Toevallig zat ik gisteravond in ht WRAN blad te lezen en las het artikel van Karin van Bekkum over de jeugd haar investeringen hierin.
Dat in Zweden dat veel meer leeft, etc.
Dat het in Nederland eigenlijk weinig jeugd start, etc.
Toen zat ik ook te denken dat dat wel logisch is.
Als je als jeugdruitertje western wilt rijden moet je wel van fanatieke huize komen om hier iets mee te doen.
Als je een eigen pony hebt en het geluk hebt dat je op een westernstal staat is het wel makkelijker.
Maar de kinderen met een eigen pony op een niet-westernstal of die hun pony thuis hebben staan is weinig mogelijk.
Dan moet je al fanatieke (en financieel bemiddelde) oudes hebben die stad en land met jou willen afsjouwen om lessen te volgen en wedstrijden te rijden.
Neem nu de ponyclub bij mij om de hoek; Zaanse ruiters. Die beschikken over twee binnenbakken en mooie facaliteiten. Prima voor de engelse ruiters en alle kinderen hier in de buurt lessen ook daar met hun pony.
Maar ik ken al twee mensen hier in de buurt die eigenlijk liever willen dat hun dochter western zou gaan rijden.
Alleen een gezellig clubverband en dito wedstrijden zijn er niet dus kiezen ze maar voor engels.
Een gemiste kans en ik vind het enorm jammer dat daar niks mee gedaan kan worden.
Dus de laatste zin van Karin is wel treffend: "de jeugd heeft de toekomst" maar als daar niet over nagedacht gaat worden, ben ik bang dat er te weinig aanwas van jeugdruiters een groot probleem zal blijven....