Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-04-05 12:20

Hoe ben jij ertoe gekomen om endurence te doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 17-04-05 12:20

Hoe ben jij ertoe gekomen om endurence te doen?

Ik ben namelijk stikjaloers op de mensen die dat kunnen doen met hun paardje, een buitenrit lukt zelfs niet bij mij.
Dus daarom de vraag hoe ben je ertoe geraakt om endurence te doen?

**Geplaatst**: 17-04-05 12:23

Re: Hoe ben jij ertoe gekomen om endurence te doen?

Geplaatst: 17-04-05 12:23

Mijn pony was overal bang van, iedere vogel die omhoog vloog, dan was hij een kilometer verderop. Dit was eigenlijk de reden om Endurance te gaan rijden. In eerste instantie reden wij met 2 jonge paarden en dat was best wel zwaar, want ze wilde iedere keer terug naar huis. Na een paar maanden zijn we met deze pony en een ouder paard gaan rijden en zo is hij van lieverlee steeds braver geworden. Veel doen is dus eigenlijk de oplossing Knipoog

. Maar wel met iemand samen, dat is gemakkelijker.

**Geplaatst**: 17-04-05 13:35

Re: Hoe ben jij ertoe gekomen om endurence te doen?

Geplaatst: 17-04-05 13:35

Ik ben er niet aan begonnen, maar ben het wel van plan als het met mijn gezondheid (waarschijnlijk een of andere vorm van reuma, zijn de artsen nog niet over uit) gaat.
Mij lijkt het leuk omdat ik sowiezo eigenlijk alleen in het bos rij. Die hele bak kan me gestolen worden. Maar ik hou wel van een beetje wedstrijdelement.
Ook hou ik niet van dat gezemel met vlechten enzo, witte dekjes en rijbroeken. Wie heeft dat bedacht dat het wit moet zijn?! Wat is er nou onpraktischer met paarden als iets wits aan hebben... Tong uitsteken

Daarbij hou ik ook heel erg van de controles! Onderweg en aan de finish kijken ze of je paard rad is, de hartslag goed is, kortom, gezond is en een conditie heeft voor het niveau waar je op rijd. Je mag niet met sporen rijden, je zweep mag (geloof ik) niet langer als een meter zijn. Er word gewoon heel erg aan het paard gedacht.

Dus, ik wil wel wedstrijden rijden, maar niet in de bak en niet met gepruts en er mooi uit zien enzo. En als je niet westernkant op wil blijft er niet veel over.
En daarbij kun je het op redelijk amateuristisch niveau al doen. Als je een leuke buitenrit van een paar uur kunt maken kun je al een klasse 1 wedstrijd meedoen.
En het is erg paardvriendelijk.

**Geplaatst**: 17-04-05 13:57

Re: Hoe ben jij ertoe gekomen om endurence te doen?

Geplaatst: 17-04-05 13:57

Ik zou het ook héel graag willen, alleen is het erg jammer dat het allemaal zo ver is van hier en ik dan wel heel erg lief naar mijn ouders moet kijken om me weg te laten brengen.

Maar ik denk er precies hetzelfde over als Allegra. Ook is de sfeer op die wedstrijden een stuk beter dan de dressuur wedstrijden!!

**Geplaatst**: 17-04-05 15:45

Re: Hoe ben jij ertoe gekomen om endurence te doen?

Geplaatst: 17-04-05 15:45

Ik ben er toe gekomen omdat ik dacht dat het een gezellig wereldje zou zijn. Ik ben erachter gekomen dat dat in NL alleen onder bepaalde omstandigheden geldt. Dus ga ik mijn geluk in België beproeven Lachen

Verder dacht ik, ik heb een paard wat graag relaxed buitenloopt, ik ga het gewoon eens proberen. 1 mei ga ik het proberen, kijken of het beter gaat dan verwacht. En dan zien we wel hoe het loopt Lachen

**Geplaatst**: 17-04-05 16:32

Re: Hoe ben jij ertoe gekomen om endurence te doen?

Geplaatst: 17-04-05 16:32

Door een stalgenoot. Vorige week heb ik de eerste keer de kennismakingsklasse gereden in Austerlitz en zowel mijn paard als ik vonden het geweldig!

**Geplaatst**: 17-04-05 17:14

Re: Hoe ben jij ertoe gekomen om endurence te doen?

Geplaatst: 17-04-05 17:14

Maya schreef:
Ik ben er toe gekomen omdat ik dacht dat het een gezellig wereldje zou zijn. Ik ben erachter gekomen dat dat in NL alleen onder bepaalde omstandigheden geldt.

Gewoon uit nieuwsgierigheid: hoe bedoel je dat?

**Geplaatst**: 17-04-05 17:23

Re: Hoe ben jij ertoe gekomen om endurence te doen?

Geplaatst: 17-04-05 17:23

Als het om de prijzen gaat is de sfeer behoorlijk minder, dit is bij de meeste sporten wel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-04-05 17:33

Re: Hoe ben jij ertoe gekomen om endurence te doen?

