Geplaatst Maar.. voor onze wedstrijddebuut was wel een kleine kanttekening.
Mijn Oma kreeg vorig jaar maart/april de diagnose slokdarmkanker. Geen behandeling meer mogelijk en Oma wilde dat ook niet. Zij begon haar traject bij o.a de euthanasiekliniek en ging 'het gewoon aankijken'. Zo was er iedere keer natuurlijk wel iets dat ze nog mee wilde maken. Onze trip naar Schotland bijvoorbeeld. Bij mij begon het wedstrijd rijden iets te kriebelen; gewoon voor de fun. Toen Oma uitsprak dat ze dat toch ook nog wel heel graag zou willen mee maken was daar natuurlijk een besef .. tsja, hoe lang hebben we nog?
Maar goed. Het werd geen doel, maar we hebben een stapje bij onze trainingen bij gezet. Immers ging het zowel met Beeb als met mij een stuk beter; dus die mogelijkheden waren er! Ook konden onze lessen bij Miene Duits weer hervat worden en daar gingen we.
Maar .. natuurlijk kwam daar het moment dat het zo slecht met Oma ging dat er langzaamaan een einddatum in zicht kwam. En toen zag ik dat de Diamond League Western samen met de WRAN een wedstrijd in Ermelo organiseert, waar ook Reining werd uitgeschreven. En dat er nog plaatsen beschikbaar waren.
Dus je snapt. Voor de WRAN waren we te laat, maar voor de DLW hebben we alles op alles gezet. En daar gingen we 9 maart!
Een reis van maar liefst 1,5 tot 2 uur, want Ermelo is niet om de hoek. Gelukkig hoefden we niet om 9u te starten en konden we volledig op ons gemakje gaan. Het weekend er voor had ik nog spullen ingeslagen dus we konden ook een beetje leuk voor de dag komen. 1.
Net aangekomen op onze bestemming, super relaxed.
Onze eerste start was 'RanchRiding L4'. Ik moet zeggen dat ik vrij relaxed was, ik merkte aan Beeb wel wat lichte plankenkoorts en aangezien wij rete verwend zijn met een gigantische rijbak - was deze kleine rijbaan erg wennen. Maar .. we did it.
Ohja sidenote: Wij deden onze wedstrijden gelijk op één hand starten
Gewoon omdat dit me gezegd was dat het 'moest', maar achteraf niet zo bleek te zijn. YOLO 
2.
Afgesloten met een 2e plaats! & een bon voor Countrymill
3.
Vervolgens dachten we even pauze te hebben, dat bleek toch niet zo te zijn dus daar gingen we weer. We liepen erg in.
Onze tweede start was, 'Green Reining'. Ging redelijk, mag niet klagen.
4.
5.
Afgesloten met een 3e plaats Zoals je ziet had mijn hoed andere plannen.
En toen was daar mijn laatste! Onze 3e start: 'Novice Amateur reining'. Dit werd er één met wissels en ja dat is gewoon nog niet onze sterkste punt, zeker niet op 1 hand. Maar ik had waanzinnige support van mijn groom/broertje en iemand die ik via Insta heb ontmoet die op deze stal staat. En weet je wat nou zo leuk is aan Western wedstrijden? Het gejoel en gejuich van omstanders, zelfs als ze je niet kennen!
Dat geeft dan toch heel veel vertrouwen en daar gingen de wissels hoor!6.
Afgesloten met een 2e plaats! (halve punt verschil met de eerste plaats!), en een bon voor Michelles Dierenportretten.
Wat was dit gaaf zeg! Op de terugweg mijn Oma gebeld, die was rete trots natuurlijk. Wij waren richting 22u terug op stal en uiteindelijk lag ik rond 00:00 op bed. (stal is nog zo'n 45min naar huis haha). Maar je snapt wel dat ik op een roze wolk zat.
7.
De volgende dag zijn we lekker een rondje door het bos gegaan, maar natuurlijk moesten we even shinen met onze gewonnen prijzen.
-> Nog een leuke reel gemaakt door Jolijn Sarolta fotografie, echt super tof om dit op je eerste wedstrijd te hebben!
https://www.instagram.com/p/DH0xzLZIBZ7/
Op 24 maart 2025 hebben wij afscheid genomen van Oma.
In de tussen tijd reden we nog een Working Equitation Clinic en zijn we met lessen overgestapt naar Jamie Verkerk. En daar gingen we uiteindelijk op 3 Mei 2025 weer! The Cowgirls organiseerde nog een wedstrijd dag, wederom op Ermelo. Deze keer gingen we met iets luxer vervoer..
8.
Mijn broertje/groom had namelijk een upgrade gemaakt. Van een Peugeot 3008 naar deze Dodge Ram. Dus .. volledig in stijl zijn we weer afgereisd naar het mooie Ermelo.
Deze keer reed ik 4 starts.
9.
Onze extended jog
Fotograaf Megan Boelens
Onze eerste start: Ranchriding Fool em, School em -> Normaal gezien wordt dit als een 'oefen'-klasse gezien, maar bij de ze organisatie kon je ook gewoon in de prijzen vallen. Er werd niet geschooled, en iedereen deed zijn uiterste best. Ik vond het een ingewikkelde Pattern maar uiteindelijk zat hij toch in mijn hoofd. We waren met 7 deelnemers en ik zag dat ze 2 linten weglieten. Ik kom hier niet voor de prijzen, maar toen er uiteindelijk nog 3 mensen over waren en één lintje ...... 'En de eerste plaats is voor startnummer 126, Shine Like A Star', mijn mond viel open en daar straalde ik als een trotse pauw!
Een eerste plaats!!
De volgende start was 'Ranchriding Beginners'. We hadden afgesproken dat ik specifiek voor de beginners zou kiezen zodat ik geen wissels had. Maar goed, western sport .. heh. Deze was met wissels
Ik kneep hem wel een beetje. Ik reed deze samen met die bekende op deze stal en ik grapte al, 'Als jij mee doet dan kan ik geen eerste worden hoor'. En zo geschiedde het. Zij werd 1e en ik sloot direct achter aan met een 2e plek - en een nette wissel 
10.
Vervolgens reden we nog de 'Reining Fool em School em', deze sloten we af met een 2e plaats. En de 'Reining Beginners' met een 3e plaats. Hier werd overigens ook niet netjes gejureerd. Die 3e plek maakt mij niet uit, maar als je een Out Of Pattern rijdt, dan rijd je een Out Of Pattern, dan kan je geen 2e worden.
11.
En de volgende dag nog even op de foto met onze gewonnen prijzen!
Al met al weer een wedstrijd ervaring rijker. Vrij nette scores of dicht in de buurt bij degene voor ons. De RanchRiding met een eerste plek was natuurlijk helemaal waanzinnig ..
Dus hebben we er voor gekozen om ons in te schrijven bij de WRAN.
En oefenen we dus fanatiek verder
12.
13.
En maken we tussendoor nog heel veel lol!
14.
15.
Ik hoop dat jullie het leuk vonden in dit kleine inkijkje als beginnende wedstrijd ruiter in de western sport. Ik heb bewust gekozen voor de DLW & The Cowgirls zodat ik niet direct een jaar lidmaatschap aan hoefde te gaan. Wij zijn pas het afgelopen jaar met sliding stops/spins bezig en het op één hand rijden sinds enkele maanden, dus ondanks dat we al bijna 15 jaar samen zijn - hebben we nooit op of naar dit niveau getraind.
En net als Oma, ben ik super trots op ons
Tot snel!
