Leuk dat je dit topic aangeklikt hebt, mijn naam is Michelle en ben in 2012 mijn aller eerste endurance wedstrijd gestart met mijn merrie Jet, voor ons beide een nieuwe tak van de paardensport en nog altijd favoriet! Jet heeft helaas in 2016 een ongeluk gehad waardoor zij niet meer geschikt is voor de hogere endurance sport, inmiddels heeft ze mij 2 knappe kinderen gegeven welke haar mogen gaan opvolgen.
Eind 2019 kwam Azi op ons pad, een jonge merrie van 4 jaar oud en in eigendom van haar fokker Joyce, hier ook op bokt. Azi zou bij ons ingereden worden en daarna verkocht worden gezien ze helaas te klein bleef voor Joyce, dit ging Joyce enorm aan het hart en in overleg besloot ik haar te leasen voor een jaar. Samen met mijn bijrijdster reden we Azi door en was ik enorm gecharmeerd van haar karakter. Zo mensgericht, altijd hard willen werken, een beetje hysterisch zo af en toe maar altijd lief en eerlijk.
In 2021 mochten we Azi een blijvend thuis bieden en van dat moment heb ik altijd nog geen spijt, ik ben Joyce ontzettend dankbaar. Azi is zo gegroeid, mentaal en lichamelijk de afgelopen 2 jaren. Vorig jaar startte ze samen met mijn bijrijdster Manon van 17 jaar hun eerste klasse I endurance wedstrijd en deze winter reden ze nog 2 beoordelingsmomenten van de knhs waardoor ze de laatste 2 winstpuntjes pakten om klasse II te mogen starten.
Manon is druk aan de studie dus zo nam ik alle endurance en dressuur trainingen op mij en trainde Manon haar extra bij op dressuurmatig gebied. 23 april stond Endurance Kuinre op het programma voor deze twee maar helaas kon Manon niet meer, dus besloot ik Azi zelf te starten op haar eerste Klasse II wedstrijd en tevens haar 2e echte endurance wedstrijd.. en wat deed ze dit goed!

Prachtig weer, goed gezelschap én Azi's eerste klasse II wedstrijd werd een feit!
Uiteraard was het zoals meerderen misschien wel zullen herkennen; slecht slapen, vroeg opstaan en met gezonde spanning die kant op.

Eerst door naar de voorkeuring, nette waardes en een mooie lage hartslag werd genoteerd op de vetkaart. Azi had er zin in, dat was duidelijk... met enige moeite konden we haar zadelen en kon ik gaan instappen op het terrein. Al vlot gingen we van start, onze paarden liepen erg fijn samen, het paard van Heleen stoer voorop en wij er achteraan. Halverwege op de route plaste Azi keurig in de berm en in de verte zagen we onze grooms al staan.


Onderweg pakte we ook het koelen op het groompunt mee, iets wat Azi nog maar 1x eerder geoefend heeft maar dit leverde geen enkel probleem voor haar op. Als 'volleerd' endurance paard genoot ze van de koele douche onderweg op de route.


Bij binnenkomst op de vetgate liepen we rustig naar ons plekje om Azi af te zadelen en haar hartslag te meten, 55 en dus door naar de keuring. Hier werd ze gemeten op hf 52, verder allemaal A'tjes op de kaart en een nette A voor locomotie.
In de vetgate schranste Azi van alles naar binnen, we hadden een uitgebreid buffet voor haar uitgezet, Azi nam uit alle bakjes een hap keek ze nog eens na en daarna rond alsof ze wilde zeggen 'is dit alles'?




De tweede ronde ging ze moeiteloos in, oortjes erop en weer door. Na 13 km had ze even een dipje maar al gauw wist ze hieruit te klimmen en reden we door naar de finish waar ze vrolijk binnen kwam.
We zochten ons plekje weer op en daar dronk Azi een hele emmer water netjes leeg en begon weer met haar buffet, daarna werd dit uitgebreid naar lopend buffet (hapje - stapje). Bij de nakeuring allemaal weer A'tjes en dat gene waar ik altijd zo tegen op zie, de locomotie.. ook een A! Yes.. haar eerste klasse II wedstrijd is binnen!




Ik heb genoten van Azi onderweg, altijd vrolijk en altijd haar best doen!

Organisatie Endurance Noord-Nederland en vrijwilligers uiteraard bedankt voor het neerzetten van deze goed georganiseerde en gezellige wedstrijd door deze prachtige omgeving!