Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Chickyy schreef:Wat heftig om zo hard te vallen dat je met de ambulance mee moet, gelukkig dat het lijkt mee te vallen..![]()
Qua het rijden weer oppakken, ik zou daar denk ik wel hulp bij zoeken van een vertrouwd iemand, je instructrice bijvoorbeeld? Je pony zal jouw spanning haarfijn aanvoelen en dat werkt vooral averechts..
Wat ik ook zou proberen is meer voorwaarts afvloeien, je schrijft dat je vooral in stap bezig bent geweest om de spanning los te laten, maar mijn ervaring is dat ze dan juist makkelijker spanning op kunnen bouwen en zich op kunnen blazen.. Als je het aandurft dus lekker gaan draven of zelfs galopperen om de spanning af te laten vloeien..
Cioccolato schreef:Ik zou als je al zo begint (wat begrijpelijk is), beginnen op een 100 procent braaf paard. Iemand die je kent die er zo 1 heeft? Desnoods een manege paard.
Gewoon de eerste keer op een paard.
Ging dat 100 procent goed? Dan pak je je eigen weer en anders werk je eerst naar die 100 procent toe voordat je een zenuwpees gaat doen. Die pak je dan voor het eerst onder begeleiding.
En in tussentijd laat je die ook door trainen; professioneel of werken aan de longe en voordat jij erop gaat (als er veel tijd tussen zit) 1 of 2 keer door een prof rijden.
En als ze al zo gespannen zijn met zadelen wil even voor longeren het scherpe randje er nog wel eens afhalen en way hier boven wordt gezegd; vooral niet alleen maar stappen
Josien_ schreef:Herkenbaar! Ik heb dit ook gehad toen ik mijn sleutelbeen brak na een val. Dan kun je er natuurlijk sowieso niet snel weer op, maar daarna moesten we beide weer vertrouwen opbouwen.
Zelf heb ik gekozen voor een traject waarbij ze in training ging en ik er daarna onder begeleiding weer op ging. Ook erg veel grondwerk en rijden afgewisseld of gecombineerd. Bij mij heeft dit best lang geduurd maar iedereen is anders natuurlijk.
Abby is ook een Welsh cob toch? Mijn ervaring met dit ras is dat spanning eruit proberen te rijden met tempo vaak niet zo'n succes is.
Edit: de eerste keren dat ik weer ging rijden was ook op andere brave paarden trouwens.
boedjang schreef:Ik heb ook ooit zo'n soort van gemaakt alleen was mijn paard kipbraaf en was t echt mijn eigen schuld. Maar ook stuk vanaf de val tot ambu kwijt.
Ik ben er wel gewoon woensdag ik hersteld was gewoon op gekropen. Heb jij ook les net grondwerk? Stuk vertrouwen moet echtvterug komen. Ik zou sowieso als er geen ontspanning is niet opkruipen maar vanaf de grond werken
office schreef:Vervelend zeg .. Ik zou me afvragen of de stal wel de beste plek is voor je pony want waarom is ze zo gespannen?
jetm schreef:Hoi,
Vervelend dat je zo naar gevallen bent en zelfs met de ambulance opgehaald bent. Kan me goed voorstellen dat dat indruk heeft gemaakt. Gelukkig is de schade lichamelijk meegevallen en mag je straks weer gaan beginnen met positieve ervaringen opdoen.
Wat ik (als instructeur gespecialiseerd in begeleiding van ruiters met angst) altijd zeg is dat je niet buiten je comfortzone (of die van je paard) moet gaan maar door positieve ervaringen je comfortzone weer uit kan gaan breiden.
Als jij TE gespannen bent kun je geen positieve ervaringen opdoen omdat je brein in "overlevings stand" staat en dan kan je ook niet meer leren. Daarnaast zullen de meeste (gevoelige) paarden de spanning van de ruiter oppikken en daar op reageren.
Er zijn al een hoop mooie tips gegeven: beginnen op de grond, zelf eerst op een braaf paard en een ervaren ruiter even op jouw paard laten, je paard goed "lezen" en bij spanning doen wat werkt, dat kan voor het ene paard afleiden en begeleiden zijn, voor een ander paard juist even stoppen en spanning zo af laten vloeien.
Denk dat het voor jou fijn is om te beginnen met iemand erbij die je vertrouwt (instructeur, stalgenootje, vriend/vriendin) die jou kan begeleiden en ook de signalen van je paard (mee) kan lezen.
Dus in kleine stapjes opzetten voor succes binnen de comfortzone en die door de positieve ervaringen weer uit laten breiden.
Als je nu zoveel spanning opbouwt bij "de gedachte aan" dan kan in de toekomst EMDR (of hypnose maar daar heb ik persoonlijk geen ervaring mee) altijd een optie zijn. Dat lijkt me nu helemaal nog niet nodig maar fijn om te weten dat die optie ook nog bestaat.
