Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Lomax123 schreef:Hoi,
Ik ga gemiddeld 2 a 3 keer per week met mijn merrie op buitenrit, super chill zo lang ze maar achter een ander paard kan hobbelen.
Met sommige paarden kan ze wel voorop, maar niet met alle. Ik heb het idee dat paarden die boven haar in de rangorde staan (ze staat in een gemengde kudde van 30) ze niet achter zich wil hebben.
Er zijn best veel paarden bij ons die liever niet voorop gaan, dus zijn we afhankelijk van die paar paarden die dat wel willen. Sommigen maakt het niets uit of ze voor, midden of achter lopen.
Die van mij is het meest relaxed als zij de hekkensluiter is; een rustig paard achter haar vindt ze ook prima.
Ga ik met een wildvreemd paard die ik in het bos tref, loopt ze prima voorop. (af en toe tref ik mensen waarmee ik via Facebook afspreek.
Alleen van stal weg gaan is dan wel een ding onder het zadel maar dan wandel ik probleemloos naast haar en stap dan in het bos op.
Nu vraag ik me af hoe dat in het paardenbrein werkt? Is het te doen om een paard te trainen voorop te lopen of moet ik gewoon accepteren dat het niet zo werkt?
Ben benieuwd naar andere ervaringen hierin.
. Maar Polleke was natuurlijk wel de "leid" merrie die verzaakte. Dus zo gauw Hercule voorop liep en zij bij was gekomen vloog ze langs hem heen
waarop Hercule en ik elkaar een knipoog gaven. Mijn man en ik met Hercule hebben veel gelachen. Dat heeft wel een paar jaartjes geduurd maar het voordeel was dat ik wel op een gegeven ogenblik met haar alleen naar buiten kon. Ik praat nu over een extreem angstig paardje dat toch die angsten met de hulp van ons drieën wist te overwinnen en dus haar dapperheid kon tonen. Want als je voor alles zo vreselijk bang bent, dan ben je natuurlijk heel dapper dat je überhaupt voorop gaat.
Lomax123 schreef:Ik ga niet alleen op buitenrit met haar. Probeer het af en toe wel, maar dan maar hele kleine rondjes. Ze is (nog) niet genoeg op haar gemak in haar uppie als ik erop zit. Maar we komen van ver, tot een jaar geleden kon ik niet eens in mijn eentje wandelen met haar, ik kan nu overal met haar naartoe wandelen, dat gaat super.
Ik sta inderdaad in Someren-Heide, bij de Frye Ranch en geniet volop van de bossen daar, blijf me steeds verbazen hoe mooi het is, en we blijven steeds nieuwe plekken ontdekken. Leuk dat jij zo dicht bij staat Bloody Mary.