
Zaterdag om 8 uur vertrokken we richting Hattem en rond 9 uur kwamen we aan. Ik heb gelijk het springparcours even verkend en daarna de cross nog een keer gelopen. Daarna kon ik ook al gaan losrijden voor het springen. Ze sprong wel goed. Toen het parcours. Ik had gegroet en galoppeerde aan, gingen ze bellen wat ze ineens eng vond. Hmmz, dat vond ze dus een reden om hard te galopperen


Op naar de cross...
Ik heb haar een poos rond laten galopperen en wat gesprongen en toen werd ze lekker ontspannen. (ik had voor het springen dus te kort losgereden). Op naar de start en zegt die man bij de start 10 (!) seconden voordat ik weg mocht; Je sporen zijn te lang. GRRR. Dat ga ik dus nog even uitzoeken maar volgens mij zijn ze niet eens te lang!
Hindernis 1 en 2 gingen goed. Maar toen... hindernis 3. Ik had haar goed terug voor de sprong, maar op de een of andere manier bleef ze hangen met haar benen op de sprong en ik viel er voorover af

Toen naar de dierenarts en alles was goed gelukkig.
Na alle verzorging natijd zijn we de cross nog een keer gaan lopen en ik ben even naar de hindernisjury van hindernis 3 gegaan om te vragen of ze mijn val hadden gezien. Een ervan had het gezien en hij wist precies te vertellen hoe het was gegaan. Hij vertelde dat ik goed kwam aanrijden, maar Madine verkeek zich op de greppel waardoor ze daarvoor al wou afzetten maar zich toch bedacht en nog een galopsprong nam waardoor ze heel dicht bij de hindernis kwam. Dat kon ze dus niet meer redden waardoor ze met haar voorbenen bleef hangen en ik er voorover af viel. Ik vond het wel even hartstikke aardig dat hij het allemaal even wou uitleggen! Nu weet ik in ieder geval waardoor het kwam want op het moment zelf gaat het allemaal in een flits.
Maar nu weer wachten tot het voorjaar

