toch leuker
Na een ruime 2km stappen voor de finish kwam ik aan met een hartslag van 68, weer! 10 minuten wachten dus! Ik heb maar gevraagt of ze na 10 min naar mij toe wilde komen om hem weer te meten zodat ik wat achteraf kon gaan staan met hem... Nou dat wilde ze wel, en na 10 minuten was de hartslag weer 52.
De nakeuring ging goed, hartslag 48
en ook de rest was weer goed. De locomotie ook weer, ondanks dat ik een beetje bezorgt was omdat we redelijk harde paden hadden gehad. Maar de ijzertjes doen z'n werk goed Al met al dus een heerlijke rit gehad... Volgende keer wil ik alleen wat sneller... Liekie was totaal niet moe, kon zo nog een rit van 30km of meer lopen. Zweten heeft hij alleen onder de singel gedaan, verder nergens...
Ik ga nu mijn startkaart maar aanvragen, ik heb er echt zin in. Jammer alleen dat de eerstvolgende wedstrijd die ik kan rijden (vanwege de afstand) KWB is (21 aug pas) is. Miss dat ik er nog achter kan komen waar in Belgie nog endurance gereden wordt, vaak is dat voor ons dichterbij aangezien wij tegen de Belgische grens aan zitten...
Mario heeft ook nog een mooie reclame foto gemaakt
lekker beestje is het!
.JPG){kind=small}
