Gisteren was het eigenlijk nog spannend...tijdens een rustig stapritje verdween Salty´s voorbeen plots in een diep gat, een konijnenhol. Gelukkig had dit geen blijvende schade opgeleverd!
Het viel me op hoe rustig Salty was, ze wist gewoon wat er moest gebeuren
Met de voorkeuring bleef ze dan ook keurig staan wat een compliment van de vet opleverde. De pols was dan ook 32 als vanouds! Voor de locomotie was ik natuurlijk nog wat gespannen, maar ook daar een A!
Van start gegaan en vanaf de eerste km. liep Salty in een heerlijk tempo op haar "dieselstandje" dat is vorig jaar wel anders geweest, waarin ik standaard de eerste kilometers ruzie had met haar over het tempo. Lekker doorgedieseld tot aan de PA dus

Bij de PA een HF van 44 en ook de turgor was nog goed, dus vol goede moed ging ik op weg naar de finish.
Vlak na de PA werden we echter gepasseerd door iemand in galop en was Salty ineens haar dieselstandje kwijt!
Toch de rit ook in de tweede helft grotendeels in een ontspannen tempo kunnen volbrengen, tot een paar km. voor de finish.
In het tweede stuk aardig wat bokkers tegengekomen zoals een paarse dame, een dravebier, een echte draver en 2 fjordjes met een kasteel
Op ongeveer 2 km. voor de finish stapte Salty op een steen en hinkte even op 3 benen verder.
Mijn vreugde sloeg om...zul je zien dat alles goed gaat gedurende de rit en dat je afgekeurd wordt omdat het paard 2 km. voor de finish op een steen heeft getrapt, geen leuke start van ons enduranceseizoen!
Afgestapt en rustig verder gelopen, gelukkig trok de kreupelheid snel werg en leek het allemaal wel mee te vallen. Rustig naar de finish gereden, met een semi-tevreden gevoel
Weer een teleurstelling bij de finish, want de pols was 56! Veel en veel te hoog voor Salty! Daarbij hoorde de vet een ruis (souffle), wat veroorzaakt zou worden door te dik bloed en dus te weinig vocht bij Salty.
Dat kon kloppen want mevrouw wil altijd pas drinken als de nakeuring geweest is. Veel koelen, drenken en voeren dus tot de nakeuring, heb het water letterlijk naar binnen gegoten bij haar.
In een onbewaakt ogenblik, toen we op de nakeuring stonden te wachten lag Salty plots op de grond te rollen, gevolg: een vies paard en een minder blije vet
We hebben echter weer een vetkaart als vanouds binnengehaald, met een pols van 36 en een dikke A voor locomotie!!! en belangrijker, de ruis was verdwenen!
Had nergens op gerekend met prijsjes...was blij met een plaatsing en helemaal toen ik merkte dat ik in de top 10 zou zitten!!!
Wederom een prijs in klasse I met een leuke trofee, maar mijn hoofdprijs van vandaag is toch wel onze comeback!
Een paard dat nog zo fris als een hoentje is na onze eerste 38 km. sinds 11 maand, een paard dat net als haar ruiter vandaag (achteraf) best in klasse II had kunnen starten, een paard die vandaag weer erg close was met haar baasje....dat paard is mijn hoofdprijs!!!



Dank jullie wel allemaal