Geplaatst Gisteren keek ik naar ze en vroeg ik me af waar de tijd gebleven is! We zijn nog geen jaar verder en rijden doen ze zeker niet dagelijks.
Ik ben nog steeds trots op elke stap die ze maken. Elke stap die we en vooral ik genomen hebben is bewust gemaakt en 10x overwogen. Ik sta nu rustig op mijn gemak paarden te voeren en verzorgen terwijl mijn dochter met haar pony rondrijdt. Wat een heerlijk gevoel is dat!
Niet ieder beeld is even mooi, maar waar geleerd wordt worden foutjes gemaakt en die lossen we op!
Zo rijdt ze momenteel eindelijk met der teugels op maat en een pony die naar der hand toe wilt en samen wilt werken! Zij heeft sprongen gemaakt en de pony idemdito!
Met een beetje geluk (dit heeft de kinderarts ons een beetje beloofd) zal ze niet heel veel meer groeien ivm de laatste ontwikkeling in 10 maanden.
Ze hebben met bbp gereden en haar laten voelen. Bitloos gereden zodat ze er iets meer aan kon zitten zonder te hinderen in de mond aangezien dit een puntje was. Ze hebben samen foutjes kunnen maken en naar elkaar toe kunnen groeien zonder dat er negatieve energie naar boven is gekomen.
