germie schreef:Het leuke van WE is dat je zelf de klasse kunt kiezen, je hoeft niet onderaan te beginnen. Dat zou de knhs ook moeten invoeren. Scheelt veel kosten en stress.
Zo'n clinic is leuk, maar ik zou wel voor een priveclinic kiezen. Ik heb het 1 keer gedaan met een bekende WE ruiter (is inmiddels overleden), en werd met iemand ingedeeld die dus een angstig paard had. Omdat ik ook betaald had voor de clinic zat er niets anders op dan zelf maar gaan rijden en niet wachten op die ruiter, want dan stond ik alleen maar stil. Uiteindelijk is iemand anders in de bak gekomen om mij nog wat oefeningen te geven, maar les heb ik dus niet gehad.
Ik heb natuurlijk ook een paard wat het tegenovergestelde is van bang, dus zo'n garocha, hop in galop er mee, niks beginnen in stap. Niemand wilde het kleine sprongetje rijden, ik heb een springpaard. Niets in stap of draf blijven doen, als het in WE3 in galop moet doen, dan doe ik het ook in galop, want dat is mijn startklasse voor wedstrijden. Niet lager.
Dus zo'n clinic is leuk, maar je moet het niet met iemand moeten delen. Dan eindigt de clinic in een terleurstelling. De aandacht gaat altijd het meeste naar de zwakste schakel. En zelfs als het 35-25 wordt, is dat niet eerlijk naar degene die maar 25 minuten aandacht krijgt.
Ben ik niet met je eens, dit is de fout van de trainster. Die hoort gewoon de tijd keurig te verdelen. Ik doe altijd groeps of duo les en krijg keurig de tijd die ik hoor te krijgen. En ook wat betreft het niveau keurig getraind daar waar wij aan toe zijn niet de andere in de groep. Een goed trainer kan schakelen.