Geplaatst door de TopicStarter : 17-04-05 17:33

Jits schreef:
Door een stalgenoot. Vorige week heb ik de eerste keer de kennismakingsklasse gereden in Austerlitz en zowel mijn paard als ik vonden het geweldig!

het was juist uit jou verhaal dat ik jaloers kwam. Ja jaloers je weet wel iets van : ik wil dit ook met mijn paardje! Ach gut

**Geplaatst**: 17-04-05 17:36

Re: Hoe ben jij ertoe gekomen om endurence te doen?

Geplaatst: 17-04-05 17:36

Sjonniej schreef:
Als het om de prijzen gaat is de sfeer behoorlijk minder, dit is bij de meeste sporten wel.

Kun je dat toelichten, Sjonniej? Heb je ervaring met de endurancesport? Ben je wel eens op wedstrijden geweest?

Ik ben endurance gaan rijden nadat ik een paar keer op wedstrijden was geweest als groom of vrijwilliger. De sfeer in 'het wereldje' sprak me wel aan: relaxed, net als bij SGW/eventing. Alleen durf ik niet te crossen maar ik vind het wel heerlijk om door het bos te rijden (en dan graag met een doel *LOL*

). Mijn paard denkt er hetzelfde over en toen ben ik endurance gaan rijden (SGW deed-ie al met mijn zusje). Tot op de dag van vandaag nooit een moment spijt van gehad. Lachen

**Geplaatst**: 17-04-05 19:42

Re: Hoe ben jij ertoe gekomen om endurence te doen?

Geplaatst: 17-04-05 19:42

Hoe ik ertoe geraakt ben on endurance te gaan rijden:

Als 'dressuurprikker' merkte ik dat mijn paard door al het dressuurwerk ging afstompen. Ook al wisselde ik het dressuurwerk af met op de wei en wat springwerk, toch merkte ik dat het tussen de oren niet helemaal zat zoals ik het wou zien.
Op de manege waar ik toen stond was een meisje die met haar pony endurance reed. Ik had daar nog nooit van gehoord en was nieuwsgierig naar wat dat eigenlijk was, dat wat ze endurance noemen. Van haar een paar Her&DER's gekregen en deze heb ik echt verslonden. Ik heb samen met haar mijn eerste twee wedstrijden gereden (waarvan de eerste wedstrijd een klein verhaal apart) en merkte dat ik het leuk vond (competitie en toch buiten), mijn paard het leuk vond en ik met het dressuurwerk sprongen vooruit ging omdat mijn paard weer plezier had door de afwisseling. De eerste jaren heb ik endurance gereden om er profijt voor de dressuur mee te hebben. Op het moment dat ik met dressuur niet meer verder kon (E-maat) heb ik moeite gekregen om mij voor de dressuurwedstrijden te motiveren en is het zwaartepunt verlegd naar de endurancesport. Nu dressuur ik om er profijt in de endurancesport mee te hebben.
De problemen met het naar buiten gaan verdwijnen als je hier een regelmaat in brengt. Als ik tijdens een langere periode niet naar het bos kan dan moet ik er voor de eerste rit ook stang en trens of slof in/aan hangen om weer veilig thuis te komen en niet ergens hoog in een boom te belanden, na een keer of drie is deze jippiesfeer weer overgegaan in een ohlekkersfeer en kunnen we op een normale manier rondrijden.

**Geplaatst**: 17-04-05 20:15

Re: Hoe ben jij ertoe gekomen om endurence te doen?

Geplaatst: 17-04-05 20:15

Met mijn vorige paard maakte ik eigenlijk altijd al lange ritten. Toen Ofir niet meer kon koersen door een peesblessure ben ik rustig aan begonnen en heb veel buiten gereden. Door de dochter van de trainer van onze dravers ben ik mijn eerste rit gaan rijden, en het was helemaal geweldig Haha!

Sprinten kan mijn monster niet meer aan, maar 30 km lopen gelukkig wel. hij heeft nu een tweede carriere Ach gut

**Geplaatst**: 17-04-05 21:29

Re: Hoe ben jij ertoe gekomen om endurence te doen?

Geplaatst: 17-04-05 21:29

Ik ben er vorig jaar mee begonnen omdat dat op dat moment het enige was dat ik met mijn paard kon doen. Ook omdat hij hoefschoenen had en dat in andere disciplines vrijwel niet toegestaan is. Ik wilde toch graag iets doen met mijn paard en toen ben ik maar de endurance gaan doen. Ik verwachtte wel van mijzelf dat ik het steeds leuker zou gaan vinden. En dat is inmiddels zo !! Ik rijd nu dressuur en endurance westrijden en ik krijg van allebei de kriebels. Ik vind de endurance echt een geweldige vorm van paardensport. En ik ben benieuwd hoever we nog kunnen komen.

**Geplaatst**: 17-04-05 23:39

Re: Hoe ben jij ertoe gekomen om endurence te doen?

