Geplaatst 
. Met haar kon ik lezen en schrijven. Ze deed alles voor mij, zonder twijfel. Bij Lucky is dat allemaal niet zo vanzelfsprekend 
. Ik heb hem op mijn 17e als jaarling gekocht en laten we vooral zeggen dat het een leerzaam paard is. Hij vloog mij vroeger aan, trapte gericht bij het opstappen en is nogal explosief onder het zadel. We zijn 3x weer bij nul begonnen en hebben veel verschillende instructeurs (en methoden) en dierenartsen gezien. Ik durf met steeds meer zekerheid te zeggen dat we elkaar door beginnen te krijgen 
. Inmiddels zijn we dan ook 8 jaar verder. Door het verlies van mijn haflinger, inspuiten van zijn hals en een beste hoefzweer heeft Lucky lang stilgestaan. Hij zit lang niet in zijn bespiering dan voorheen en is lelijk geschoren omdat hij 2 repen uit de hals had geschoren voor een echo. Ik heb er dit van gemaakt
. Ook was het rond het vriespunt, dus 5 lagen kleding aan. De bak was een beetje bevroren, waardoor Lucky zich wat strakker houdt en zijn passen niet helemaal afmaakt. Lucky is een geweldig paard, mits je elkaar begrijpt. Hij heeft geen genuanceerde stressmeter en heeft er een 0 en een 100 op staan. Alles daartussen heb ik vrij weinig gezien
. Tegenwoordig, na jaren investeren, heeft hij de meeste dagen de meter op 0 staan. Bij een enkele dag dat hij de 100 aantikt doen we vooral heel simpel liberty (of gewoon niks). Genoeg geklept, hier de foto’s! We zijn begonnen met grondwerk, waar ik meer heb geleerd mijn hulpen/signalen te doseren en Lucky hier meer alert op is.
Daarna had hij koude oortjes
In de middag wilde ik graag met touwhalster rijden. Gewoon, als een leuke uitdaging en een keer wat anders.
Eerst even inbuigen
Zweepje wisselen/klungelen
Wat meer buiging/zachtheid in zijn lijf vragen. Hier dus wat teveel ingezet waar hij op de buitenschouder valt.
En hier al een stuk beter ingezet!
Dit ging eigenlijk allemaal heel goed, dus mij werd gevraagd of ik hoofdstelloos wilde proberen. Ik denk goh ja, leuk! Met neckrope. Toen deed ze alles af en was er helemaal geen sprake van een neckrope
. Ik moest “gewoon” sturen met mijn zweepje. Cirkelende beweging naast zijn hoofd maken. En dat ging dus verrassend goed! 
Stukje achterwaarts op mijn zit
Nadien even een traantje van trots weggepinkt en heel veel knuffels gegeven (wat Lucky heeeeeeel fijn vindt, not
). 
Al met al kijk ik met veel emotie terug op deze dag. Een jaar geleden was ik nog bang om op te stappen en kijk hoe we nu rondrijden!