Bij angst/spanning/onzekerheid is er altijd hoop en zijn er veel opties, komt vast weer goed.
denisesilver schreef:Ik kan je helaas een handje geven, TS. Hier ook afgelopen maandag met de ambulance afgevoerd. Mijn paard moet eerst zelf door de mangel, want ze heeft volgens mij een bekken/heupblessure waardoor ze haar actie deed, maar ik ga ook eerst op het paard van mijn zus, en mocht er uit de uitslagen van het onderzoek van mijn paard iets komen wat op te lossen is, dan ga ik na behandeling eerst iemand anders erop zetten denk ik.
Maar gezien jouw paard heel eenkennig is, ik had met mijn pony ook angst ontwikkeld en dat is pas beter geworden toen ik bij een hele gedegen (en strenge) instructrice ging rijden. Drie keer per week rijden en altijd onder begeleiding, zodat ze in kon grijpen waar nodig. Was een hele investering, maar is me heel veel waard geweest.
Petra_O schreef:Josien_ schreef:Herkenbaar! Ik heb dit ook gehad toen ik mijn sleutelbeen brak na een val. Dan kun je er natuurlijk sowieso niet snel weer op, maar daarna moesten we beide weer vertrouwen opbouwen.
Zelf heb ik gekozen voor een traject waarbij ze in training ging en ik er daarna onder begeleiding weer op ging. Ook erg veel grondwerk en rijden afgewisseld of gecombineerd. Bij mij heeft dit best lang geduurd maar iedereen is anders natuurlijk.
Abby is ook een Welsh cob toch? Mijn ervaring met dit ras is dat spanning eruit proberen te rijden met tempo vaak niet zo'n succes is.
Edit: de eerste keren dat ik weer ging rijden was ook op andere brave paarden trouwens.
Ik moest inderdaad aan jouw Welsh cob denken! Volgens mij hebben ze een vergelijkbare achtergrond. Abby is enorm eenkennig, veel verkocht als jong paard. Ze kan echt bang zijn voor andere mensen, dus in training zetten is ook lastig.
Petra_O schreef:Bedankt voor alle reacties! Het was inderdaad even schrikken.Chickyy schreef:Wat heftig om zo hard te vallen dat je met de ambulance mee moet, gelukkig dat het lijkt mee te vallen..![]()
Qua het rijden weer oppakken, ik zou daar denk ik wel hulp bij zoeken van een vertrouwd iemand, je instructrice bijvoorbeeld? Je pony zal jouw spanning haarfijn aanvoelen en dat werkt vooral averechts..
Wat ik ook zou proberen is meer voorwaarts afvloeien, je schrijft dat je vooral in stap bezig bent geweest om de spanning los te laten, maar mijn ervaring is dat ze dan juist makkelijker spanning op kunnen bouwen en zich op kunnen blazen.. Als je het aandurft dus lekker gaan draven of zelfs galopperen om de spanning af te laten vloeien..
Ik heb een hele fijne instructrice, die kan me zeker helpen. Misschien kan ik nog beginnen aan de longeerlijn. Voorwaarts oplossen werkt bij Abby niet echt goed, die kan ik beter stilzetten om af te laten vloeien. Voorwaarts wordt ze alleen maar hectischer.
Petra_O schreef:Gisteravond ben ik heel lelijk van mijn pony Abby af gevallen. Ik had les, en ze was de hele tijd al behoorlijk gespannen. Met opzadelen was ze al ergens van geschrokken en wilde moeilijk kalmeren. We zijn vooral in stap bezig geweest om de spanning los te laten. Uiteindelijk deed ze het best aardig en ik wilde net halthouden en afstappen toen ze schrok en en bokkend vandoor ging. Ik heb me nog vast kunnen houden zodat ik niet op het hek zou vallen, maar daarna op de grond terecht gekomen en toen ging het lichtje uit...
Ik ben opgehaald met een ambulance, en van het stukje tussen de val en de ambulance weet ik niks meer. Gelukkig valt alles mee. Er is een scan gemaakt en niks kapot. Even een tijdje wat rustiger aan doen en dan mag ik alles weer. Maar dan... Hoe ga je het rijden weer oppakken?
Abby is een vreselijk onzeker paard die snel spanning vasthoud en een heel klein emmertje heeft dat snel overloopt. De laatste tijd ging ze super, ze kreeg steeds meer vertrouwen en kon steeds meer. Maar ik vind het erg spannend om weer te gaan beginnen met rijden. Dinsdag komt de fysio weer voor haar en dan zal ik er toch een paar dagen niks mee mogen doen. Daarna wil ik toch weer aan de slag met haar. Hoe hebben jullie dat gedaan na een flinke val?