Geplaatst: 17-04-05 23:39

MIjn verhaal is nog veel leuker *LOL*

Ik zou eigenlijk met mijn vorige paard eens een endurancewedstrijd gaan rijden, omdat de enthousiaste verhalen van oa Karin me toch wel erg nieuwsgierig hadden gemaakt, maar dat is er nooit van gekomen.

Otermo was de grootste idioot die ik in jaren tegen was gekomen dus ik had het plan maar van tafel geveegd. Verder dan de hoek van de straat kwam ik echt niet en zelfs dat alleen met slof en gevaar voor eigen leven en de rest van het verkeer Bloos!

Buitenrij-pogingen na een keer of vier dus maar gestaakt Knipoog

En toen kwam ik Roofer tegen op bokt. Samen met haar superbrave paardje naar het strand geweest(en er dit keer ook echt aangekomen Tong uitsteken

) en Otje paste zich heel mooi aan aan Roofer

Van het één kwam het ander en zo stond ik afgelopen zondag dus aan de start in Austerlitz

(en aankomende zaterdag sta ik in Kootwijk Knipoog

Dan moet ik het zonder Roofer zien te doen Bloos

)

Ik kan het iedereen aanraden, vond het heel erg leuk om te doen

Het is wel heel anders dan wat ik gewend ben, maar ook erg leuk om te doen

En het buitenrijden niet te snel opgeven, zelfs met Otje lijkt het goed te komen *LOL*

**Geplaatst**: 18-04-05 06:06

Re: Hoe ben jij ertoe gekomen om endurence te doen?

Geplaatst: 18-04-05 06:06

Maya schreef:
Ik ben er toe gekomen omdat ik dacht dat het een gezellig wereldje zou zijn. Ik ben erachter gekomen dat dat in NL alleen onder bepaalde omstandigheden geldt.

Denk dat het eraan ligt hoe je jezelf in deze wereld profileert, mijn ervaring is louter positief.
Al een jaar of 9 loop ik mee in dit wereldje (eerst als groom, toen als vrijwilliger en nu zelf rijdend) en heb echt alleen maar lof over hoe de mensen met elkaar omgaan en voor elkaar klaarstaan en in de bres springen.
Om die reden, en mede omdat poonie boscrossen leuk vind, zijn wij ook zelf begonnen met rijden toen ze oud genoeg was en tot op de dag van vandaag geen spijt van gehad. Tis heerlijk om erbij te doen naast de dressuur Haha!

**Geplaatst**: 18-04-05 13:00

Re: Hoe ben jij ertoe gekomen om endurence te doen?

Geplaatst: 18-04-05 13:00

een vriendin van mij uit de springles, zou 20 maart een endurance rit gaan rijden in kootwijkerbroek. Ik dacht, dat is eens wat anders (prestige en rijden veel dressuur en springwedstrijden) ze loopt graag en veel en vooral in het bos.

Toen contact met een andere vriendin (van vroeger Haha!

) zij rijdt al wat langer endurance en van haar ontzetten veel info gehad en foto's gezien, waardoor we alleen maar meer zin kregen!!!

Nou 20 maart kennismakingsrit van 35KM goed uitgereden en zaterdag zijn we in kootwijk, voor onze eerste klasse I rit (31KM) Pling

Ik vind de sfeer ook erg gezellig, iedereen helpt elkaar en gewoon heerlijk bezig zijn met je paard, de hele verzorging/voorbereiginen, keuringen etc, gewoon super Haha!

voor foto's van kootwijkerbroek, kijk even op mijn site
http://www.jeanettehol.web-log.nl/categorie/60492

groetjes jeanette

**Geplaatst**: 18-04-05 16:14

Re: Hoe ben jij ertoe gekomen om endurence te doen?

Geplaatst: 18-04-05 16:14

Maya schreef:
Ik ben er toe gekomen omdat ik dacht dat het een gezellig wereldje zou zijn. Ik ben erachter gekomen dat dat in NL alleen onder bepaalde omstandigheden geldt. Dus ga ik mijn geluk in België beproeven

Daar ben ik het niet mee eens. Ik heb een wedstrijd in België gereden en schrok van de afstandelijkheid die er heerst. Hier in NL wenst iedereen iedereen succes, begroet elkaar tijdens de rit, praat elkaar wat moed in. In Belgie werd ik raar aangekeken toen ik "hoi" riep. Verder halen ze je daar gerust in volle galop in, met 25km/u. Dat kom je hier in NL zelden tegen. Heb nog nooit een niet-gezellige wedstrijd gereden hier in NL. Het ligt natuurlijk wel aan je eigen gedrag. Overal zitten rotte peren tussen Lachen

5 jaar geleden las ik iets over Endurance. Ik reed destijds gerust ritten van 5 uur lang en het leek me wel wat om dat eens te proberen. Hoe vervelend die eerste wedstrijd ook was, ik ben verliefd geworden Lachen